از بارتون تا آلبانیز: نگاهی گذرا به نخست‌وزیران فدرال، رهبری‌های تاریخی و تأثیرات اجتماعی و سیاسی
استرالیا از زمان تشکیل فدراسیون در سال ۱۹۰۱، شاهد تغییرات متعدد در رهبری سیاسی خود بوده است. در این مقاله به بررسی کوتاه نخست‌وزیران این کشور، از اولین تا کنونی، پرداخته و نکات برجسته دوران خدمت و احزاب سیاسی آن‌ها را مرور خواهیم کرد.
به گزارش رادیو نشاط، رهبری سیاسی استرالیا، از زمان شکل‌گیری فدراسیون در سال ۱۹۰۱، به دست نخست‌وزیرانی سپرده شده است که هر یک، در زمان خود، تأثیرات مهمی بر سیاست داخلی، اقتصادی، اجتماعی و روابط بین‌المللی این کشور گذاشته‌اند. از نخستین رهبران که بسترهای اولیه برای وحدت ایالات و ایجاد زیرساخت‌های ملی را فراهم کردند، تا رهبران معاصر که با چالش‌های جهانی همچون تغییرات اقلیمی، بحران‌های اقتصادی و شیوع بیماری‌های همه‌گیر مواجه شده‌اند، داستان نخست‌وزیران استرالیا سرشار از نقاط عطف تاریخی و تصمیمات کلیدی است.
در این نوشتار، به مرور کوتاهی از این رهبران، احزاب متبوع آنان و نقش‌آفرینی‌های برجسته‌شان در دوران تصدی خواهیم پرداخت تا تصویری روشن‌تر از تاریخ سیاسی استرالیا در ذهن خوانندگان ایجاد شود.
-
ادموند بارتون (Edmund Barton) (۱۹۰۱–۱۹۰۳)
حزب: حمایت‌گرایان (Protectionist)
عملکرد برجسته: نخستین نخست‌وزیر استرالیا که نقش مهمی در تأسیس فدراسیون و ایجاد ساختارهای اولیه دولت فدرال داشت. -
آلفرد دیکین (Alfred Deakin) (۱۹۰۳–۱۹۰۴، ۱۹۰۵–۱۹۰۸، ۱۹۰۹–۱۹۱۰)
حزب: حمایت‌گرایان (Protectionist) و سپس حزب لیبرال مشترک‌المنافع (Commonwealth Liberal Party)
عملکرد برجسته: نقش کلیدی در توسعه سیاست‌های ملی‌گرایانه و تأسیس نیروی دریایی سلطنتی استرالیا. -
کریس واتسون (Chris Watson) (۱۹۰۴)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: نخستین نخست‌وزیر از حزب کارگر که هرچند دوره کوتاهی داشت، اما راه را برای حضور بیشتر این حزب در سیاست هموار کرد. -
جرج رید (George Reid) (۱۹۰۴–۱۹۰۵)
حزب: تجارت آزاد (Free Trade)
عملکرد برجسته: تلاش برای کاهش تعرفه‌ها و حمایت از سیاست‌های تجارت آزاد. -
اندرو فیشر (Andrew Fisher) (۱۹۰۸–۱۹۰۹، ۱۹۱۰–۱۹۱۳، ۱۹۱۴–۱۹۱۵)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: تأسیس بانک مشترک‌المنافع و آغاز ساخت راه‌آهن بین‌قاره‌ای. -
جوزف کوک (Joseph Cook) (۱۹۱۳–۱۹۱۴)
حزب: حزب لیبرال مشترک‌المنافع (Commonwealth Liberal Party)
عملکرد برجسته: آغاز برنامه‌های دفاعی و برگزاری اولین انتخابات دوگانه. -
بیلی هیوز (Billy Hughes) (۱۹۱۵–۱۹۲۳)
حزب: کارگر (Labor)، سپس حزب ملی‌گرا (Nationalist)
عملکرد برجسته: هدایت استرالیا در دوران جنگ جهانی اول و تلاش برای معرفی خدمت نظامی اجباری. -
استنلی بروس (Stanley Bruce) (۱۹۲۳–۱۹۲۹)
حزب: ملی‌گرا (Nationalist)
عملکرد برجسته: تمرکز بر توسعه اقتصادی و صنعتی‌سازی، هرچند با مخالفت‌های کارگری مواجه شد. -
جیمز اسکالین (James Scullin) (۱۹۲۹–۱۹۳۲)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: مدیریت کشور در دوران رکود بزرگ اقتصادی، با چالش‌های مالی فراوان. -
جوزف لیونز (Joseph Lyons) (۱۹۳۲–۱۹۳۹)
حزب: حزب متحد استرالیا (United Australia)
عملکرد برجسته: بازسازی اقتصادی پس از رکود و حفظ سیاست‌های مالی محتاطانه. -
ارل پیج (Earle Page) (۱۹۳۹)
حزب: کانتری (Country)
عملکرد برجسته: دوره کوتاه نخست‌وزیری پس از درگذشت لیونز. -
رابرت منزیس (Robert Menzies) (۱۹۳۹–۱۹۴۱، ۱۹۴۹–۱۹۶۶)
حزب: حزب متحد استرالیا (United Australia)، سپس حزب لیبرال (Liberal)
عملکرد برجسته: طولانی‌ترین دوره نخست‌وزیری در تاریخ استرالیا، توسعه اقتصادی و تقویت روابط با بریتانیا و آمریکا. -
آرتور فادن (Arthur Fadden) (۱۹۴۱)
حزب: کانتری (Country)
عملکرد برجسته: دوره کوتاه نخست‌وزیری در دوران جنگ جهانی دوم. -
جان کرتی (John Curtin) (۱۹۴۱–۱۹۴۵)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: رهبری استرالیا در دوران جنگ جهانی دوم و تقویت صنایع دفاعی. -
فرانک فورد (Frank Forde) (۱۹۴۵)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: کوتاه‌ترین دوره نخست‌وزیری در تاریخ استرالیا (۸ روز) پس از درگذشت کرتی. -
بن چفلی (Ben Chifley) (۱۹۴۵–۱۹۴۹)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: ملی‌سازی بانک مرکزی و آغاز برنامه‌های رفاه اجتماعی. -
هارولد هولت (Harold Holt) (۱۹۶۶–۱۹۶۷)
حزب: لیبرال (Liberal)
عملکرد برجسته: حمایت از مشارکت استرالیا در جنگ ویتنام؛ ناپدید شدن مرموز وی در دریا. -
جان مک‌اویین (John McEwen) (۱۹۶۷–۱۹۶۸)
حزب: کانتری (Country)
عملکرد برجسته: نخست‌وزیر موقت پس از ناپدید شدن هولت. -
جان گورتون (John Gorton) (۱۹۶۸–۱۹۷۱)
حزب: لیبرال (Liberal)
عملکرد برجسته: تمرکز بر سیاست‌های ملی‌گرایانه و توسعه صنایع داخلی. -
ویلیام مک‌ماهون (William McMahon) (۱۹۷۱–۱۹۷۲)
حزب: لیبرال (Liberal)
عملکرد برجسته: تمرکز بر اقتصاد و سیاست خارجی، اگرچه دولت او به دلیل اختلافات داخلی حزب به پایان زودهنگامی رسید.
-
گاف ویتلم (Gough Whitlam) (۱۹۷۲–۱۹۷۵)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: اصلاحات گسترده در آموزش و بهداشت، عذرخواهی رسمی به بومیان و افزایش نقش استرالیا در روابط بین‌الملل. -
مالکوم فریزر (Malcolm Fraser) (۱۹۷۵–۱۹۸۳)
حزب: لیبرال (Liberal)
عملکرد برجسته: تمرکز بر سیاست‌های مهاجرتی و بهبود روابط با کشورهای آسیایی، مقابله با مشکلات اقتصادی. -
باب هاوک (Bob Hawke) (۱۹۸۳–۱۹۹۱)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: اصلاحات اقتصادی، توافق‌نامه‌های صنعتی جدید و تقویت روابط اجتماعی و اقتصادی. -
پل کیتینگ (Paul Keating) (۱۹۹۱–۱۹۹۶)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: پیشبرد سیاست‌های اقتصادی جدید، افزایش روابط با آسیا و سیاست‌های اجتماعی مترقی. -
جان هوارد (John Howard) (۱۹۹۶–۲۰۰۷)
حزب: لیبرال (Liberal)
عملکرد برجسته: اصلاح قوانین مالکیت اسلحه، مالیات بر کالا و خدمات (GST)، و حمایت از جنگ عراق. -
کوین راد (Kevin Rudd) (۲۰۰۷–۲۰۱۰، ۲۰۱۳)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: سیاست‌های محیط‌زیستی، مدیریت بحران اقتصادی جهانی، عذرخواهی به بومیان استرالیا. -
جولیا گیلارد (Julia Gillard) (۲۰۱۰–۲۰۱۳)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: اولین نخست‌وزیر زن استرالیا، اصلاحات آموزشی و بهداشتی، تصویب قانون کربن. -
تونی ابوت (Tony Abbott) (۲۰۱۳–۲۰۱۵)
حزب: لیبرال (Liberal)
عملکرد برجسته: پایان مالیات کربن، سیاست‌های سختگیرانه مهاجرتی، تمرکز بر بودجه. -
مالکوم ترنبول (Malcolm Turnbull) (۲۰۱۵–۲۰۱۸)
حزب: لیبرال (Liberal)
عملکرد برجسته: تصویب قانون ازدواج همجنس‌گرایان، تقویت سیاست‌های تجدیدپذیر. -
اسکات موریسون (Scott Morrison) (۲۰۱۸–۲۰۲۲)
حزب: لیبرال (Liberal)
عملکرد برجسته: مدیریت بحران کووید-۱۹، سیاست‌های مهاجرتی و محیط‌زیستی. -
آنتونی آلبانیز (Anthony Albanese) (۲۰۲۲–تا کنون)
حزب: کارگر (Labor)
عملکرد برجسته: تأکید بر تغییرات آب‌وهوایی، بهبود خدمات عمومی و توسعه زیرساخت‌ها.