استرالیایی ها در جنگ - مرور کلی تاریخ نظامی ارتش استرالیا / قسمت چهارم -نبرد بوئر (جنگ جنوب آفریقا) از 1899 تا 1902
استرالیایی ها در جنگ - مرور کلی تاریخ نظامی ارتش استرالیا / قسمت چهارم -نبرد بوئر (جنگ جنوب آفریقا) از 1899 تا 1902
تاریخ همیشه در میان مطالبی قرار دارد که خواندن و دانستن آن می‌تواند جذاب و شنیدنی باشد.
بر همین اساس همکاران مان در بخش تحریریه رادیو نشاط استرالیا ، اقدام به مرور کلی تاریخ نظامی ارتش استرالیا برای آشنای هر چه بیشتر شما علاقمندان به گذشته و حال این کشور پهناور نموده اند.
مترجم.. مهرداد سیفی
مقدمه-درسلسله مقالات زير به مطالعه و بررسي نبردهايي كه استراليا از ابتداي تشكيل در قرن هجدهم ميلادي (كه از سيدني كاو آغاز شد)، تا سالهاي اخير كه بعنوان نيروهاي پاسدار صلح تحت فرماندهي سازمان ملل متحد و همچنين جنگهاي اول و دوم خليج فارس مشاركت داشت پرداخته مي شود.
لازم به ذكر است كه بخش يادبود تاريخ نظامي تهيه مطالب مورد نياز را بر عهده داشت.
نبرد بوئر (جنگ جنوب آفریقا) از 1899 تا 1902
پس از اتمام سلسله جنگ هاي ناپلئوني، بخش هاي جنوبي آفريقا بطور مشترك به انگليسي ها و بوئرها –آفريقايي هاي هلندي تبار- واگذارشد.آن دسته ازمردم كه تحمل حضور و ظلم و ستم انگيسي ها را نداشتند،به سرزمين هاي شمالي و شرقي مهاجرت و جمهوري هاي بوئر شامل ايالت مستقل اورنج[1] و ترانسوال[2] را تشكيل دادند. اما هرگز نتوانستند با انگليسي ها كنار بيايند. در سال 1945 بريتانيا ناتال[3] را ضميمه متصرفات خود كرد.ولي در طول دهه1850 با عقد دو قرارداد موجوديت و استقلال اين جمهوري ها را به رسميت شناخت. اوج گيري تنش ها بين اين دو گروه در طول قرن نوزدهم به جنگ و خونريري در سالهاي 1880 تا 1881 منتهي شد.يورش ها و حملات سازمان يافته بوئرها نيروهاي انگليسي را عملا زمين گير كرد. از طرف ديگر مردم انگليس نيز تمايل چنداني به جنگ نداشتند. به همين دليل با روي كارآمدن دولت جديد در لندن كه مخالف جنگ بود، مقرر گرديد ترانسوال همچنان مستقل باقي بماند.
در دهه 1880 خبر كشف طلا و الماس در مناطق تحت حاكميت بوئرها در همه جا پخش شد. انگليسي ها با توجه به حقي كه براي خود قائل بودند، دسته دسته راهي اين نواحی شدند بدین ترتیب بار ديگر تنش و اختلاف بين بوئرها و انگليسي ها از سر گزفته شد. بوي جنگ در همه جا به مشام مي رسيد. از يك طرف بوئرها استقلال خود را در خطر مي ديدند و از طرف ديگر امپراطوري بريتانيا به فكر گسترش مرزهاي خود بود.سرانجام در سال 1899كوس جنگ به صدا درآمد و در نخستين اقدام بوئرها پيش از آنكه غافلگير شوند، پيش دستي كرده و به مواضع نظاميان انگليسي حميورش بردند. بريتانيا براي زانو درآوردن بوئرها، از مستعمرات خود از جمله استراليا تقاضاي اعزام نيروهاي كمكي كرد. در آن زمان هر يك از ايالت هاي شش گانه استراليا هنگ هاي مستقلي داشتند كه پس استقلال اداره همه آنها به دولت فدرال سپرده شد. لازم به ذكر است كه علاو بر سربازاني كه از استراليا به آفريقا رفتند، گروهي از اتباع اين كشور كه در هنگام آغاز جنگ در افريقاي جنوبي ساكن بودند نيز به ياري نيروهاي انگليسي شتافتند.علاوه بر اين گروهي از استراليايي ها كه در بازه زماني مقرر موفق به نام نويسي نشده بودند داوطلبانه وراهي جنگ با بوئرها شدند.با اينحال اعلان فراخوان و استخدام سرباز، براي پيوستن به واحدهاي نظامي مستقر در افريقاي جنوبي به ويژه يگان سواره نظام اسكاتلند همچنان در جريان بود.
سربازان سواره نظام استراليا در غالب پنج يگان زيرسازماندهي و به آفريقاي جنوبي اعزام مي شدند:
- هنگ هايي كه بواسطه بروز جنگ سال 1899در مستعمرات استراليا تشكيل شد و بيشتراعضاي آن از ميان شبه نظاميان نيروهاي مستعمرات بودند.
- هنگ بوشمن ها كه از مناطق مختلف آمده و استخدام شده بودند. تامين هزينه و پرداخت حقوق آنها از طريق جمع آوري كمك هاي مردمي و حمايت مالي افراد ثروتمند صورت مي گرفت.
- هنگ بوشمن هاي سلطنتي كه در استخدام دولت بوده و مواجب دريافت مي كردند.
- يگان هاي ذخيره براي جايگزيني با سربازاني كه پس از اتمام ماموريت به وطن برمي گشتند.
- هنگ هايي كه در سال 1900بنا به دستور دولت فدرال استراليا تشكيل و به آفريقا اعزام شدند.اين نيروها دراجراي عمليات هايي كه منجر به تصرف پايتخت هاي بوئرشد،و همچنين تا پايان جنگ - در سال 1902- در انجام حملات پارتيزاني عليه باقيمانده بوئرها مشاركت داشتند.
نظاميان استراليا دراسب سواري و تيراندازي به ويژه دردشت وعلفزاراز مهارت خاصي برخوردار بودند. اما دراين بين مشكلاتي نيز وجود داشت. بعنوان نمونه افسران استراليايي بصورت حرفه اي آموزش نمي ديدند. علاوه بر اين سربازان هنگ ها پس از گذراندن دوره هاي اموزشي مختصر و كوتاه مدت و پیش از آنکه از مهارت کافی کسب کنند،راهي افريقا شده ودر آنجا هم مستقيما به طرف جبهه هاي نبرد هدايت مي شدند.
استراليايي ها - در ابتدا - از جنگ در افريقاي جنوبي حمايت می كردند،اما با طولاني و فرسايشي شدن آن و مشاهده پيامدها و اثرات مخرب جنگ بر غيرنظاميان ، كم كم دلسرد شده و علاقه و روحيه خود را از دست دادند.
[1] Orange
[2] Transnvaal
[3] Natal
Men from the 2nd South Australian (Mounted Rifles) Contingent, who fought in the Boer War. Third from left is Trooper Harry "The Breaker" Morant. South Africa, c. 1900. C41858
بطور كلي انگليسي ها و بوئر ها در سه نوبت به شرح زير رودرروي يكديگر قرار گرفتند:
- اين دوره درگيري چندان طولاني نبود.زيرا در اكتبر سال 1899 آغاز و در دسامبر همان سال خاتمه يافت.در جريان اين نبرد سپاهيان پياده نظام بريتانيا در حلقه محاصره بوئرها گرفتار و شكست سختي را متحمل شدند.
- در اين دوره از جنگ كه از دسامبر سال 1899 تا سپتامبر سال 1900 ادامه داشت، نيروهاي انگليسي طي چندين عمليات منظم موفق شدند بخش هاي وسيعي از شهرهاي كوچك وبزرگ افريقا را اشغال كنند.
- مرحله سوم درگيري كه از سپتامبر1900تا پايان جنگ در سال 1902 ادامه داشت؛ از دو مرحله قبلي طولاني تر و شديدتر تر بود.همچنين دو طرف بيشتر بصورت پراكنده و نامنظم با يكديگر درگير مي شدند.
- همانطور كه پيشتر گفته شد، تنش بين بوئرها و انگليسي ها بنا به دلايل گوناگون هر روز بيشتر و بيشتر مي شد. به همين دليل هم بريتانيا و هم استراليا وقوع جنگي تمام عيار در آفريقاي جنوبي را پيش بيني مي كردند.تنها جرقه اي لازم بود تا نبرد شديدي روي داده و عقده ها و نفرت هاي نهفته آشكار گردد. سرانجام شبپور جنگ نواخته شد ونبردي سخت آغازگشت. بريتا نيا كه از نظر نيروي نظامي در مضيقه بود، در ماه جولاي از ايالت هاي كوئينزلند[1] و نيوسوث ويلز[2] تقاضاي فرستادن نيروي كمكي كرد. در پاسخ به اين درخواست هريك ار ايالت ها بنا به توان و جمعيت خود بين 4 تا 6 هنگ را آماده و درچهار مرحله به افريقا اعزام كردند: گروه نخست در فاصله نوامبر 1899 تا مارس 1900؛ گروه دوم از دسامبر1899تا فوريه 1900گروه سوم در ماه هاي اوريل و مي 1900 و گروه چهارم از ماه مي تا ژوئن 1900 وارد آفريقاي جنوبي شدند. هنگ چهارم تاسماني و هنگ ششم كوئينزلند وهنگ هاي استرالياي جنوبي وغربي نتوانستند تا مارس و آوريل سال 1901خود را به آفريقا برسانند. همچنين سه هنگ ديگر كه پس از شكل گيري فدراسيون استراليا در سال 1901 ايجاد شده بودند،نيز راهي افريقا شدند اما پيش از آنكه كشتي هاي حامل اين سربازان به سواحل افريقا برسند، آتش جنگ ( در 31 مارس 1902) خاموش شده بود.
نخستين گروه از نظاميان استراليايي در دسامبر سال 1899 و پس از پايان نبرد بلك ويك[3] در آفريقاي جنوبي پياده شدند.طی اين نبرد كه از 10 تا 17 دسامبر طول كشيد، بوئرها با اجراي سه مرحله عمليات گسترده انگليسي ها را شكست داده و2500 نفر از آنها را كشته يا زخمي كردند.در فوريه 1900 و در جريان آزادسازي كيمبرلي[4] 500 سرباز از هنگ پياده نظام[5] كوئينزلند و نيزه داران نيوسوث ويلز شركت داشتند. اما درنبرد پادبرگ[6]( آخرين و مهمترين نبرد) نفرات كمي از تفنگداران سواره نظام نيوسوث ويلز مي جنگيدند. شكست هاي پي در پي شيرازه بوئري ها را از هم پاشيد.آنها ديگر توان مقاومت در برابر انگليسي ها را نداشتند.بنابراين تصميم گرفتند با تشكيل گرو هاي پارتيزاني مانع پيشروي سربازان بريتانيايي و يا رسيدن آذوقه و مهمات به آنها شوند.در مقابل انگليسي ها هم بيكار ننشسته و استراتژي استفاده بيشتر از يگان هاي سواره نظام بريتانيا و ساير مستعمرات را پيش گرفتند.
شرايط و وضعيت در منطقه جنگي براي سربازان استراليايي و حتي اسب هايشان سخت و غيرقابل تحمل بود.به اسب ها فرصت كافي براي استراحت و خو گرفتن با اقليم منطقه داده نمي شد. از طرف ديگر حمل و جابجايي تجهيزات لجستيكي سنگين هم با اسب صورت مي گرفت.علاوه بر اين حضور در ميادين نبرد،راهپيمايي هاي طولاني، خستگي و گرسنگي باعث تلف شدن تعداد زيادي ازآنها شد. در اين ميان اسب ها كه جان سالم بدر برده بودند نيز بر اساس مقررات قرنطينه استراليا اجازه بازگشت و ورود به كشور را نداشتند.
در دومين مرحله نبرد انگليسي ها با تجديد قوا و افزايش انسجام چندين شهر بزرگ و اصلي را از چنگ بوئرها خارج كردند. به علت دور بودن از قرارگاه، تداركات و آذوقه به موقع به آنها نمي- رسيد.كمبود غذا و گرسنگي به يك مشكل جدي تبديل شده بود.سربازان براي بدست اوردن غذا براي خود و اسب هايشان از همديگر دزدي مي كردند.همچنين فقدان بهداشت، شيوع بيماري هاي مسري و در نهايت مرگ سربازان مبتلا را در پي داشت.بعنوان مثال در نخستين روزهاي سال1900 مصرف آب آلوده و ابتلا به تيفوئيد جان حدود 1000 سرباز انگليسي را گرفت.
بعد از سپتامبر سال 1900 زد و خوردهاي پراكنده اي بين انگلسي ها و پارتيزان هاي بوئر صورت گرفت.فرماندهان بريتانيا تصميم گرفتند تا در آخرين اقدام براي سركوب باقيمانده بوئرها منابع و راه هاي تامين آذوقه، غذا و مهمات را نابود كنند.اجراي اين فرمان به سربازان سواره نظام استراليا سپرده شد. آنها ماموريت داشتند تا شهرها را پاك سازي كرده،مزارع بوئرها را نابود؛ اسب ها،دامها و گاري- هاي آنها را مصادره و ساكنان را كه بيشتر زنان و كودكان بودند اسير كرده و به اردوگاه منتقل نمايند.بسياري از اين غيرنظاميان به علت سوء تغذيه و ابتلا به انواع بيماري هاي واگير جان خود را در اردوگاه از دست دادند. تا اواسط سال 1901همچنان از سوار نظام براي يورش به خانه هاي كشاورزان استفاده مي شد.آنها شب هنگام نقشه هاي خود را عملي كرده وبا روشن شدن روز اوتراق كرده وبه استراحت وتجديد قوا مي پرداختند.سربازان استراليايي و بوئرها در چند مورد محدود به طور مستقيم با يكديگر درگير شدند و هر بارهم پيروزي با استراليايي ها بود زيرا بوئرها توان مقاومت در مقابل آنها را نداشته و مجبور به عقب نشيني مي شدند.
تفنگداران سواره نظام نيوسوث ولزدر طول پنج ماه ماموريت تجربيات زيادي كسب كردند.آنها در اين مدت حدود 300 كيلومتر راهپيمايي كرده ؛ سيزده بار با چريك هاي بوئرجنگيدند؛ كه در نتيجه27 نفر از انها را كشته،15نفر را زخمي و 196 نفر را هم به اسارت در آورند. در مقابل تنها 5 سرباز استراليايي كشته و 19 نفرنيز مجروح شدند. از طرف ديگر چون اين سربازان پيوسته سوار بر اسب بودند،بنابراين فرصت كافي براي شستشو وتعويض لباس نداشته و از نظر بهداشتي در وضغيت بدي قرار داشتند.بطوري كه شپش سر تا پاي آنها را فرا گرفته بود.بعلاوه تحمل شرايط آب وهواي بياباني - روز هاي گرم و سوزان و شب هاي بسيار سرد- براي آنها طاقت فرسا بود.
[1] ًQueensLand
[2] NSW
[3] Black week
[4] Kimberley
[5] Mounted infantry: سريازان سواره اي كه پياده مي جنگيدند.
[6] Paardeberg
In the NSW Imperial Bushmen camp, South Africa, 1900. C690
بطور كلي در نبرد بوئر حدود 16000استراليايي شامل سربازاني كه پس از ثبت نام اعزام شده بودند و كساني كه در زمان آغاز جنگ در آفريقاي جنوبي بوده و داوطلبانه به نيروهاي انگليسي ملحق شدند، شركت داشتند.البته سربازاني كه بعلت خدمت در دو هنگ دو بار شمارش شده بودند،جزو این تعداد نیستند.درمجموع طي اين نبرد 282سرباز استراليايي چه در حین درگيري و چه به علت مصدوميت پس از جنگ؛ 286 نفر بعلت بيماري و 38 نفر با حوادث ديگر جان خود را از دست دادند.از طرف ديگر به 6 سرباز استراليايي نشان صليب ويكتوريا داده شد ؤ از تعداد زياد ديگر نيز با اعطا انواع نشان ها و مدال ها تقدير بعمل آمد.
In the NSW Imperial Bushmen camp, South Africa, 1900. C690
آرشیو...
قسمت اول - خدمات نظامي بوميان استراليا در دوران جنگ و صلح
قسمت دوم - دوره استعمار(1788-1901)
قسمت سوم -نبرد در سودان /هنگ نيو سات ولز(NSW) مارس تا ژوئن 1885
برداشت از
Australians at war / Australian military history overview