فرهنگ و هنر

تاریخچه سینما در شهر زیبای ملبورن استرالیا

media.news.imagealternatetextformat.details


در دهه 1890 سینماهای ملبورن موفق شدند بین شهروندان خود محبوبیت ویژه ای را کسب کنند.

 

مترجم...مهرداد سیفی

به گزارش رادیو نشاط استرالیا ، در دهه 1890 با نمایش نخستین فیلم ، سینماهای ملبورن  توانستند محبوبیت خاصی در بین مردم کسب کنند. در ابتدا تماشاچیان در تماشاخانه های ویداویل[1] ، تالارهای حومه شهر و سالنهای روباز ساحلی یا در زمینهای کریکت برای دیدن فیلم جمع می شدند.پس از سال 1907 ، نخستین سالن نمایش فیلم بدست تی جی وست[2] در عمارت معروف سیرک ویرسز المپیا[3] واقع در قسمت جنوبی پل پرنسس[4] راه اندازی شد. در این بخش از شهر انبارهای بزرگی بودنند که در انها هم فیلم نمایش داده می شد. نخستین ساختمان مستقل سینما در سال 1909در جنوب ملبورن نبش استورت استریت[5] و سیتی رود[6] افتتاح شد.

   در سال 1911جی دی ویلیامز[7] سالن کوئینز هال[8] در بورک استریت[9] را خرید و پس از انجام یک سری اصلاحات نام  آنجا را به تئاتر ملبا[10] تغییر داد.وی بعنوان یک کارافرین در عرصه هنر برای نخستین بار شیوه جدید نمایش یکسره و پیوسته را به اجرا در اورد. برنامه  های وی از ساعت 11 صبح شروع و تا ساعت 11 شب ادامه داشت ؛ همچنین بعدازظهرها هم برنامه های ویژه ای برای بانوان و بچه ها پخش می شد.بعلاوه هر دوهفته برنامه ها و فیلم های جدیدی عرضه می شد.ویلیامز در سال 1912 دومین تماشاخانه خود دربریتانیا[11] را افتتاح کرد.می توان گفت که شهرت بورک استریت بعنوان یک منطقه تفریحی بیشتر مدیون وجود سینماهای ویلیامز بود.در سال 1909 آرتور راسل[12] پس از راه اندازی بنگاه فیلم هویتز[13] در سینت جورج هال[14] اقدام به راه اندازی نخستین سالن سینمای مستقل در این خیابان کرد. تا سال 1916؛ 8 سینما در بورک استریت به پخش فیلم از صبح تا شب بطور پیوسته مشغول بودند.

    اماساخت سالنهای مستقل سینما در شهرک های حومه شهر ملبورن از سال1910 اغاز شد . لریک[15] نخستین سالن سینمایی بود که در پراهران[16] راه اندازی شد.طولی نکشید که چند سالن  دیگر ازجمله تماشاخانه السترویک [17]( که امروزه به سیمنا کلاسیک معروف است)، تماشاخانه لریک در برونزویک[18] و فیتزوری[19]به بهره برداری رسیدند. تا سال 1919؛ 11 سینما در شهر و 67 سینمای دیگر در حومه مشغول فعالیت بودند. این سالنها از نظر طراحی، درجه  و دکوراسیون نسبت به سینماهای مجلل و لوکس دهه 1920 ساده تر بودند والتر برلی گرفین[20] نخستین سینما به سبک امریکایی بنام کپیتال تئاتر[21]  را طراحی و سال 1924 انرا در خیابان سوانتن[22] افتتاح کرد . در سال 1929 دو سینمای بزرگ ملبورن یعنی استیت تئاتر[23] در خیابان فلیندرز[24] و رگنت تئاتر[25]  راه اندازی شدند. آسمان مجازی استیت تئاتر به سبک ایتالیایی باستان با گنبدی آبی رنگ مملو از ابر و ستارگان چشمک زن تزیین شده بود.

 

thornbury-cinema-melbourne

 
 

 

   طی دهه 1930 رکود اقتصادی بیشتر سینماها را به تعطیلی کشاند.و این امر باعث شد تا سالنهای کوچک که هزینه ساخت و نگهداری کمتری داشته و از نور غیر مستقیم بعنوان ابزار دکور استفاده می کردند،  جای سینماهای بزرگ را بگیرد. با ظهور سینمای ناطق در سال 1929 ، استفاده از سیستمهای صوتی و ساخت سالن با فضایی ارام و ساکت رونق پیدا کرد.در گام نخست هویتز اولین دسته از سینماهای  زنجیرهای و پیشرفته خود در حومه شهر از جمله پادوا[26] را در برونزویک[27] و ویندسور[28] را در پراهران راه اندازی کرد. در حالیکه در ملبورن بیشتر فیلم های خبری که هر بخش آن حدود یک ساعت طول می کشید و بیشتر تماشاچیان گذری داشت، نمایش داده می شد.

    در سال 1956 تلویزیون وارد بازار شد و دوران اوج سینما به پایان رسید. در عرض کمتر از سه سال 52% از شمار تماشاچیان کاسته شد.و همچنین تا سال 1961 حدود57 سینما از 124 سالن سینمایی که در سال 1956 در حومه شهر فعالیت داشتند، تعطیل گردیدند. بسیاری از آنها تخریب و بقیه نیز بعنوان انبار، باشگاه ورزشی اسکواش یا بولینگ مورد استفاده قرار گرفتند. در این میان سینماهای زنجیره ای با روی آوردن به نمایش فیلم های سینما اسکوپ[29]،سینرما[30] ،سنسروند[31] و سه بعدی[32] جانی دوباره گرفتند.هویتز در سال 1954 نخستین سینمای درایواین[33] استرالیا را در بوروود[34] راه اندازی کرد. تا سال 1970 حدود 20 سینمای درایواین در ملبورن با سینماهای حومه درحال رقابت بودند.

    در طول دهه 1970 نسل جدید تماشاچیان بازار سینما را رونق دادند.مهاجرانی که پس از جنگ به استرالیا آمدند؛باعث شدند که سینماها به فکر نمایش فیلم به زبانهایی غیر انگلیسی بیفتند. بدین ترتیب اکران فیلم های جدید و غیرتجاری در بعضی سینماها از جمله وال هالا[35] در ریچموند[36] و کالرتن مووی اوس[37]( که در سال 1999 تعطیل شد) آغاز شد.ورود تلویزیون رنگی در دهه 1970ضربه نهایی را بر پیکر نیمه جان سینما وارد کرد و باعث شد سالنهای سینما روز به روز خلوتر شوند.امروزه مردم  به تماشای شوکیس سینما[38] در شهر و  مالتی پلکس های[39] حومه بیشتر علاقه نشان می دهند تا رفتن به سینما. همچنین از تعدادی سالن قدیمی برای یاداوری دوران اوج و شکوفایی سینما هنوز هم حفظ و نگهداری می شود.

 

[1] vaudeville

[2] T.J.West

[3] Wirth’s Olympia Circus

[4] Princes Bridge

[5] Sturt Street

[6] City Road

[7] J.D.Williams

[8]  Queen’s Hall

[9] Bourke Street

[10] Melba Theater

[11] Britannia

[12] Arthur Russel

[13] Hoyts

[14] St George Hall

[15] Lyric

[16] Prahran

[17]  Elsterwick

[18] Brunswick

[19] Fitzory

[20] Walter Burly Griffin

[21]  Capitol Theater

[22]  Swanton Street

[23]  State Theater

[24]  Flinders

[25]  The Regent Theater

[26] Padua

[27] Brunswick

[28]  Windsor

[29] Cinemascope

[30] Cinerama

[31] Sensurround

[32] 3-D

[33] Drive-in

[34]  Burwood

[35] Valhalla

[36] Richmond

[37]  Carlton Movie House

[38] City showcase cinema

[39] multiplexes

 

http://www.emelbourne.net.au/biogs/EM00347b.htm

نظر خود را ارسال نمایید