نخست‌ وزیران استرالیا ، از ابتدا تا کنون

نخست‌ وزیران استرالیا ، از ابتدا تا کنون - بیستمین (20) نخست وزیر استرالیا - بیلی مک‌ماهون Billy MacMahon

توسط مدیر

تاریخ ارسال: Sunday, 19 May 2019

بیستمین (20) نخست وزیر استرالیا -بیلی مک‌ماهون (Billy MacMahon) - متولد 1908، وفات1988، دوره تصدی نخست‌وزیری : 10 مارس 1971 تا 5 دسامبر 1972

تهیه‌ی خبر وترجمه : آروین خادم‌ صمیمی

رادیو نشاط استرالیا - تاریخ همیشه در میان مطالبی قرار دارد که خواندن و دانستن آن می‌تواند جذاب و شنیدنی باشد. بر همین اساس همکاران مان در بخش تحریریه رادیو نشاط ، اقدام به معرفی و آشنایی همراه با بیوگرافی نخست وزیران استرالیا از ابتدا تا کنون نموده اند.
استرالیا از سال 1901 تاکنون 30 نخست وزیر را به خود دیده است. که "ادموند بارتون" نخستین و " اسکات موریسون

" آخرین آنها تاکنون (2019) بوده است.

قابل ذکر است که در آگوست سال 2018 حزب لیبرال استرالیا در یک اختلاف درون حزبی ، "مالکوم ترنبول" را از رهبری حزب و نخست وزیری این کشور برکنار کرد و "اسکات موریسون" بعنوان رهبر جدید این حزب انتخاب و بعنوان نخست وزیر استرالیا معرفی شد. پس از آن در تاریخ 18 می 2019 اسکات موریسون رهبر حزب لیبرال با کسب اکثریت آرا در انتخابات فدرال مجددا" نخست وزیر استرالیا باقی ماند.

ویلیام "بیلی" مک‌ماهون شصت‌وسه ساله بود که به نخست‌وزیری استرالیا رسید و بیست‌ویک ماه این سمت را عهده‌دار بود و در همین دوران خروج نیروهای استرالیا از ویتنام را اعلام کرد. دولت ائتلافی‌اش، ترکیبی از حزب لیبرال و کانتری بود که بیست‌وسه سال در قدرت بودند و در انتخابات عمومی سال 1972 از حزب کارگر شکست خورد.

Sir William McMahon. National Library of Australia, nla.obj-136264815

بیلی مک‌ماهون در بیست‌وسوم فوریه 1908 در سیدنی متولد شد. وی اولین فرزند از سه فرزند دابلیودی مک‌ماهون وکیل و همسرش مری الن والدر بود. او چهارساله بود که مادرش درگذشت و دایی‌اش ساموئل والدر که زمانی شهردار سیدنی بود او را بزرگ کرد. او در مدارس ابوتسهولم و گرامر سیدنی تحصیل کرد و بعد از آن به دانشگاه سیدنی رفت و در رشته‌ی اقتصاد و حقوق فارغ‌التحصیل شد.

وی به‌عنوان وکیل قانونی شرکت آلن در بازرگانی آلن و همزلی مشغول به‌کار شد تا اینکه در سال 1939 به نیروی سلطنتی استرالیا پیوست. او در جنگ جهانی دوم در ارتش خدمت کرد و قبل از خروجش از ارتش در سال 1945 به درجه‌ی ارشد نائل شد.

بیلی در انتخابات عمومی 1949 از کرسی لووه سیدنی به‌عنوان کاندیدای حزب لیبرال وارد مجلس فدرال شد و این کرسی را تا سیزده انتخابات عمومی بعدی یعنی تا زمان بازنشستگی‌اش در تاریخ چهارم ژانویه 1982 حفظ کرد. مک‌ماهون از جمله گروهی از لیبرال‌هایی بود که در سال 1949 وارد مجلس فدرال شد و از عناصر کلیدی در موفقیت ائتلاف احزاب لیبرال و کانتری در حفظ دولت بود. او در دولت‌های رابرت منزیس، هارولد هولت و جان گورتون وظایف مختلفی را عهده‌دار بود.

او از جولای 1951 تا 1954 وزیر نیروی دریایی و نیروی هوایی، جولای 1954 تا 1956فوریه وزیر خدمات عمومی، ژانویه 1956 تا دسامبر 1958 وزیر صنایع مادر، دسامبر 1958 تا ژانویه 1966 وزیر کار و خدمات ملی، ژانویه 1966 تا نوامبر 1969 خزانه‌دار، نوامبر 1969 تا مارس 1971 وزیر امور خارجه بود.

در بیست‌وششم ژانویه 1966 هارولد هولت بر رابرت منزیس نخست‌وزیر پیروز و رهبر حزب لیبرال شد و هم‌زمان مک‌ماهون به‌عنوان جانشین رهبر پارلمانی حزب لیبرال شد و پس از مرگ هارولد هولت در نوزدهم دسامبر 1967 وی یکی از مدعیان قوی رهبری حزب می‌شد. اگرچه جان مک‌اون که پس از مرگ هارولد هولت برای مدت کوتاهی جانشین نخست‌وزیر شده بود اعلام کرد حزب کانتری دولت با رهبری مک‌ماهون را نخواهد پذیرفت. او با مک‌ماهون اختلافات شدید در حوزه مسائل اقتصادی داشت.

به این ترتیب مک‌ماهون از شرکت در انتخابات رهبری حزب انصراف داد و جان گورتون این سمت را به‌دست آورد و نخست‌وزیر شد. در نوامبر 1969 طی انتخاباتی با برگ رای مخفی، مک‌ماهون برای سمت جانشین رهبری حزب لیبرال انتخاب و بر بیلی سندن پیروز شد و در یازدهم نوامبر از سمت خزانه‌دار به وزیر امور خارجه ارتقا یافت.

شخصیت و شیوه‌ی رهبری گورتون (نخست‌وزیر وقت) به‌گونه‌ای بود که مخالفت‌هایی را رقم زد. با ادامه‌ی مخالفت‌ها با شیوه‌ی راهبری گورتون بر ائتلاف و ایجاد شکاف در میان اعضا، مک‌ماهون برای دومین بار کاندید رهبری حزب و ائتلاف شد و این بار تلاشش موفق بود و در دهم مارس 1971 نخست‌وزیر شد.

در ژوئیه 1971 تنها چند ماه پس از نخست‌وزیری مک‌ماهون، در پی مراودات گو ویتلم از حزب کارگر نمایندگی هیئتی از چین را راه‌بری کرد و قول داد درصورت انتخاب شدنش، با چین روابط دیپلماتیک را آغاز کند. این حرکت ویتلم با انتقادات از سوی مک‌ماهون روبه‌رو شد و دولتش نپذیرفت که با رژیم کمونیست چین مراوده داشته باشد.

در بحبوحه‌ی ادامه‌ی مخالفت‌ها و اعتراضات به مشارکت استرالیا در جنگ ویتنام، مک‌ماهون در اکتبر 1971 به ایالات متحده سفر و با رئیس‌جمهور نیکسون ملاقات کرد. در استرالیا تمرکز رسانه‌ها بر لباسی معطوف بود که همسر مک‌ماهون در مراسمی که رئیس‌جمهور نیکسون برای استقبال از مهمانان استرالیایی‌اش ترتیب داده بود به تن کرده بود.

در مدتی که مک‌ماهون نخست‌وزیر بود تغییرات اجتماعی به‌سرعت اتفاق افتاد از جمله افزایش قدرت جنبش‌های محیط‌زیستی، تغییر روش زندگی با راه‌اندازی اولین شعبه‌های پیتزا هات و مک‌دونالد در استرالیا در 1971، نارضایتی از نقش کمینه‌ی بانوان در سیاست‌ها که در دوازدهم ماه مه 1972 منجر به تاسیس لابی انتخاباتی بانوان در ملبورن و نیز تاسیس نخستین سرویس قانونی بومیان استرالیا در سیدنی شد. در هجدهم اوت 1972 مک‌ماهون اعلام کرد که استرالیا نیروهایش را از ویتنام خارج خواد کرد.

مک‌ماهون تا پنجم دسامبر 1972 نخست‌وزیر ماند و در این تاریخ ائتلاف لیبرال و حزب کانتری در انتخابات عمومی مغلوب حزب کارگر شد و مک‌ماهون از رهبری ائتلاف استعفا داد. در حین تبلیغات انتخاباتی پیش از انتخابات، دولت ائتلاف نتوانست بر تبلیغات حزب کارگر به رهبری گو ویتلم پیروز شود که با شعار "زمان آن فرا رسیده است"، اشاره به تغییر دولت ائتلاف پس از بیست‌وسه سال در راس قدرت بودن را داشت.

وی از دسامبر 1972 تا ژوئیه 1974 به‌عنوان معاون اجرائی اپوزیسیون لیبرال خدمت کرد. از 1975 تا 1982 در دولت مالکوم فریزر، مقام سیاسی‌ای نداشت و صرفا به‌عنوان عضو هیئت قانون‌گذاری فعالیت پشت صحنه داشت و در ژانویه 1982 استعفا داد تا بازنشسته شود.

مک‌ماهون سی‌ویکم مارس 1988 در سیدنی درگذشت.

قوانین مصوب در دوران نخست‌وزیری مک‌ماهون: