آرای قلمروشمالی استرالیا به کدام حزب داده خواهد شد؟
آقایان اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا و آنتونی آلبانیز رهبر حزب کارگر، در جریان سفر به قلمروشمالی دو استراتژی تبلیغاتی و رسانه‌ای متفاوت را از خود به نمایش گذاشتند.
به گزارش رادیونشاط، به بیانی دیگر هرچه کمپین آقای موریسون در تلاش بود گزارش تصویری از سفر نخست‌وزیر ارائه دهد، به همان اندازه آقای آلبانیز ترجیح داد صبر پیشه کرده و بیشتر ساکت باشد.
آقای موریسون سفر خود به قلمرو شمالی را با بازدید از کارخانه جوشکاری قالب‌های فولادی در آلیس اسپرینگز آغاز و سپس به داروین که با آلیس اسپرینگز 1500 کیلومتر فاصله دارد، سفر کرده و در آنجا با افسران گشت نیروی دریایی دیدار کرد.
اما مسافرت آقای آلبانیز شکل متفاوتی داشت و بیشتر به سفر در هفته‌های پایانی مبارزات انتخاباتی که فاقد سروصدای زیاد است، شبیه بود. او در این سفر سه روزه ترجیح داد، کمتر جلوی دوربین رسانه‌های خبری ظاهر شود.
آقای موریسون تلاش می‌کند بیشتر در انظار عمومی ظاهر شده و از فرصت‌های به دست آمده، به نحو احسن استفاده کند، در مقابل آقای آلبانیز صلاح را در این می بیند که سکوت کرده و میدان را برای بروز اشتباه از طرف آقای موریسون باز بگذارد.
او قصد دارد با این سکوت هوشمندانه ماجرای انتخابات سال 1996 بین هاوارد و پل کینگ دوباره تکرار شود.
در هفته‌های اخیر آقای موریسون با دعوت از رسانه‌ها در مکان‌های مختلف و در حین انجام فعالیت‌های گوناگون از جمله شستشوی موهای یک زن در آرایشگاه، قصد داشت پررنگ‌تر دیده شود.
استراتژیست‌های کمپین حزب کارگر عقیده دارند برای تبلیغات در روزهای نزد‌‌یک‌تر به انتخابات،
استفاده از شیوه سخنرانی در بعضی موارد تاثیرگذارتر است.
مکانی هم که سیاستمداران برای نشان دادن خود و تبلیغات انتخاب می‌کنند، نیز حائز اهمیت است، در حالت کلی قلمروشمالی در مبارزات انتخاباتی نقش کمتری دارد، اما گویی قاعده بازی تغییر کرده است.
هم رهبر حزب لیبرال و هم رهبر حزب کارگر به مناسبت هشتادمین سالگرد بمباران داروین، به این شهر سفر کردند.
اما به نظر می‌رسد موقعیت حزب کارگر برای کسب یک کرسی در حوزه انتخاباتی لینگیاری که در اختیار وارن اسنودن(Warren Snowdon) بود، چندان خوش بینانه نباشد.
اسنودن از سال 1987 در صحنه سیاسی قلمرو شمالی حضور داشته و از سال 2001 کرسی نمایندگان لینگیاری در پارلمان ایالتی را برعهده داشت. اما بازنشستگی او کار حزب کارگر برای اخذ کرسی در مکان‌هایی مانند آلیس اسپرینگز و تننت کریک در جریان انتخابات پیش رو را با مشکل مواجه کرده است.
پیش‌تر بارنابی جویس، معاون نخست وزیر استرالیا، اعلام کرده بود که سه حوزه انتخاباتی هانترولی، سنترال کوئینزلند و داروین ، تعیین کننده نتیجه انتخابات خواهد بود.
گفته می شود امتناع آقای نخست‌وزیر از ملاقات با شهردار آلیس اسپرینگز برای بحث پیرامون افزایش نگران‌کننده جرم و جنایت یک اشتباه سیاسی محسوب می‌شود.
این درحالی است که انتظار می‌رود ائتلاف در روزهای آینده برای کسب کرسی در این حوزه به مبارزات انتخاباتی خود ادامه دهند.
حزب لیبرال استرالیا برای حوزه انتخاباتی لینگیاری، آقای دیمین رایان(Damien Ryan)، شهردار اسبق آلیس اسپرینگز، را که چهره شناخته شده‌ای در منطقه است، به عنوان نامزد معرفی کرده است.
در مقابل حزب کارگر، آقای ماریون اسکریمگور(Marion Scrymgour) را به عنوان نامزد خود در لینگیاری انتخاب کرده است. آقای اسکریمگور پیش از یک دهه سابقه عضویت در مجلس قانونگذاری قلمرو شمالی را در کارنامه خود داشته و از شهرت خوبی در میان بومیان برخوردار است.
فشار ناموفق دولت برای تغییر و اصلاح قوانین مربوط به مدارک شناسایی رای دهندگان، موقعیت حزب کارگر را تضعیف خواهد کرد. زیرا در صورت اجرای این طرح از افراد واجد شرایط برای رای دادن مدارکی خواسته خواهد شد که بومیان و ساکنان نواحی دوردست قادر به تهیه آن‌ها تا پیش از انتخابات نخواهند بود.
نمایندگان ائتلاف مدعی هستند که اصلاح این قوانین به مشروعیت انتخابات کمک می‌کند. در حالی که حزب کارگر آن را اقدامی نژادپرستانه و بدبینانه برای کاستن از تعداد آرا در مناطق دوردست لینگیاری و در نتیجه تغییر نتیجه انتخابات قلمداد می‌کنند.
حوزه انتخاباتی سالومون ( Solomon) شامل داروین و نواحی اطراف آن که تنها کرسی آن در اختیار حزب کارگر است، نسبت به لینگیاری از اهمیت کمتری برخوردار است.
به این ترتیب انتظار می‌رود که حوزه انتخاباتی لینگیاری به کانون مبارزات انتخاباتی احزاب لیبرال و کارگر تبدیل شود.