آیا استرالیا می‌تواند از شیوه مدیریت مسکن سنگاپور الگوبرداری کند؟
کشور کوچک سنگاپور که در همسایگی استرالیا واقع است، توانسته ضمن اجرای برنامه‌های کارآمد در بخش مسکن، 90 درصد از ساکنان را صاحب خانه کند.
به گزارش رادیونشاط، دولت سنگاپور قصد دارد شمار افراد دارای مسکن را افزایش دهد، تا شهروندان از این طریق احساس کنند که در این کشور سهیم هستند.
سنگاپور مساحت بسیار کمی دارد، به همین دلیل در این کشور آپارتمان‌های با تراکم بالا که بیشتر آنها توسط شرکت توسعه مسکن (HDB) این کشور احداث شده‌اند، فراوان است. دولت در تامین بودجه مورد نیاز به شرکت توسعه مسکن کمک کرده و این شرکت نیز وام‌هایی را با نرخ 2.6 درصد در اختیار خریداران قرار می‌دهد.
نزدیک به 94 درصد از خانه‌های شرکت توسعه مسکن براساس اجاره به شرط تملیک 99 ساله به خانوارها فروخته شده است.
قیمت واحد‌های مسکونی شرکت توسعه مسکن به طور کلی چهار تا پنج برابر درآمد خریداران است. بنابراین خانه اولی‌ها می توانند در صورت خرید یکی از آپارتمان‌های توسعه مسکن، به طور متوسط از 300.000 دلار تخفیف نسبت به قیمت مسکن در بازار برخوردار شوند.
این کشور همچنین یک سیستم پس‌انداز اجباری، مشابه سیستم بازنشستگی اجباری استرالیا دارد. اما عملکرد آن بسیار متفاوت است. به عبارت دیگر در سنگاپور، بخش کوچکی از پس‌اندازهای اجباری افراد برای بازنشستگی و اقدامات مرتبط با سلامت کنارگذاشته شده، و بخش عمده‌ای از آن برای پیش‌پرداخت مسکن و بازپرداخت وام مسکن ذخیره می‌شود. استفاده از پس انداز اجباری برای پرداخت اجاره ممنوع است. بنابراین به طور پیش فرض اکثر ساکنان سنگاپور روزی صاحب خانه می‌شوند.
سنگاپور هم یک شهر و هم یک جمهوری مستقل با مساحت تنها 700 کیلومترمربع محسوب شده وشش میلیون نفر را در خود جای داده است. به بیانی دیگر، مساحت دوشهر پایتختی ملبورن و سیدنی به ترتیب تقریبا 14 برابر و 17برابر از سنگاپور بیشتراست.
دولت این کشور همچنین مجبور است علاوه بر تخصیص زمین به منظور احداث مسکن، نیازهای یک کشور از جمله فضای مورد نیاز برای مناطق تجاری و صنعتی، بنادر، فرودگاه‌ها، تاسیسات نظامی، پارک‌ها و غیره را نیز مد نظر داشته باشد.
پرفسور ساک‌یانگ فانگ،اقتصاددان برجسته و اقتصاددان مشهور جهانی در بخش مسکن که هفته گذشته به استرالیا سفر کرده بود، اظهار داشت: هر کشوری شرایط و امکانات متفاوت داشته و سنگاپور نیز با توجه به تاریخ و موقعیت خاص خود و همچنین محدودیت مساحت، مجبور است از سیاست‌ها و طرح‌های مسکن سازگار با این وضعیت پیروی کند.
وی افزود، سنگاپور با وجود وسعت کمی که دارد، از نظر اقتصادی فوق‌العاده پیشرفته است. ارزش پول این کشور از استرالیا بیشتر بوده و یک دلار سنگاپور در مقابل 1.15 دلار استرالیا معامله می‌شود.
سنگاپور در ابتدا به عنوان پایگاه تجاری بریتانیا در سال 1819 تاسیس شده و در سال 1959 دولت خودگردان داخلی در این کشور شکل گرفت.
دولت جدید سنگاپور در سال 1960، با هدف پاکسازی زاغه‌ها و ساخت خانه، شرکت توسعه مسکن را تاسیس کرد. این نهاد در پنج سال نخست فعالیت خود، بیش از 50.000 واحد مسکونی احداث کرد.
برنامه ساخت و ساز شرکت توسعه مسکن منجر به افزایش سریع نرخ مالکیت خانه در سنگاپور طی دهه‌های 1970 و 1980 ، از 30 درصد به 90 درصد شد، که از آن زمان تاکنون به همین شکل باقی مانده است. در حالی که بالاترین نرخ مالکیت خانه ثبت شده در استرالیا اندکی بیش از 70 درصد است.
پرفسور فانگ خاطرنشان کرد، اجرای سیاست‌های درست در بخش زمین و مسکن موجب شده تا 90 درصد از خانوارها در سنگاپور صاحب خانه شوند.
خانم فانگ همچنین گفت، سیاست‌های زمین و مسکن و قیمت آنها در بازار نقش مهمی در تعیین ثروت و توزیع درآمد یک کشور ایفا می‌کنند. تجربه سنگاپور نشان می‌دهد که چگونه پرداختن به ارزش استراتژیک زمین، عرضه مسکن توسط دولت، هماهنگ کردن مسکن با پس‌انداز بازنشستگی و تنظیم دقیق بازار املاک، می‌تواند منجر به شکل‌گیری سیستمی شود که در نهایت امکان احداث مسکن مقرون به‌صرفه را فراهم می‌کند. این اتفاق با توجه به محدودیت‌های شدید زمین در این سنگاپور، یک دستاورد قابل توجه به حساب می‌آید.