استرالیایی ها در جنگ - مرور کلی تاریخ نظامی ارتش استرالیا / قسمت اول - خدمات نظامي بوميان استراليا در دوران جنگ و صلح
استرالیایی ها در جنگ - مرور کلی تاریخ نظامی ارتش استرالیا / قسمت اول - خدمات نظامي بوميان استراليا در دوران جنگ و صلح
تاریخ همیشه در میان مطالبی قرار دارد که خواندن و دانستن آن می‌تواند جذاب و شنیدنی باشد.
بر همین اساس همکاران مان در بخش تحریریه رادیو نشاط استرالیا ، اقدام به مرور کلی تاریخ نظامی ارتش استرالیا برای آشنای هر چه بیشتر شما علاقمندان به گذشته و حال این کشور پهناور نموده اند.
مترجم.. مهرداد سیفی
مقدمه-درسلسله مقالات زيربه مطالعه و بررسي نبردهايي كه استراليا از ابتداي تشكيل در قرن هجدهم ميلادي (كه از سيدني كاو آغاز شد)، تا سالهاي اخير كه بعنوان نيروهاي پاسدار صلح تحت فرماندهي سازمان ملل متحد و همچنين جنگهاي اول و دوم خليج فارس مشاركت داشت پرداخته مي شود.
لازم به ذكر است كه بخش يادبود تاريخ نظامي تهيه مطالب مورد نياز را بر عهده داشت.
خدمات نظامي بوميان استراليا در دوران جنگ و صلح
بر اساس اسناد موجود تاريخچه پيوستن بوميان استراليا واهالي جزيره تورس استريت به بدو تشكيل فدراسيون استراليا برمي گردد؛ در حاليكه تنها از سه نفر كه گمان مي رود حتي پيش از سال 1901(1279) در خدمت ارتش و نيروي دريايي مستقر در ويكتوريا و نيو سوث ويلز بودند ،نام برده مي شود و تعداد بيشماري بعلت فقدان هيچ نشانه اي همچنان گمنام مانده اند.
فدراسيون استراليا همچنان تلاش مي كرد به روشهاي گوناگون از جمله خشونت وتهديد زمينهاي بوميان واقع در مناطق دور افتاده قاره جديد را تصرف نموده و مرزهاي كشور را گسترش دهد اين سلسله از كشكمكش ها و در گيري ها كه به جنگ مرزي معروف شد، نتيجه اي جز آوارگي تعداد بيشماري از بوميان و از دست دادن زمينهاي اجداديشان نداشت. بدين ترتيب جمعيت بوميان استراليا تا يك چهارم كاهش يافته و با آنها بعنوان افرادي بي ارزش، فراموش شده و حاشيه نشين رفتار مي شد.
حال اين سوال مطرح مي شود كه چرا ساكنان اصلي استراليا عليرغم تحمل تبعيض ،ظلم و بي عدالتي داوطلبانه به ارتش مي پيوستند؟ يافتن پاسخ درست و قابل قبول نيازمند دسترسي به اطلاعات و مدارك رسمي طبقه بندي شده مي باشد.؛ اما از آنجائيكه چنين امري در حال حاضر ميسر نيست ، بنابراين چاره اي جز استفاده از مدارك،شواهد و روايات موجود نيست. لازم به ذكر است كه حتي در اسناد رسمي قابل دسترس از جمله دست نوشته ها و خاطرات نظاميان نميتوان ردپاي محكمي براي پيگيري درست اين موضوع پيدا كرد،زيرا در بيشتر آنها به مسائل و موضوعات مربوط به سربازگيري و جذب نيروهاي نظامي اشاره شده است. از طرف ديگر بسياري از بوميان نظاني بدليل وجود تبعيض ها و نابرابري هاي حاكم ، تمايلي به معرفي و افشاي هويت واقعي خود نداشتند.
جنـــــــگ بـــــــــور
در نخستين قانون اساسي استراليا محدوديت هاي زيادي براي بوميان به تصويب رسيد. به عنوان مثال بوميان تبعه استراليا نبوده و سرشماري جمعيت ار آنها بعمل نمي آمد. همچنين با اينكه اين افراد ( غير از كساني كه از نژاد اروپايي بودند) بر اساس قانون از خدمت در ارتش در زمان جنگ معاف بودند؛ اما درفاصله سالهاي 1898 تا 1901(1277-1280) حقيقت حدود 12 بومي در قالب ارتش استراليا براي شركت در جنگ بور به آفريقا اعزام شدند. شايد اين افراد از ترس اخراج از ارتش بدليل بومي بودنشان تمايلي به افشاي هويت واقعي خود نداشتند. اما حضور دو نظامي بومي بعنوان راهنما و بلد راه در ارتش سواره نظام استراليا كاملا مشهود است.
جنـــــــگ جهـــــــاني اول
اوج گيري جنگ جهاني اول و نياز ارتش سلطنتي استراليا به نيروي انساني براي تشكيل سپاهي مستقل جهت اعزام به جبهه هاي جنگ در خارج از مرز هاي كشور ، باعث شد تا عليرغم قانون عدم حضور بوميان در ارتش ؛ تعداد زيادي از بوميان كه در نواحي شهري سكونت داشتند بدون در نظر گرفتن اصل و نژادشان استخدام شوند. حتي بوميان اصيل (از جمله داگلاس گرانت و فردريك پرنتيس) كه در كنار خانواده هاي سفيد پوست بزرگ شده بودند نيز وارد اين ارتش شدند. در سال 1917(1295) قانون عدم حضور بوميان در ارتش مورد تجديد نظر قرار گرفته و مقرر گرديد: بومياني كه طبق گواهي پزشكي قانوني يكي از والدينشان اروپايي باشد، مشمول اين قانون نمي شوند.
آمار و اطلاعات موجود گوياي اين واقعيت است كه در جريان جنگ جهاني دوم 823 نفر طي يازده نوبت اعلان جذب نيرو به خدمت ارتش در آمدند، كه152نفر از آنان تا پيش از اعزام به خارج از ارتش كنار گذاشته شدند.از طرف ديگر در پاره اي اسناد از مشاركت 1000تا 1200 نفري بوميان سخن به ميان آمده كه تاييد يا رد آن نيازمند انجام تحقيقات بيشتر و گسترده تري است.بنا به گزارش اداره آماد و پشتيباني حدود 400 تا 500 نيروي نظامي بومي در فاصله سالهاي1930 تا 1931 (1309-1310) بعنوان راهنما و راه بلد در ارتش استراليا خدمت مي كردند. همچنين بازماندگان تعدادي از بوميان و اهالي تورس استريت دورگه ( داراي پدر يا مادر اروپايي) كه در طول جنگ با ارتش همكاري كرده بودند، موفق شدند هويت اجدادشان را شناسايي كنند.
بطور كلي بوميان استراليا و اهالي تورس استريت در بخشهاي مختلف نيروهاي مسلح پياده نظام، سواره نظام ، آتشبار، مهندسي و حتي نيروي هوايي(به جز خلباني) حضور فعالي داشتند.منطقه عمليات آنها از خاورميانه تا جبهه هاي غربي گسترش داشت. لازم به ذكر است كه تعداد بوميان كشته، مجروح، مسموم، و بيمار شده ؛ با كل نيروهاي پياده نظام استراليا ( AIF) برابر بود. شجاعت و از جان گذشتگي بوميان نظامي، دريافت چندين مدال افتخار و 17مدال و نشان را بدنبال داشت. بعلاوه چند نفر از اين بوميان - مانند الفرد جان هرپس - موفق شدند تا رتبه درجه داري ارتقا يافته وپيشرفت كنند. هرپس تا زمان كشته شدنش در سال 1916(1294) با درجه سرهنگ دومي، نخستين افسركادربومي ارتش استراليا بشمار مي رفت.
در طول جنگ جهاني اول مدرك و گزارش معتبري در مورد حضور بوميان استراليا در نيروي درياي سلطنتي (RAN )وجود ندارد. شايد اين امر به دليل عدم نياز نيروي دريايي به استخدام بوميان مربوط شود. با اينحال بر اساس اسناد موجود، دو زن بومي بعنوان پرستار در نيروي دريايي سلطنتي خدمت مي كردند. يكي از اين پرستاران ماريون لين اسميت بودكه در كانادا به يكي از واحدهاي ارتش بريتانيا ملحق شد. اما در مورد هويت واقعي و بومي بودن نفر دوم اطلاعات دقيقي در دسترس نمي باشد.
جنــــــــــــــــگ جهانــــــــــي دوم
با وجود مشاركت گسترده نظاميان بومي استراليا در جنگ جهاني دوم كه در فاصله سالهاي 1939تا1945(1317-1323) اتفاق افتاد، اما آمار دقيقي از تعداد آنها حتي در اسناد ارائه شده از طرف بعضي از سازمانها و ارگانها هم يافت نمي شود. هرچند تخمين زده مي شود كه حدود 3000 تا 6000 نيروي نظامي بومي ارتش استراليا را در اين جنگ همرامي مي كردند. يكي از علت هاي فقدان اطلاعات جامع و قابل استناد در اين زمينه بيشتر به عدم تمايل افراد به افشاي هويت اصلي و اصل و نصب خود برمي گردد.
تجربياتي كه استراليا از جنگ جهاني اول كسب كرد باعث شد تا در سال 1939 (1317) اين كشور مقدمات تشكيل دومين واحد نظامي خود رافراهم كند. بهمين دليل جذب و استخدام گسترده بوميان بدون در نظر گرفتن اصل و نژادشان آغاز شد. بدين ترتيب يگان نظامي سياه پوستان استراليا جهت انجام ماموريت در خارج از مرزهاي اين كشور سازماندهي گرديده و در فاصله سالهاي 1940تا 1941 (1318-1319) به چندين كشوردرگير جنگ از جمله صحراي غربي، يونان، جزيره كرت و سوريه اعزام شدند. بدنبال ورود ژاپن به جنگ دوم جهاني ، ارتش سياهان استراليا در جنوب شرقي آسيا و جنوب غربي اقيانوس آرام و جبهه هاي جنگ در مالايا، سنگاپور، پاپوآ، گينه نو، بوگين ويل و برونئي مستقر تا با نيروهاي نظامي دشمن مقابله كنند. در جريان اي سلسله از درگيريها تعدادي از بوميان جان خود را از دست دادند.
در سال 1944(1322) گروهبان رگ ساندرز با درجه ستواني به عنوان نخستين افسر كادر بومي به سمت فرمانده آموزش افسران در سيمور منصوب شد. البته پيش از وي هرپس در سال 1916(1294) درجه ستوان دومي گرفته بود ، اما اينكه آيا وي در دوران حضورش در ارتش خود را بومي معرفي مي كرد يا نه، اطلاعات دقيقي وجود ندارد. اما ساندرز برخلاف هرپس خود را با افتخار بومي استراليا مي دانست.
جنگ جهاني دوم فرصتي شد براي بوميان استراليا ، تا همگام با نيروهاي نظامي سفيد پوست در بخشها و رسته هاي گوناگون ارتش حتي درنيروي هوايي فعاليت كنند. نخستين افسر خلبان بومي ديويد پاول نام داشت كه در سال1943(1321) هواپيمايش در درياي اژه سقوط كرد اما خودش نجات يافته و به اسارت نيروهاي نظامي آلماني در آمد. در سال 1944(1322) در حاليكه ديويد پاول همچنان اسير جنگي بود، نشان عالي پرواز به وي اعطا گرديد. در همين سال گروهبان لن واترز بعنوان نخستين خلبان بومي هواپيماي بمب افكن معرفي و براي انجام ماموريت به مستعمره هند شرقي ( اندونزي فعلي) اعزام شد. در سال 1945 (1323) آرنولد لاكي ير سوار بر هواپيماي جنگي بر فراز درياي سلب در هند شرقي دا حال گشت زني بود كه مورد هدف قرارگرفته و سقوط كرد.خلبان لاكي ير اسير و شش روز پس از تسيلم ژاپن بدست گروگان گيران كشته شد.
در جريان جنگ جهاني دوم براي نخستين بار به بوميان استراليا و اهالي تورس استريت اجازه داده شد تا وارد ارتش ملي كشور شوند. متعاقبا در سال 1940(1318) جذب و آموزش اولين جوخه از بوميان در پادگان آموزش نظامي وانگاراتا در ويكتوريا آغاز شد. اجراي موفقيت آميز اين پروژه باغث شد تا واحد ويژه اي از بوميان براي شناسايي و عمليات به نام NTSRU براي خدمت در منطقه شمالي آرنهم لند تشكيل گردد. در سال 1943(1321) NTSRU منحل و واحد ناظران شمال استراليا متشكل از نظاميان سفيد پوست جاي آن را گرفته و از نيروهاي بومي صرفا جهت شناسايي ، مسيريابي و كمك به سربازان در تامين غذااستفاده مي شد.
در سال 1942(1320) يك پادگان نظامي در تورس استريت احداث و يگ گروهان نيروي نظامي در آنجا مستقر گرديد. طولي نكشيد كه اين يگان به گردان پياده نظام تورس استريت متشكل از 850 سرباز براي انجام ماموريت هاي دفاعي در داخل كشور سازماندهي و بدنبال گرم شدن تنور جنگ در گينه نو به اين منطقه اعزام گرديد. از طرف ديگر ماموريت جذب بوميان بمنظور تشكيل يك واحد نظامي مستقل بنام Snake Bay Patrol براي خدمت در ساحل شمالي مستعمره به RNA محول شد. ماموريت اين واحد تامين امنيت جزيره در مقابل هرگونه تهديد و حمله نيروهاي ژاپني و كمك به يافتن خلبانان هواپيماهاي جنگي ساقط شده بود.
ارتش تلاش مي كرد از طريق به خدمت گرفتن بوميان كمبود نيروي انساني خود را جبران نمايد. از آنجائيكه ارتش به اين بوميان لباس ، حقوق، اقامتگاه و جيره غذايي مي داد،آنها گمان مي كردند كه رسما استخدام شده اند. اما در واقع بوميان بطور موقت استخدام مي شدند و در ماموريت هاي پشتيباني از آنا استفتده مي گرديد.
جذب و بكارگيري زنان بومي در نيروهاي سه گانه زميني ، هوايي ، دريايي و تشكيل يگان زنان بومي يكي ديگر از تحولاتي بود كه در جريان جنگ دوم جهاني بوقوع پيوست. در مرحله نخست اين برنامه 9 زن بومي به ارتش استراليا وواحد پشتيباني زنان در نيروي هوايي پيوستند. سرجوخه كث واكر يكي از افراد اين دسته بود كه بعدها بواسطه شعر oodger Noonucal معروف شد. سه زن بومي ديگر كه در نيروي زميني خدمت مي كردند ،وظيفه حفاظت و نگهداري از محصولات كشاورزي را بر عهده داشتند.
نـــــيروي اشغالگر مشـــــترك المنافع بريتانيا (BCOF)
بدنبال تسليم ژاپن در سال 1323(1945) و اشغال اين كشور ، يگاني متشكل از ارتش ، نيروي هوايي و نيروي زميني استراليا جهت پشتيباني به BCOF كه در اين كشور مستقر بود پيوستند. در سال 1950(1328) شيپور جنگ در كره نواخته شد. نبرد و درگيري روز به روز در حال گسترش بود؛ بهمين دليل به نيروهاي نظامي استراليا فرمان داده شد تا از ژاپن خارج و راهي جبهه هاي جنگ در كره شوند. در سال 1946(1324) هشت بومي استراليايي ( از جمله يك گروهبان و دو سرجوخه) در BCOF خدمت مي كردند، كه در همراه با نظاميان استراليا راهي كره شدند.
نيروهاي استراليا در طول نبرد كره كه در فاصله سالهاي 1950 تا 1953(1328-1331) صورت گرفت در منطقه مستقر بودند. گفته مي شود كه در طول اين جنگ بين 30 تا 35 نظامي بومي نيز حضور داشتند كه همه - غير از پي دي سايرون كه در آبهاي كره خدمه كشتي اچ ام اس كاندوماين بود – در خدمت ارتش استـراليا بودند. دونفر از اين بوميان بنامهاي اس كي جي لنوي وتي هزل در اين جنگ جان خود را از داد. همچنين در سال 1952(1333) يك بومي ديگر بنام سرجوخه چالرز مين - از اهالي تورس استريت- بپاس قدرداني ازشجاعت هايش در طول جنگ مدال افتخار دريافت كرد. از طرف ديگر رگ ساندرز - از بوميان استراليا – در جريان نبرد كاپيانگ فرماندهي سه گردان از هنگ سلطنتي معروف به 3RAR را بر عهده داشت.
مـــــــــالايــــــــا
در فاصله سالهاي 1950 تا 1960(1328-1338) جنوب شرقي آسيا صحنه جنگ و درگيري هاي دامنه دار معروف به مالاين امرجنسي بود. نيروهاي نظامي استراليا در تمام طول اين جنگ فرسايشي بطور گسترده حضور داشتند. با اينكه بر اساس اسناد حدود 25 بومي اين گروه را همراهي مي كردند، اما هويت تنها 9 نفر تاييد شده است. از طرف ديگر استراليا يك پايگاه هوايي در سنگاپور داشت كه از سال 1950(1328) بوميان نظامي نيز در آنجا مشغول خدمت بودند.
نيروهاي دفاعي استراليا از سال 1963 تا سال 1966(1344-1346) بعنوان بخشي از نيروهاي ذخيره و پشتيباني خاور دور بريتانيا در منطقه درگيري بين اندنزي و فدراسيون نوبنياد مالزي بويژه جزيره برونئي( مرز زميني مشترك بين اين دو كشور) مستقر و در چندين درگيري و عمليات شركت داشتند. گفته مي شود كه حدود 19 بومي در اين سلسه از جنگها حضور دشتند ، اما در مورد صحت يا سقم آن، اطلاعات كافي در دسترس نيست.
جنـــــــــــــگ ويتـــــــــــــنام
جنگ ويتنام در سال 1962(1341) آغاز و تاسال 1973(1352) بمدت يازده سال طول كشيد.در اين جنگ حدود 60000 نيروي نظامي استراليايي مشاركت داشتند. جنگ ويتنام - تا پيش از شعله ور شدن جنگ در افغانستان در سال 2001(1380) – طولاني ترين جنگي بود كه نظاميان استراليايي در آن شركت داشتند. با اينكه در اين نبرد نيز بوميان حضورگسترده اي داشتند، اما باز گزارش هاي ضد و نقيضي در مورد تعداد آنها منتشر شده است.هرچند به احتمال قريب به يقين حدود 300 بومي در بين نيروهاي استراليايي حضور داشتند، اما فقط مشخصات و هويت 160 نفر مشخص شده است. هجده نفر از اين بوميان با وجود داشتن معافيت طبق ماده "1960 " نظام وظيفه استراليا ، جذب و به ويتنام فرستاده شدند. بيشتر بوميان اعزامي به مناطق جنگي در ويتنام در ارتش خدمت مي كردند، با اينحال با مراجعه به اسناد و شواهد مي توان رد پاي شش نفر را در نيروي دريايي سلطنتي و 12 نفر را هم در نيروي هوايي سلطنتي مشاهده كرد. با وجود مستدل نبودن اين آمارها ، اما حضور و مشاركت بوميان استراليا همگام با نظاميان اين كشور در طول جنگ ويتنام بديهي و آشكار است.
ارتش استراليا با هدف جبران كمبود نيروي انساني طي يك فراخوان عمومي تعداد زيادي از بوميان را جذب و پس از طي مراحل گزينش و آموزش آنها را در قالب نه گردان پياده نظام به نواحي مختلف درگيري در ويتنام اعزام كرد؛ تا در واحدهاي زرهي، توپخانه ومهندسي يگان رزمي استراليا(ATF) مشغول خدمت شوند.در اين ميان تعدادي از اهالي تورس استريت كه جزو رسته مربيان آموزشي و نيروهاي ويژه هوايي بودند، به خطوط مقدم نبرد فرستاده شدند. هفت نفر از اين گروه در جريان انجام ماموريت هاي محوله كشته و 3 نفر ديگر زخمي شدند.
ماموريــــــــــــت هاي بــــرون مرزي بعــــــنوان سپــــــــاه صلـــــــــح
با اينكه در وبسايت وزارت دفاع به حضور نيروهاي بومي در سپاه حافظ صلح كشور تحت فرماندهي نيروي دفاعي استراليا(ADF) و خدمت در بعضي از كشورهاي درگير جنگ از جمله سومالي،تيمور شرقي،افغانستان، رواندا، كامبوج، جزاير سليمان و عراق از سال 1975(1353) اشاره شده است، اما از تعداد دقيق آنها اطلاعات چندان مستندي در دسترس نمي باشد. هرچند اين خود ميتواند دليل قانع كننده اي براي اذعان به حضور بوميان و اهالي تورس استريت در ميان نيروهاي دفاعي استراليا از دهه 1990(1368) باشد.
واحـــــــــدهاي نظامـــــــــي ذخيــــــــره
وزارت دفاع استراليا براي اثبات ادعاي خود در مورد موفقيت در روند از ميان برداشتن تبعيض مابين نيروهاي بومي و سفيد پوست در دهه 1980(1376) به سه واحد حفاظت و امنيت منطقه اي بعنوان بخشي از ارتش ذخيره استراليا اشاره مي كند. اين واحدها عبارتند از : نور فورث ، هنگ پيل بارا و گردان پنجاه و يكم كه بترتيب در سالهاي 1981(1359) و1982(1360) تشكيل گرديدند. همچنينن تعداد زيادي از پرسنل هنگ فار نورث كوئينزلند (1985(1363 )) از بوميان و اهالي تورس استريت مي باشند. با اينكه باز هم آمار درستي از تعداد ارتشيان بومي منتشر نشده است ، اما نيروي دريايي سلطنتي(RAN) و نيروي هوايي سلطنتي(RAAF) در تامين نيروي انساني مورد نيازشان بطور برابر از بوميان بعنوان بخشي از جامعه اين كشور هستند، به استفاده كنند.
نويسنده مقاله
دكتر كريس كلارك مقاله فوق را با هدف بيان خدمات بوميان و اهالي تورس استريت در ارتش با كمك و همياري بنياد گاندويا به رشته تحرير در آورد. وي حدود 40 سال است در باره تاريخ نظامي استراليا تحقيق و مطالعه مي كند كه حاصل آن نوشتن ، ويرايش يا همكاري در چاپ بيش از سي كتاب از جمله دايرة المعارف نبردهاي استراليا( چاپ سوم2010(1388)) مي باشد. دكتر كلارك افسرسابق ارتش استراليا بود و در بخشهاي مختلف دولتي بعنوان تحليل گر استراتژيك و تاريخ شناس نظامي ؛ دانشگاه ملي استراليا و موزه جنگ استراليا در كانبرا خدمت كرده است.وي همچنين تا پيش از بازنشستگي در سال2013(1391) بمدت نه سال رياست بخش تاريخ نيروي هوايي در وزارت دفاع را بر عهده داشت . دكتر كلارك در حال حاضر بعنوان استاد مدعو در آكادمي قواي دفاعي استراليا مشغول بكار است.
Tress Strait
Front war
Boer
Returned and service League
Australian Infantry Force
Alfred John Herps
Royal Australian Navy
Marion Lean Smith
Black diggers
Black diggers
Reg Sanders
Saymour
Herps
David Paul
Len Waters
Arnold Locky yer
Celeb
Wangaratta
Arnhem Kand
North Australia Observer
Dutch New Guina
Northern Territory Coast
Kath Walker
P.D. Syron
HMS Condomine
Skj Lenoy
T.Hezel
Charls Mene
Reg Sanders
Kapyong
Malayan Emergency
NORFORCE
Pilbara Regiment
51st Battalion
Far North Queensland
Chris Clark
Gandevia Foundation
برداشت از
Australians at war / Australian military history overview