عقب‌نشینی یخ دریا و تاثیرات آن بر آب و هوا
اروپای غربی آب و هوای گرم دارد و بنابراین به سرمای اقیانوس اطلس شمالی نیازمند است، گرم شدن اقیانوس اطلس شمالی که در حال حاضر به آن دچار شده است، پتانسیل این را دارد که غرب اروپا را خنک کند.
همانطور که گرم شدن کره زمین بر آب و هوای جهان تاثیر می‌گذارد، عقب نشینی یخهای دریا نیز به معنی این است که سرمای کافی وجود نخواهد داشت، آب متراکم از طریق یک فرآیند به نام «همرفت اقیانوسی» تولید شده و سبب ایجاد جریان جنوب و تغذیه جریان خلیج‌فارس می‌شود. اگر انتقال گرما کاهش یابد، ممکن است جریان خلیج‌فارس تضعیف شده و در نتیجه آن، گرم شدن اتمسفر کاهش می‌یابد.
این پژوهش اولین تلاش در راستای آزمایش این تغییرات در تبادل گرمای هوا- دریا، که ارمغان آن گرم شدن کره زمین است، و بررسی اثرات احتمالی آن بر جریان هوای اقیانوسی از جمله چرخه وارونگی نصف‌النهاری اقیانوس اطلس است که از نظر اقلیم‌شناسی اهمیت بسیاری دارد.
مطالعات قبلی بر تغییرات شوری آب دریاهای شمالی و اثرات آن بر جریانات اقیانوسی تمرکز داشتند.
یافته‌های پژوهشگران بر اساس اطلاعات فصل زمستان از سال 1958 تا 2014 بنا شده که توسط مرکز اروپایی پیش‌بینی هوای میان دوره ارائه شده است.
در حالت عادی، جریانهای خلیج فارس آب گرم را به سمت شمال غرب اروپا هدایت می‌کند، که در آنجا دما و رطوبت جوی را از دست داده و سبب ایجاد آب و هوای معتدل در این منطقه می‌شود. در نتیجه آب سرد و متراکم‌تر پایین رفته و به سوی جنوب در عمق زیاد بازمی‌گردد و در نهایت در مناطق استوایی تا سطح زمین بالا می‌رود، جایی که این چرخه، که به عنوان «چرخه نصف‌النهاری اقیانوس اطلس» معروف است بارها و بارها تکرار می‌شود.
دریاهای ایسلند و گرینلند تنها مکانهایی در جهان هستند که شرایط آنها برای این رویداد مناسب است و این تبادل دما قادر به تغییر چگالی اقیانوس به اندازه کافی جهت پایین رفتن آبهای سطحی هست. بزرگترین تبادل دمای هوا- دریا در این دریاها در مرز یخهای دریا رخ می‌دهد.
در گذشته، منطقه بزرگترین مبدل دما با موقعیتی که در آن شرایط اقیانوسی برای انتقال گرما بهینه است همزمان رخ می‌دادند. با این حال در سالهای اخیر، یخ دریا و همزمان با آن، منطقه بزرگترین تبادل دمایی نیز عقب‌نشینی کرده است. در نتیجه، یک کاهش در تبادل دما در مناطقی که پایین رفتن آب اقیانوس رخ می‌دهد، وجود دارد که می‌تواند جریان همرفت اقیانوسی را در دریاهای ایسلند و گرینلند تضعیف کند.
پژوهشگران معتقدند که تضعیف تبادل گرما همچنان ادامه خواهد یافت و در نهایت سبب تغییر در چرخه نصف‌النهاری اقیانوس اطلس و جریانهای خلیج فارس می‌شود که می‌تواند بر آب و هوای اروپا تاثیر بگذارد.
این پژوهش به تازگی در نشریه Nature Climate Change منتشر شده است.