تکنیک تازه دانشمندان استرالیایی برای تسریع حرکت اسپرم‌های تنبل
دانشمندان در استرالیا توانسته‌اند با استفاده از امواج فراصوت (اولتراسوند) حرکت اسپرم‌ها را بهبود دهند و توانایی آنها در شنا را تا ۲۶۶ درصد بالا ببرند.
به گزارش رادیونشاط، بر اساس مطالعه‌ای که در دانشگاه موناش ملبورن انجام شده است، تاباندن امواج فراصوت با فرکانس بالا بر روی اسپرم‌ها می‌تواند توانایی حرکتی آنها را افزایش دهد. دستاوردی جدید که می‌تواند امید‌های تازه‌ای را برای صدها هزار زوجی که در جهان به منظور بچه‌دار شدن تلاش می‌کنند، ایجاد کند.
«آستنوزواسپرمی» یا کم‌تحرکی اسپرم، یکی از دلایل اصلی ناباروری در مردان به شمار می‌رود. دانشمندان می‌گویند حدود ۳۰ درصد ناباروری‌ها در نتیجه این عامل رخ می‌دهد، به این معنی که اسپرم‌ها به اندازه کافی در شنا قوی نیستند و نمی‌توانند خود را به تخمک برسانند.
محققان در دانشگاه موناش نشان داده‌اند که تاباندن ۲۰ ثانیه امواج فراصوت با مشخصات ۸۰۰ مگاوات و ۴۰ مگاهرتز، میزان تحرک اسپرم را تا ۲۶۶ درصد افزایش داده و نسبت اسپرم‌های غیرفعال یا «غیر پیشرونده» را از ۳۶ درصد تا ۱۰ درصد پایین می‌آورد.
علی وفایی، محقق مقطع دکترا در دانشگاه موناش و نویسنده ارشد مطالعه، در این باره گفت: «امواج فراصوت نه تنها سرعت شنای اسپرم‌ها را افزایش داد، بلکه باعث شد تقریباً دو سوم اسپرم‌ها با درجه تحرک پایین به درجه تحرک بالاتر ارتقا یابند.»
وی با اشاره به نقش امواج فراصوت در افزایش تحرک اسپرم‌ها گفت: «اسپرم با تحرک کم بعد از استفاده از سونوگرافی بیشترین افزایش تحرک را نشان داد و این در حالی است که ما از روی داده‌های بالینی می‌دانیم افزایش ۱۰ درصدی در تحرک اسپرم منجر به افزایش ۸ درصدی در میزان بارداری می‌شود.»
دکتر رضا نصرتی، مدیر آزمایشگاه موناش کلایتون، نیز در این خصوص گفت: «تکنیک فراصوت پتانسیل فوق‌العاده‌ای برای افزایش میزان موفقیت حتی در چالش‌برانگیزترین موارد دارد.»
وی اضافه کرد تحرک بالاتر اسپرم به این معنی است که مردان ممکن است روزی بتوانند از گزینه‌های کمتر تهاجمی در درمان ناباروری استفاده کنند. گزینه‌هایی که درصد موفقیت بالاتری دارند و دارای خطرات کمتری برای سلامت فرزند آینده هستند.
به گزارش یورونیوز، آقای نصرتی گفت: «با متحرک کردن اسپرم‌های بی‌تحرک و همچنین افزایش تحرک اسپرم‌های کم‌تحرک می‌توانیم به بیماران بیشتری کمک کنیم تا به جای گزینه‌های تهاجمی و پرهزینه‌تر مانند تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (که شامل تزریق یک اسپرم با کیفیت به تخمک با استفاده از یک سوزن بسیار ظریف می‌شود)، حداقل‌های لازم برای انجام یک لقاح مصنوعی معمولی را به دست آورند.»
نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «Science Advances» منتشر شده است.