برخورد غیرمنطقی با شکست تیم ملی
محمد شهرابی- تیم ملی ایران در چهارچوب مسابقات انتخابی جام جهانی 2022 قطر در یک دیدار تشریفاتی به مصاف تیم کره جنوبی رفت. این بازی را ایران به دو گل به حریف واگذار کرد و این موجب انتقادات بسیاری به عملکرد تیم ملی شد.
1- از واکنش‌ها در شبکه‌های مجازی و حرف‌های مربیان و بازیکنان تیم ملی می‌توان فهمید ایران مقابل کره زیاد خوب بازی نکرده ولی این دلیل نمی‌شود که اینقدر زود و عجولانه از تغییر مربی حرف بزنیم.
2- می‌گویند تیم ملی در فاز دفاعی زیاد منسجم نبوده و حفظ توپ خوب هم نداشته. تیمی که صعودش به جام جهانی قطعی شده، یک دفعه چند بازیکن اصلی‌اش را از دست می‌دهد، پرواز طولانی می‌کند،بعد ازچند سال مقابل 60-70 هزار تماشاگر و آن هم مقابل تیمی مثل کره بازی می‌کند، خیلی عجیب نیست که این مشکلات را داشته باشد.
3-کره همیشه تیم خوبی بوده و در تمام این سال‌ها که ما را نبرده بود هم همیشه بهتر از ایران بازی کرده است. فوتبال این کشور ازهرنظر بهتر از ایران بوده وغیر از بازی 6-2 درجام ملت‌های آسیا در امارات همیشه از نظرمالکیت توپ، فضاسازی وساختاردفاعی و هجومی از ایران سرتر بوده. خب بعضی اوقات نتیجه هم گرفته و بعضی اوقات نه که این در فوتبال طبیعی است.
4-شاید تیم ایران خوب بازی نکرده ولی تعداد موقعیت‌هایی که به حریف داد هم زیاد نبود و دو سه موقعیت صددرصد گلزنی را هم از دست داد. یکی از دو گلی هم که خورد از راه دور و با اشتباه دروازه‌بان بود. اگرنیمه خالی لیوان را می‌بینیم باید نیمه پرش را هم ببینیم.
5-تیم ایران دربازی رفت خوب کارکرد واگرکمی خوش شانس بودیم یا تماشاگر داشتیم،ک ره را می بردیم. البته کره هم خوب بود ولی ما موقعیت‌های بهتری داشتیم. حالا اینکه بعد از باخت درخانه حریف بگوییم چون نتوانستیم قویترین تیم گروه را ببریم پس باید مربی را عوض کنیم،کاملا غیرمنطقی و جوگیرانه است.
6-عربستان هم بعد از قطعی شدن صعودش با چین در زمین بی‌طرف مساوی کرد و صدر را از دست داد. استرالیا در خانه‌اش به ژاپن باخت. همین کره درخانه‌اش با عراق مساوی کرده آنوقت یک باخت ایران بعد از این همه شکست ناپذیری و صعود راحت به جام جهانی، انتقاد همه را برانگیخته. انتقاد خوب است ولی تغییر مربی؟ جدی هستید؟
7-تیم ملی با یک مربی نسبتا نامدار در آستانه حذف از جام جهانی بود آنهم با بازیهای بد مقابل عراق و بحرین.بعد باهمین اسکوچیچ همه چیز زیرورو شد وبه راحتی به جام جهانی رفتیم. حالا به خاطر یک باخت در بازی تشریفاتی می‌گوییم او راعوض کنیم و با یک مربی بزرگ به جام جهانی برویم.
8-خودمان را یک دقیقه جای اسکوچیچ بگذاریم. این همه به فوتبال یک مملکت لطف کرده باشی، تیم شان را راحت به جام جهانی ببری و با نهایت احترام با همه‌شان برخورد کنی و آنوقت به خاطر یک شکست مقابل بهترین تیم قاره اینگونه باتو رفتار کنند، حالت ازشان به هم نمیخورد؟
9-ایتالیا اگرچه شایسته برد بود ولی به مقدونیه باخت. پرتغال حداقل حقش نبود در 90 دقیقه ترکیه را ببرد ولی برد. این طبیعت فوتبال است که همیشه نمی‌توانی خوب باشی و ببری. هر تیمی روزبد هم دارد. مهم این است که از اشتباهات درس بگیری و درآینده ضعف‌هایت را برطرف کنی.
10-درآسیا پنج قدرت نسبتا هم سطح وجود دارد که همیشه رقابت نزدیکی باهم دارند. اینکه هرتیمی به دیگری ببازد و بعد مربی‌اش را عوض کند که درست نیست. تازه عوض کردن مربی همیشه مثبت نیست. از کجا معلوم که اوضاع بدتر نشود؟
11-اینکه بگوییم باید با مربی بزرگ به جام جهانی برویم حرف ناپخته ایست. اولا باید تعریف مان از مربی بزرگ را روشن کنیم وبعد بگوییم با مربی بزرگ چقدر شانس بهتر شدن داریم؟ اگر پولمان را ریختیم توی جوی آب چطور؟ آیا همه مربیان بزرگ درهمه تیمها موفق هستند؟
12- با این طرز برخورد با اسکوچیچ بعد از باخت به کره، این پیام را به همه مربیان تیم ملی می‌دهیم که هیچ وقت با تیم‌های بزرگ بازی نکنند. بالاخره بازی باتیم‌های بزرگ باخت هم دارد و باید انتظارش را داشته باشیم ولی وقتی چنین برخوردی می‌کنیم آنها حق دارند فقط باتیم‌های کوچک بازی کنند.
13-به عقیده من بزرگترین مشکل اسکوچیچ این است که بیش از حدبه یک ترکیب ثابت تکیه می‌کند. این موضوع باعث می‌شود وقتی چند بازیکن اصلی نباشند برای پرکردن جای آنها به مشکل بخوریم. مهمترین دلیل باخت مقابل کره و بازی ضعیف تیم ملی همین بود.
14-اگر انتقاد منطقی و سازنده بکنیم به تیم ملی کمک بزرگی کرده‌ایم ولی این مدل برخورد نه تنها اسکوچیچ بلکه مربیان بزرگتر از او را هم به محافظه کاری وادار می‌کند. باید به تیمی که دریک بازی، کلی تغییر بازیکن وپست داشته فرصت بدهیم خودش را پیدا کند نه اینکه ریشه‌اش را بزنیم.
15-نشستن روی نیمکت تیمی مثل ایران آن هم درجام جهانی برای اغلب مربیان جذاب است و طبیعی است که برای اسکوچیچ هم همینطوراست وگرنه با این نوع برخورد نباید یک دقیقه هم در این کشور بمانی و کار کنی. تن دادن به این همه بی‌مهری و نمک نشناسی، اوج دیوانگی است!