اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا در انتخابات پیروز شد و قدرت را همچنان در دست دارد
ائتلاف حزب لیبرال بر خلاف انتظارها و به شکلی که معجزه آسا توصیف شده ، جایگاه خود را در قدرت استرالیا حفظ کرد.
به گزارش رادیو نشاط ، روز شنبه، ساعاتی پس از آغاز شمارش آرای انتخابات استرالیا و روشن شدن پیشتاز بودن حزب حاکم، بیل شورتن، رهبر حزب کارگر این کشور شکست را پذیرفت.
بدین ترتیب برخلاف نظرسنجی‌های بسیاری که پیروزی چپ‌ها را در انتخابات استرالیا پیش‌بینی می‌کردند، ائتلاف راست میانه به رهبری اسکات موریسون، نخست‌وزیر این کشور بار دیگر در انتخابات پیروز شده و قدرت را همچنان در دست خواهد داشت.
این در حالی است که نظرسنجی‌های انجام شده بر سر صندوق‌های رای‌گیری، پیروزی هر چند شکننده‌ای برای حزب کارگر پیش‌بینی می‌کردند. حزب کارگر استرالیا از شش سال پیش تاکنون موفق نشده است تا در انتخابات فدرال این کشور پیروز شود.
رای دادن در انتخابات استرالیا اجباری است و بر اساس آمار رسمی، ۱۶ میلیون و ۴۰۰ هزار رای در انتخابات سال ۲۰۱۹ ثبت شده است.
در این انتخابات، تمامی اعضای مجلس نمایندگان و نیمی از نمایندگان مجلس سنای استرالیا انتخاب می‌شوند.
به گزارش بی بی سی ،بیشتر از دو سال است که در تمام نظرسنجی‌ها، ائتلاف حاکم از حزب کارگر عقب بود و همه به این نتیجه رسیده بودند که نوبت حزب کارگر است که قدرت را به دست بگیرد.
اما در نهایت اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا موفق شد به یک ترتیبی در دقیقه ۹۰ ورق را به نفع خودش برگرداند. ضمن اینکه او این کار را یک تنه انجام داد.
در حالی که برخی از اعضای کابینه او آنقدر بدنام شده بودند که نمی‌توانستند در کمپین انتخاباتی و تبلیغات مشارکت کنند، او، خودش را به موضوع اصلی این انتخابات تبدیل کرد و تلاش کرد خودش را یک پدر قابل اعتماد نشان بدهد که استرالیا به آن نیاز دارد.
از سوی دیگر، بیل شورتن، رهبر حزب کارگر که برخلاف انتظارها در این انتخابات شکست خورد، او در جمع نمایندگان حزبش پذیرفت که تشکیل دولت، توسط حزب کارگر غیرممکن است.
او گفت که با آقای موریسون تماس گرفته تا به او تبریک بگوید و اعلام کرد که دیگر برای رهبری حزب کارگر خودش را نامزد نخواهد کرد.
آقای شورتن همچنین پیروزی ائتلاف "لیبرال-ملی" را در نتیجه "انتخاب اقتصادی" رای‌دهندگان دانست.
اهمیت این انتخابات در چه بود؟
انتخابات روز شنبه استرالیا نتیجه یک نبرد درون‌گروهی میان محافظه‌کاران و دست‌راستی‌های استرالیا بود که موجب شد تا استرالیا برای چهارمین بار در یک دهه اخیر، رهبرش تغییر کند. در جریان این نبرد داخلی، ۹ ماه پیش، اسکات موریسون جای ملکوم ترنبول را گرفت.
او گفت که موفق شده ائتلاف محافظه‌کاران را - شامل حزب آقای موریسون به نام حزب لیبرال با متحدین سنتی‌شان به نام حزب ملی - بار دیگر متحد کند.
اما بیل شورتن، رهبر حزب کارگر استرالیا با انگشت گذاشتن بر روی سیاست‌های دولت، وارد انتخابات شد و وعده داد که به معافیت‌های مالیاتی ثروتمندان پایان دهد و میزان تولید گازهای گلخانه‌ای کشور را کاهش دهد.
این سیاست‌ها با تبلیغات گسترده محافظه‌کاران روبه‌رو شد که می‌گفتند سیاست‌های حزب کارگر رشد اقتصادی استرالیا را کند خواهد کرد.
در این انتخابات، تونی ابوت - کسی که پیش از ملکوم ترنبول از حزب لیبرال نخست وزیر استرالیا بود - نتوانست به پارلمان راه یابد.
مسایل اصلی این انتخابات چه بودند؟
افکارسنجی‌ها نشان می‌دهند که در این انتخابات، اقتصاد، هزینه زندگی، محیط زیست وسلامت و بهداشت، موضوعات مرکزی مورد توجه رای‌دهندگان بوده است.
به گفته کارشناسان، مبنای اختلافات در این انتخابات نتیجه شکاف‌های نسلی بوده و رای‌دهندگان جوان در تلاش بودند تا اعتراضشان را به سیاست‌های محیط‌زیستی دولت نشان دهند.
در عین حال بسیاری معتقد بودند که سیاست‌های مالیاتی پیشنهاد شده از سوی حزب کارگر بر روی درآمد رای‌دهندگان مسن‌تر اثر خواهد گذاشت و به نگرانی‌هایی در میان آنها دامن زده است.
در این انتخابات علاوه بر مناظره‌های بسیار شدید و پرهیجان، مسایلی مانند به رسمیت شناختن بومی‌های استرالیا یا شیوه برخورد با نمایندگان زن در پارلمان نیز به بحث‌های داغی دامن زد.