استرالیا به پناهندگان اجازه مسافرت به خارج از کشور میدهد
براساس مقررات جدیدی که روز شنبه اندرو گیلز، وزیر مهاجرت استرالیا اعلام کرد، بیش از 19000 پناهنده اجازه خواهند داشت پس از یک دهه دوری برای تجدید دیدار با خانوادههایشان به خارج از کشور سفر کنند.
به گزارش رادیونشاط، دولت همچنین قصد دارد دستورالعمل وزارتی مبنی بر در اولویت آخر قراردادن صدور ویزای تجدید دیدار خانواده برای افرادی که پیش از 19 جولای 2013 با قایق وارد استرالیا شده و دارای ویزای دائم هستند را بازنگری و اصلاح کند.
این شرایط افرادی را شامل میشود که پس از ورود به استرالیا بوسیله قایق ، پناهنده شناخته شده و با دریافت ویزای حفاظت موقت(TPV) و ویزای سازمانی امن(SHEV) در این کشورزندگی میکنند.
حزب کارگر پیش از انتخابات فدرال وعده داده بود، در صورت پیروزی، نسبت به تبدیل وضعیت بیش از 19000 نفری که ویزای TPV یا SHEV دارند به ویزای اقامت دائم، اقدام کند.
آقای گیلز گفت، اصلاح دستورالعمل وزارتی که در سال 2018 توسط دیوید کولمن، وزیر اسبق مهاجرت، به تصویب رسیده بود، گام نخست در این روند به شمار میرود.
به گفته آقای گیلز، دوری پناهندگان از خانوادههایشان در طول مدت بیش از یک دهه، تشدید مشکلات سلامت روانی و بلاتکلیفی در زندگی آنها را موجب شده است.
آقای وزیر خاطرنشان کرد:" ما به به هر وعدهای که در انتخابات دادهایم، عمل خواهیم کرد. این وعده از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و ما مصمم هستیم گامهای درستی در این مسیر برداریم."
با این حال، هزاران نفر از پناهجویانی که پس از 19 جولای 2013 همزمان با اعلام کوین راد، نخست وزیر وقت، مبنی بر عدم صدور ویزای اقامت دائم برای کسانی که از این به بعد سوار بر قایق وارد استرالیا شوند و همچنین پناهجویانی که براساس قانون لغو شده مدواک جهت پیگیری درمانهای پزشکی از نائورو و پاپوآ گینه نو به داخل خاک استرالیا منتقل شدهاند، مشمول تغییرات مورد نظر نخواهند شد.
یکی از این پناهندگان به نام مصطفی(موز) عظیمیتبار، در جریان ملاقات با آقای گیلز تلاش کرد موافقت وی را برای صدور ویزای اقامت دائم جلب کند. اما در نهایت نتوانست به نتیجه دلخواه دست پیدا کند.
وی پس از پایان این ملاقات در صحفه توئیتر خود نوشت، سیاست ده سال گذشته تغییر نکرده و افرادی که شرایط وی را دارند، همچنان در وضعیت فعلی باقی خواهند ماند.
ماه گذشته وزارت کشور با ارسال نامه به پناهجویان مدواک هشدار داد که آنها واجد شرایط دریافت ویزای اقامت دائم در استرالیا نیستند.
کلر اونیل، وزیر کشور استرالیا، پس از این اتفاق با صدور بیانیهای اعلام کرد که این نامهها بهصورت اشتباهی ارسال شدهاند.
با این حال، او با صراحت گفت، براساس سیاست حزب کارگر افرادی که پس از 19 جولای 2013 با قایق وارد استرالیا شدهاند، اجازه ندارند برای همیشه در این کشور اقامت داشته باشند.
استرالیا در ماه مارس با پیشنهاد دیرینه نیوزیلند برای پذیرش و اسکان مجدد 450 نفر از پناهجویان موافقت کرد. علاوه براین قراردادهای اسکان مجدد با ایالات متحده و کانادا نیز در حال اجرا هستند.
به گفته آقای گیلز در آینده امکان گسترش توافق اسکان مجدد با نیوزیلند دور از انتظار نیست.
مداخله آقای گیلز برای اعطای ویزای اقامت دائم استرالیا به خانواده تامیل تبار موروگاپان در ماه آگوست، این امید را در دل سایر پناهجویان ایجاد کرد که شاید روزی آنها نیز از این تسهیلات بهرهمند شوند.
خانواده موروگاپان پس از اخراج اجباری از خانه خود در شهر بیلوئلا واقع در کوئینزلند، به مدت چهار سال در انتظار دریافت ویزا بودند.
فرهاد بندهش، پناهجوی کرد ایرانی، که در ملبورن زندگی میکند، پس از دریافت نامه ارسالی از وزارت کشور تصمیم گرفت نسبت به آن بیاعتنا باشد.
آقای بندهش که یک موسیقیدان و نقاش است، به کمک پارتنرش، جنل کوئینز، کسب و کار تولید شراب را راهاندازی کرده است.
وی به همراه 60 نفر از دوستان و دوستدارانش از دولت تقاضا کردند در تصمیم خود برای اسکان مجدد دارندگان ویزای بریجینگ تجدیدنظر کند.
آقای بندهش گفت:" شما می دانید در حال حاضر وضعیت ایران چگونه است. این شرایط فقط برای مردم کرد نیست، بلکه همه کسانی که در آن کشور زندگی می کنند را نیز شامل میشود. آنها 43 سال است که رنج میکشند. ما در ایران حق نداریم در مورد حقوق اولیه خودمان صحبت کنیم. هرچند من در اینجا هم از طرف دولت تحت فشار هستم."
وی ادامه داد:" "من در بلاتکلیفی و محدودیت زندگی می کنم. نمی توانم درس بخوانم. نمی توانم مدرک تحصیلی بگیرم. چرا من به عنوان یک انسان نمیتوانم در این کشور تحصیل کنم؟ استرالیا کشور زیبایی است. لازم است این سیاست در مورد پناهندگان بی گناه لغو شود."ش