'مسی کوچک افغانستان' بدلیل شهرت فراوان آواره شده !
پسر پنج ساله‌ای که دو سال پیش با پوشیدن کیسه پلاستیکی راه راه با خطوط سفید و آبی شبیه لباس تیم ملی آرژانتین در شبکه‌های اجتماعی شهرت جهانی یافت، حالا از زادگاهش آواره شده است.
به گزارش رادیو نشاط ، مرتضی احمدی یک روز خریطه (کیسه) پلاستیکی راه راه را برای برادرش همایون آورد و از او خواست تا بر رویش نام مسی و شماره ۱۰ بنویسد.
عکس او با پیراهن دست‌سازش بعد از همرسانی گسترده در شبکه‌های اجتماعی، به دست لیونل مسی نیز رسید.
- بعد از چندین ماه، مسی بزرگ و مسی کوچک در حاشیه دیدار دوستانه‌ای که تیم فوتبال بارسلونا با تیم الاهلی عربستان در قطر داشت، دیدار کردند.
با رسیدن صدای آوارگی مسی کوچک به گوش لالیگا، این لیگ در صفحه فیسبوک خود نوشت که از او حمایت می‌کند.
برای دیدار او به غرب کابل رفتم. حیاط کوچکی که دورتا دورش با حوله‌های آبی روی طناب‌ها احاطه شده، بیست روزی است که محل بازی مرتضی شده است.
این حیاط، زمینش خاکی و وسعتش کم است، اما مسی کوچک با رویاهای بزرگ هر روز با دوستش در این حیاط خاکی فوتبال بازی می‌کند.
از مرتضی پرسیدم: طرفدار کدام تیم هستی؟
او با لهجه کودکانه‌اش گفت: "طرفدار مسی."
باز پرسیدم، کدام تیم؟
از او در مورد پیراهنی که در تن داشت پرسیدم، "این پیراهن را چه کسی به تو داده؟"
به طرف من آمد و با اشاره به امضای روی پیراهنش گفت: "این امضای مسی است، او این پیراهن را برای من فرستاده. توپ هم فرستاده."
مرتضی در حالی که با توپش بازی می‌کند، از دیدارش با مسی می‌گوید: "مسی مرا بغل کرد، با دیدن من خوشحال شد؛ من هم خوشحال شدم."
او می‌گوید:" دوستانم من را مسی کوچک صدا می‌زنند. دوست دارم کلان که شدم مثل مسی فوتبالیست شوم. دوست دارم همه من را بشناسند و مثل مسی فوتبال بازی کنم."
در آخر از او پرسیدم، آرزویت چیست؟
او در جواب گفت: دوست دارم دوباره مسی را ببینم.
خانواده مرتضی در ولسوالی جاغوری ولایت غزنی زندگی می‌کرد، یکی از امن‌ترین ولسوالی‌های ولایت غزنی در جنوب افغانستان که حدود یک ماه پیش با حملات گسترده گروه طالبان مواجه شد.
حمله طالبان خانواده احمدی را مانند ده‌ها خانواده دیگر مجبور به ترک خانه و کاشانه شان کرد. آنها تمام هست و بود‌شان را در جاغوری رها کردند و شب هنگام راه کابل، پایتخت را در پیش گرفتند.
خانواده مسی بعد از رسیدن به کابل اتاق کوچکی را در یکی از نقاط غربی شهر کابل کرایه کردند، اتاقی که حالا محل زندگی خانواده شش نفری مرتضی، به استثنای پدرش است.
مادر مرتضی می‌گوید: "زمانی که باخبر شدیم طالبان به منطقه ما نزدیک شده ،شبانه و تنها با لباس تن‌مان به طرف کابل آمدیم. اما پدر مرتضی همانجا ماند."
- او می‌گوید: "زندگی ما اینجا خوب نیست، این اتاق را ماهیانه ۵ هزار افغانی (حدود ۷۰دلار) کرایه کرده‌ایم ولی حتی پولی برای دادن کرایه نداریم. منتظریم که آخر ماه شود و ببینیم که چه باید بکنیم."
این دومین بار است که خانواده احمدی جاغوری را ترک می‌کنند. نخستین بار بعد از به شهرت رسیدن مرتضی، آنها مجبور شدند تا برای فرار از تهدیداتی که وجود داشت به پاکستان بروند.
خانواده مسی مدتی را در اسلام‌آباد، پایتخت پاکستان و مدتی را هم در شهر کویته بلوچستان پاکستان سپری کردند. اما با تمام شدن منابع مالی مجبور شدند تا دوبار به غزنی برگردند.
دو سال از نشر عکس مسی کوچک در شبکه‌های اجتماعی و به شهرت رسیدن او می‌گذرد، شهرتی که به گفته خانواده‌اش بیش از اینکه برایشان مفید باشد، دردسر ساز شد.
شفیقه، مادر مرتضی می‌گوید: "بعد از اینکه مرتضی مشهور شد، تمام همسایه‌ها و مردم محل فکر می‌کردند که مسی به ما پول داده، در حالیکه چنین نبود."
او می‌گوید: "حتی افرای ما را تهدید می‌کردند که پسرتان را می‌دزدیم."
مرتضی حالا هفت ساله است و باید کلاس اول مکتب/مدرسه باشد، اما تهدیدها مانع رفتن او به مکتب شده است، تهدیدهایی که از شهرت او ناشی شده است.
مادر مرتضی می‌گوید: "نه تنها مرتضی، بلکه خواهران و بردارانش هم به راحتی مکتب رفته نمی‌توانستند. بیرون رفتن برای ما خیلی سخت بود."
https://www.abc.net.au/news/2018-12-09/young-afghan-lionel-messi-fan-threatened-by-taliban/10598076