دولت ضعیف و فساد گسترده بزرگترین مانع برقراری "صلح در افغانستان" است
رادیو نشاط - یک پژوهش تازه در افغانستان نشان می دهد که از نگاه مردم، "دولت ضعیف و فساد گسترده" بزرگترین مانع دستیابی به صلح در این کشور است و موجودیت طالبان، قوم گرایی، فقر و بی سوادی، زورمندان محلی و مافیای مواد مخدر و حضور نیروهای خارجی در رده های بعدی موانع برقراری صلح قرار دارند.
پژوهش عمیق و بی سابقه مرکز مطالعات راهبردی افغانستان از 15استان کشور باعنوان «نگرش و برداشت مردم ازگفت وگوهای صلح دولت با طالبان» نشان می دهد که 33.8 درصد پاسخگویان گفته اند که دولت ضعیف وفسادگسترده بزرگترین مانع صلح است وطالبان با 19.7درصد، قوم گرایی با 11.4درصد، فقر وبی سوادی با 11.2درصد، زورمندان محلی ومافیای مخدر با 8.2 درصد و حضور نیروهای خارجی با 6.1 درصد عامل برقرار نشدن صلح و ثبات در کشور هستند.
حجم نمونه دراین نظرسنجی را یک هزارو 540 نفر از استان های غزنی، بادغیس، جوزجان، هلمند، غور،زابل، بدخشان، ننگرهار ، پکتیا، قندوز، بامیان، قندهار، هرات، بلخ و کابل تشکیل می دهند که کابل با 400 نفر بیشترین و دو استان بادغیس و بامیان با 50 نفر کمترین پاسخگویان را به خود اختصاص داده اند.
بر اساس این تحقیق 31.7 درصد پاسخ دهندگان بااین موضوع که «مقامات دولت در باره صلح با طالبان وحدت نظر ندارند»کاملا موافق بوده اند و39 درصد موافق، 14 درصد آنان نیز مخالف این جمله بوده اند و 8.6 درصد دیگر کاملا مخالف آن بوده اند.
این پژوهش نشان می دهد که از دید مردم، «پاکستان و کشورهای منطقه» با 48.2 درصد بیشترین بهره را از جنگ و درگیری در افغانستان می برند و آمریکا و کشورهای غربی با 19.7 درصد، دولتمردان فاسد با 16.8 درصد، مافیای مواد مخدر با 6.6درصد وسران قومی و جهادی با 3.1 درصد به ترتیب رده های بعدی را برای سود جستن از جنگ درافغانستان به خود اختصاص داده اند.
22درصد پاسخ دهندگان به پژوهشگران مرکزمطالعات راهبردی افغانستان گفته اندکه بهترین راه برقراری صلح درافغانستان نابودی طالبان است و 21.7درصد گزینه«مذاکره با طالبان»15.2 درصد گزینه "همکاری با کشورهای منطقه برای پیشبرد گفت و گوهای صلح"، 14.3 درصد گزینه "مذاکره مستقیم با پاکستان" و 7.7 درصد گزینه «خروج نیروهای نظامی خارجی از افغانستان» را انتخاب کرده اند.
پاسخ دهندگان دراین پژوهش اولین دلیل ناکامی گفت وگوهای صلح دولت با طالبان را«دخالت کشورهای منطقه وهمسایه» دانسته اند و 33.6درصد آنان به همین گزینه رای داده اند و 30.8 درصد به «ضعف دولت افغانستان»، 13.9 درصد به «دخالت امریکا و کشورهای غربی» و 6.6 درصد به «مذاکره با افراد بدون صلاحیت طالبان» رای داده اند.
پرسش شوندگان شهری و روستایی در این تحقیق در مقابل این پرسش که «تاثیر صلح دولت با طالبان بر وضعیت زنان چه خواهد بود» 67.1 درصد جمعیت شهری و 55.8 درصد جمعیت مناطق روستایی پاسخ داده اند که «وضعیت زنان بدتر می شود» و 11.4درصد جمعیت مناطق روستایی و 9.8 درصد جمعیت شهری نیز گفته اند که «وضعیت زنان بهتر می شود.»
مرکز مطالعات راهبردی افغانستان میزان حمایت مردم از گفت و گوهای صلح را در این پژوهش مورد پرسش قرار داده است. 34.1 درصد پاسخگویان گزینه «خیلی زیاد» و 27.3 درصد گزینه زیاد را انتخاب کرده اند و 16.6 درصد نیز گفته اند که مخالف مذاکره با طالبان هستند.
براساس این پژوهش 63.3 درصد مردم افغانستان واژه های «دشمن»، «تروریست» و «مزدور» را برای معرفی طالبان مناسب می دانند و تنها 1.8 درصد پاسخ دهندگان نام «مجاهد» را برای آنان مناسب دانسته اند و 28.4 درصد جمعیت پاسخ دهنده دلیل اصلی جنگ طالبان را تامین منافع پاکستان اعلام کرده اند.
33.3درصد پاسخ دهندگان با سهیم شدن طالبان در قدرت کاملا مخالفت کرده اند و 21.7 درصد دیگر آنان مخالف و در مقابل 25.8 درصد موافق و 14.9 درصد کاملا موافق سهیم کردن طالبان در قدرت سیاسی افغانستان هستند.
دراین تحقیق میانگین نمره پاسخگویان به تاثیرگذاری کشورهای مختلف در موفقیت گفت و گوهای صلح آمده است وآمریکا و متحدان غربی، پاکستان، عربستان، چین، ایران، روسیه، قطر، هند و ترکیه به ترتیب با 3.73، 3.54،3.37، 2.93، 2.92، 2.85، 2.8، 2.72 و 2.64 رده های اول تا نهم را کسب کرده اند.
«حسین علی کریمی» یکی از پژوهشگران مرکز مطالعات راهبردی افغانستان در آئین رونمایی از این پژوهش گفت که برخی از کشورهای منطقه و جهان، منافعی را در افغانستان برای خود تعریف کرده اند و به خود حق می دهند تا نگران این منافع باشند و دولت افغانستان باید تلاش کند که این حساسیت ها را شناسایی کند و آنها را با منافع مردم این کشور همسو کند.