بیابانهای الجزایر به زمین قابل کشت تبدیل میشوند
الوادی در صحرای الجزایر منطقهای خشک است که حقیقتا به قطب بینالمللی کشاورزی تبدیل شده و این امر باعث ایجاد اشتغال و تقویت امنیت غذایی این کشور شده است.
به گزارش رادیونشاط، الجزایر به عنوان بخشی از استراتژی کشاورزی خود، اقدام به تبدیل بیابانها به زمین قابل کشت میکند. در این راستا صدها هزار هکتار زمین در صحرای الجزایر زیر کشت می رود.
تنها در چند دهه، تپههای شنی جای خود را به زمین های کشت سبزی دادهاند. در این مناطق سیب زمینی ارگانیک کشت میشود. این جا به کلی متحول شده و تبدیل به یکی از اصلیترین مناطق تولید سبزی کشور شدهاست.
علاءالدین مکناسی، تولید کننده سیب زمینی می گوید:«این راهی برای تشویق ما به فعالیت های اقتصادی و توسعه کشاورزی در منطقه العود است. هدف ما صادرات محصولاتمان به خارج از کشور است.|درود به همه کشاورزانی که با وجود این شرایط اقلیمی توانسته اند بهترین تولید سیب زمینی را در کشور ارائه دهند، محصولی که کیفیت آن در سطح جهانی شناخته شده است.»
وجود آفتاب در تمام طول سال به کشاورزان امکان تولید سیبزمینی میدهد، اما همچنین اجازه میدهد گوجهفرنگی، بادامزمینی و پیاز را در خارج از فصل تولید و صادر کنند.
محورها آب را از سطح ایستایی برای مرطوب کردن زمین میکشند. شاخههای خرما در حاشیه آنها نوعی ریزاقلیم داخلی ایجاد میکند.
عدلن ماث الله مدیر خدمات کشاورزی ولایت الوادی خاطرنشان میکند: «تقریبا همه مزرعهها به انرژی الکتریکی متصل هستند. آنها از فناوریهای مدرنی استفاده می کنند تا در مصرف آب صرفهجویی کنند و سطح ایستایی آب را حفظ کنند. آفت کشهای بسیار کمی استفاده میشود. و من بر این جمله اصرار دارم: این کشاورزی، پایدار است.»
کشاورزی در الوادی پیشینه کهنی دارد. این شهر ملقب به هزارگنبد است، گنبدهایی که خانههای این منطقه را می پوشانند.
این فناوری سنتی متعلق به قوت و تحت حمایت یونسکواست. درخت نخل خرما درست بالای سطح ایستابی آب، در حفرههایی که میان تپههای شنی حفر شده کاشته می شود. خرما با دست برداشت میشود.
بالخیر جبلی، مدیر منطقه دعویه معتقد است: «سوی مثبت کشاورزی صحرا وجود آفتاب در تمام سال است. بیماری اینجا کمتر است، ۷۰ تا ۷۵ درصد تولیدات اینجا ارگانیک هستند.»
کاشت نخل در اینجا به ویژه با رفتن به اعماق بیشتر برای یافتن آب متحول شده ست. ۳۵۰۰۰ نخل خرما و ۲۵۰۰۰ درخت زیتون توسط آبیاری قطرهای به لطف چاه هایی با عمق ۳۰۰ تا ۲۰۰۰ متر زیر ماسهها، آبیاری میشوند.
به گزارش یورونیوز، فناوری مدرن برای گردهافشانی، کوددهی و برداشت نیز استفاده میشود. این ماشینها به کارگران امکان نگهداری و برداشت از بیش از۸۰ درخت در روز می دهد.