ارتباط قد بلند با برخی بیماری‌های رایج
محققان در مطالعه گسترده‌ای دریافته‌اند که قد بلندتر می‌تواند با ابتلا به برخی از بیماری‌های رایج در ارتباط باشد.
به گزارش رادیونشاط، بر اساس این یافته‌ها، ارتباطاتی میان قد بلند و افزایش ریسک نوروپاتی محیطی وجود دارد که باعث آسیب به اندام‌های حرکتی می‌شود. به‌علاوه، عفونت‌های پوست و استخوان هم در این افراد بیشتر دیده شده است.
پژوهشگران در یک مطالعه بیش از 250 هزار بزرگسال ساکن آمریکا را بررسی کردند. «سریداران رغوان»، محقق ارشد این پژوهش از مرکز پزشکی Rocky Mountain Regional VA می‌گوید: «ما با استفاده از روش‌های ژنتیکی در برنامه VA Million Veteran دریافتیم که قد بزرگسالان می‌تواند بر بیش از 100 خصیصه بالینی از جمله چندین بیماری مثل نوروپاتی محیطی، زخم اندام‌های حرکتی تحتانی و نارسایی مزمن وریدی اثر داشته باشد. ما نتیجه گرفتیم که قد می‌تواند برای شماری از بیماری‌های رایج بزرگسالان یک فاکتور ریسک تغییرناپذیر و ناشناخته باشد.»
این تحقیق به بررسی اطلاعات بیش از 200 هزار سفیدپوست و 50 هزار سیاه‌پوست پرداخته. رغوان و تیمش سعی کردند هزاران تغییر ژنتیکی مربوط به قد افراد را با بیش از هزار خصیصه مرتبط با بیماری‌ها پیوند دهند. این یافته‌ها نشان داد که افراد قد بلند کمتر در معرض بیماری‌های قلبی عروقی مثل پرفشاری خون، هیپرلیپیدمی و بیماری قلبی کرنری قرار دارند، اما بیشتر در معرض فیبریلاسیون دهلیزی و واریس هستند. قد بلند همچنین پیوندهایی با نوروپاتی محیطی و عفونت‌های پوست و استخوان داشته است.
این مطالعه در نوع خود یکی از بزرگ‌ترین تحقیقات در این زمینه بوده و در مجموع بیش از 1000 بیماری و خصیصه را بررسی کرده است. محققان در بیانیه مطبوعاتی خود نوشتند: «پژوهشگران نتیجه گرفته‌اند که قد می‌تواند یک فاکتور ریسکِ پیش‌تر شناخته‌نشده برای بیماری‌های متداول در بزرگسالان باشد. با این حال، آن‌ها می‌گویند تحقیقات بیشتری باید انجام شود تا درستی برخی از این پیوندها تایید شود. تحقیقات بعدی باید روی گروه بزرگ‌تر و متنوع‌تری از شهروندان سراسر دنیا انجام بگیرد.»
افزون بر این، محققان با توجه به تعداد زیاد نمونه‌ها توانستند ارزیابی‌هایی نسبت به اثر جنسیت بر بیماری‌ها داشته باشند. بررسی‌ها نشان داد که تنگی نفس و اختلال‌های عصبی محیطی در زنان با افزایش قد بیشتر شده اما در مردان چنین حالتی نداشته است. نتایج این مطالعه در مجله PLOS Genetics منتشر شده است.