شرایط غیرانسانی پناهجویان استرالیا در بازداشتگاهای نائورو و مانوس
تلویزیون فرانسه...استرالیا از چند سال پیش آوارگانی را که برایش جذاب نیستند، در جزایری واقع در اقیانوس آرام (بازداشتگاه نائورو و مانوس) محبوس می‌کند.
به گزارش رادیو نشاط به نقل از تلویزیون فرانسه ؛استرالیا از سال‌ها پیش متقاضیان مهاجرت به این کشور، اعم از زنان و کودکان را در شرایطی غیر انسانی در جزایر واقع در اقیانوس آرام زندانی کرده است.
سیاست‌های بسیار سختگیرانه مهاجرتی استرالیا تبعات جدی داشته است. این کشور از چند سال پیش آوارگانی را که برایش جذاب نیستند، در جزایری واقع در اقیانوس آرام محبوس می‌کند. این جزایر به زندان‌های بزرگی مبدل شده اند که هزاران زن و کودک در شرایطی غیر انسانی در آن محبوس هستند.
گزارشگر این شبکه گفت: استرالیایی‌ها در سراسر کشور از جمله ملبورن تظاهرات کردند. اصلی‌ترین نگرانی تظاهرات کنندگان سرنوشت مهاجرانی است که چهار هزار کیلومتر دورتر در جزایری واقع در پاپوا گینه نو و نارو نگهداری می‌شوند.
تلویزیون فرانسه بخشی از سخنان یک زن تظاهرات کننده را پخش کرد. وی گفت: چگونگی رفتار ما با همسایگان جهان سومی مان در پاپوا گینه نو و نارو واقعا شرم آور است.
گزارشگر ادامه داد: این مهاجران با قایق خود را به استرالیا رسانده اند و دولت این کشور آن‌ها را به این جزایر منتقل کرده است. این آوارگان در دو اردوگاه واقع در استان نارو و پاپوا گینه نو نگهداری می‌شوند. اردوگاه پاپوا گینه نو روز سه شنبه به دستور دیوان عالی پاپوا تعطیل شد. این اردوگاه هم اکنون از آب و برق محروم است و مواد غذایی بسیار کمی در اختیار ساکنان این اردوگاه قرار دارد. تلویزیون فرانسه بخشی از سخنان عبدالعزیز آدم یکی از متقاضیان پناهندگی استرالیا را پخش کرد.
وی گفت: ما انسان هستیم، احساس داریم، خانواده داریم. تا چه زمانی می‌توان ما را این طور در حبس نگاه داشت؟ آزادی را به ما بازگردانید. ششصد مرد حاضر به ترک اردوگاه نشده اند. چهار گزینه پیش روی این مهاجران قرار دارد: ماندن در پاپوا به رغم تنش با ساکنان محلی، نقل مکان به اردوگاه نارو، مهاجرت به کشوری دیگر و بازگشت به کشور‌های مبدا. مهاجران در انتظار راه حلی جایگزین، به حال خود رها شده اند. بحران انسانی ناشی از این اوضاع، سازمان ملل را نگران کرده است.
تلویزیون فرانسه بخشی از سخنان روپرت کول ویل سخنگوی کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، استرالیا را مسئول حبس مهاجران دانست و از دولت این کشور خواست ضمن تامین آب، غذا و ارائه خدمات حیاتی از آوارگان محافظت نماید.