درمان طاسی با تزریق پلاسمای غنی از پلاکت
درمانی که به بهبود مفاصل آسیب‌دیده کمک می‌کند، ممکن است در بازیابی موهای ازدست‌رفته نیز مفید باشد. پلاسمای غنی از پلاکت ممکن است دوباره موهایتان را به شما بازگرداند.
به گزارش رادیونشاط، فقط در ایالات‌متحده با جمعیتی در حدود ۳۰۰ میلیون نفر، ۵۰ میلیون مرد و ۳۰ میلیون زن با گونه‌ای از طاسی دست‌به‌گریبانند.
با این حال، به نظر می‌رسد که یک درمان نوظهور، درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)، به رشد مجدد موهای ازدست‌رفته کمک می‌کند. دکتر شیلپی کترپال، متخصص پوست در کلینیک کلیولند، می‌گوید پی‌آر‌پی هیچ عارضه جانبی (البته جز احساس خفیف فشار در محل تزریق) ندارد.
یکی از باورهای نادرست درباره ریزش مو، این است که طاسی تنها به زیبایی لطمه می‌زند، در حالیکه از دست دادن موها ممکن است از نشانه‌های وجود بیماری‌های پنهان در بدن باشد. از این گذشته، ابتلا به بیماری، تداخل دارویی، اضطراب، یا نابسامانی‌های روحی نیز می‌تواند موجب ریزش مو شود. بنابراین، در مرحله اول مهم است که ریزش مو را نادیده نگیرید.
پزشکان از حدود یک دهه پیش برای تسریع روند بهبودی مفاصل آسیب‌دیده پس از آسیب یا جراحی، به‌کارگیری درمان پی‌آر‌پی را آغاز کردند.
در طول درمان، مقداری از خون بیمار در دستگاه سانتریفیوژ چرخانده می‌شود تا پلاکت‌ها و پلاسمای موجود در آن را جدا کند. سپس پزشکان پلاسما را به محل موردنظر تزریق می‌کنند که به ترمیم رگ‌های خونی کمک می‌کند، رشد سلولی و سرعت بهبود زخم را افزایش می‌دهد، و تولید کلاژن را تحریک می‌کند.
پس از اینکه محققان دریافتند که غلظت بالای پلاکت‌ها در سلول‌های پلاسما با طولانی کردن مرحله رشد چرخه مو، به رشد مو کمک می‌کند، پزشکان استفاده از این روش را در درمان‌های پوست و مو نیز در پیش گرفتند.
در این شیوه درمانی، پزشکان پلاسما را به پوست سر و قسمت‌هایی که در آن ریزش مو رخ داده است، تزریق می‌کنند. تزریق‌ها معمولا به مدت سه ماه و به صورت ماهانه انجام می‌شود، سپس نوبت‌های تزریق هر سه تا چهار ماه یک‌بار و به مدت دو سال ادامه می‌یابد. برنامه تزریق بر اساس ژنتیک، الگو و میزان ریزش مو، سن، و هورمون‌های هر فرد تنظیم می‌شود.
به گفته دکتر کترپال، پی‌آر‌پی درمان زیبایی محسوب می‌شود و به همین دلیل، زیر پوشش بیمه قرار نمی‌گیرد. هزینه هر جلسه تزریق بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار است.
دکتر کترپال می‌گوید که در حال حاضر اغلب درمان‌های موجود دیگر ریزش مو، برای بسیاری از بیماران مشکل‌سازترند.
دو داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان ریزش مو عبارتند از فیناستراید و ماینوکسیدیل. اما متقاضیان باید این داروها را مداوم و در طول زمان مصرف کنند و نتایج آن‌ها نیز دائمی و تضمین‌شده نیست.
ماینوکسیدیل ممکن است به خشکی و خارش در پوست سر بینجامد. فیناستراید هم ممکن است موجب اختلال عملکرد جنسی در مردان شود.
کاشت مو نیز یکی دیگر از گزینه‌ها است، اما نیاز به ایجاد بریدگی در پوست سر دارد و زمان بهبودی‌اش طولانی‌تر است.
کاشت مو گونه‌ای جراحی محسوب می‌شود و به همین دلیل، پزشکان معمولا این شیوه را فقط برای کسانی که توصیه می‌کنند که به ریزش موی چشمگیری دچار باشند. پیوند نیز پرهزینه‌تر است و جای زخم باقی می‌گذارد.
در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۴، محققان هندی مردان مبتلا به طاسی با الگوی مردانه را که از هر دو داروی تاییدشده استفاده می‌کردند، بررسی کردند، اما تغییر کمی در رشد موهای آنان مشاهده شد. پس از چهار درمان پی‌آر‌پی، حدود ۳۰ درصد رشد بیشتر در بخش‌های کم‌پشت موهای آنان مشاهده شد.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۷ نیز نشان داد که بیماران مرد در مناطقی که پزشکان از درمان پی‌آر‌پی استفاده می‌کردند، به موی بیشتر با تراکم افزون‌تری دست یافته‌اند.
این روش درمانی برای بسیاری از افراد بی‌خطر و موثر است. با این حال، اگر به اختلال زمینه‌ای مانند بیماری تیروئید یا لوپوس (یکی از انواع بیماری خود ایمنی) دچار باشید، احتمالا نتایج خوبی نخواهید گرفت، زیرا این شرایط به مرور زمان باعث ریزش مجدد مو می‌شوند.
به گزارش ایندیپندنت، همچنین، اگر از داروهای رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنید، پلاکت‌های خون شما به خوبی کار نخواهند کرد و این روش به اندازه کافی موثر نخواهد بود.