شناسایی هویت "مرد سامرتون" پس از گذشت بیشتر از 70 سال در استرالیا
سرانجام پس از حدود 70 سال، اسرار نهفته یکی از پیچیده‌ترین پرونده‌های پلیس استرالیا توسط پرفسور درک ابوت از دانشکده برق و الکترونیک دانشگاه آدلاید فاش شد.
به گزارش رادیونشاط، پرفسور ابوت که سالیان سال است برای حل این معما تلاش می‌کند اظهار داشت، جنازه‌ای که در اول دسامبر سال 1948 در ساحل سامرتون شهر آدلاید کشف شده بود متعلق به مردی است به نام کارل(چالرز)وب درسال 1905 در ملبورن متولد شده بود. این مرد مهندس برق و سازنده ابزارهای صنعتی بوده است.
به عقیده پرفسور ابوت، مرد سامرتون همان کارل وب باید باشد.
این در حالی است که پلیس و پزشکی قانونی استرالیای جنوبی یافته‌های ابوت که با همکاری کولین فیتزپاتریک، نسب‌شناس مشهور آمریکایی جمع‌آوری شده را تاکنون مورد تایید قرار نداده است.
پلیس استرالیای جنوبی اعلام کرد پس از دریافت جواب تست‌های دی ان ای نظر خود را اعلام خواهد کرد.
ابوت می‌گوید، او و همکارش موفق شدند از طریق توالی یابی دی ان ای، هویت جسدی که بیش از 70 سال مجهول مانده بود را شناسایی کنند.
ماه می سال گذشته، پلیس استرالیای جنوبی با درخواست پرفسور ابوت برای نبش قبر مرد سامرتون موافقت کرده و کارشناسان پزشکی قانونی نیز کار خود را برای یافتن بهترین شیوه به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات دی ان ای جسد آغاز کردند.
به گفته آقای ابوت اطلاعات دی ان ای وب، با یکی از خویشاوندان دور وی مطابقت دارد.
حتی چنانچه جریان حل معمای پرونده مرد سامرتون مورد تایید قرار بگیرد، باز سوالات متعددی هستند که هنوز بدون پاسخ مانده‌اند. به عنوان مثال، این مرد چگونه به قتل رسیده یا حروف رمز و کلمات مربوط به یکی از اشعار عمرخیام که در جیب مخفی او پیدا شدند، چه می توانند باشند؟
همین حروف موجب شده بود تا سال‌ها تصور بر این باشد که مرد سامرتون یک جاسوس در دوره جنگ سرد بوده است.
اما پرفسور ابوت معتقد است، این حروف نشان دهنده علاقه وب به شرط بندی در مسابقات اسب دوانی بوده و ممکن است آن‌ها به نام اسب‌ها مربوط باشند.
وی در مورد کلمات "Tamam Shud" از کتاب رباعیات عمرخیام اظهار داشت، وب به شعر علاقه داشته و خودش هم شعر می‌سروده است.
با این حال حقایق بیشتر پیرامون این پرونده با گذشت زمان آشکارتر خواهد شد.
پلیس بعد از کشف این جسد در سال 1948 که هیچ مدرک شناسایی به همراه نداشت، تلاش گسترده‌ای را برای شناختن وی آغاز کرد . حتی عکس و اثر انگشت وی را به چندین کشور از جمله ایالات متحده، انگلستان و کشورهای انگلیسی زبان آفریقایی فرستاد. زیرا حدس زده می شد که جنازه متعلق به یک فرد خارجی باشد. اما همه این اقدامات بی نتیجه ماند.