استرالیایی ها در جنگ - مرور کلی تاریخ نظامی ارتش استرالیا / قسمت دوم - دوره استعمار(1788-1901)
استرالیایی ها در جنگ - مرور کلی تاریخ نظامی ارتش استرالیا / قسمت دوم - دوره استعمار(1788-1901)
تاریخ همیشه در میان مطالبی قرار دارد که خواندن و دانستن آن می‌تواند جذاب و شنیدنی باشد.
بر همین اساس همکاران مان در بخش تحریریه رادیو نشاط استرالیا ، اقدام به مرور کلی تاریخ نظامی ارتش استرالیا برای آشنای هر چه بیشتر شما علاقمندان به گذشته و حال این کشور پهناور نموده اند.
مترجم.. مهرداد سیفی
مقدمه-درسلسله مقالات زير به مطالعه و بررسي نبردهايي كه استراليا از ابتداي تشكيل در قرن هجدهم ميلادي (كه از سيدني كاو آغاز شد)، تا سالهاي اخير كه بعنوان نيروهاي پاسدار صلح تحت فرماندهي سازمان ملل متحد و همچنين جنگهاي اول و دوم خليج فارس مشاركت داشت پرداخته مي شود.
لازم به ذكر است كه بخش يادبود تاريخ نظامي تهيه مطالب مورد نياز را بر عهده داشت.
دوره استعمار(1788-1901)
استراليا بدليل برخورداري از موقعيت جغرافيايي منحصر بفرد ،مكان مناسبي براي نگهداري از زندانيان و مجرماني بود كه در زندانهاي پرجمعيت انگليس محبوس بودند.بنابر اين كشتي هاي حامل زندانيان بتدريج در سواحل اين جزيره پهناور پهلو گرفته و نخستين ساكنان غيربومي پاي درمستعمره جديد گذاشتند. تا سال1850و پيش از تشكيل ارتش محلي؛ حاكميت استراليا بر عهده نيروي دريايي سلطنتي بود. از سال 1788 تنها سربازان ارتش انگليس مسئول حفظ و برقراري نظم در مستعمره و حفاظت و پشتيباني از مهاجران ساكن در سيدني كاو(Sydney Cove) و نور فولك(Norfolk) بودند. در سال 1890واحد ويژه جديدي جاي اين گروه از سربازان را گرفت. پس از گذشت چند سال هنگ هفتاد و سوم پياده وارد استراليا شد. روند اعزام نيروي نظامي از انگليس تا سال 1870 ادامه داشت.بدين ترتيب بيست و پنج هنگ پياده و چندين واحد نظامي كوچك رزمي و مهندسي در نقاط مختلف مستعمره استقرار يافتند. ماموريت اين سربازان مقابله با تهديدات خارجي ،برقراري نظم و سركوب شورشها و اعتراضات محكومان و حفظ جان و مال مهاجران در برابر حمله بوميان بود.
Starboard side representation of the brig sloop HMS Pelorus, which was based at Sydney from 1838 to 1839. C224228
همزمان با اتمام روند انتقال زندانيان در سال 1840 نياز به نفرات نظامي نيز سير نزولي به خود گرفت. بنابراين نيروهاي نظامي مازاد براي حمايت و پشتيباني از نظاميان انگليسي در نخستين دوره از سلسله در گيريها ي بين بوميان و مهاجران (َMaori – Anglo ) به نيوزيلند فرستاده شدند. بدين ترتيب زمان آن رسيده بود كه يگان پليس محلي در استراليا تشكيل گردد.
در سال 1870 آخرين هنگ نظامي متعلق به بريتانيا خاك استراليا را ترك كرده و دولت اين كشور مسئوليت برقراري نظم در سرتا سر مستعمره را عهده دار شد. سربازان انگليسي در طول اقامت طولاني شان در استراليا ، در سركوب شورش محكومان در نزديكي كسل هيل(Castel Hill) در سال 1804؛ مقابله با گروه هاي معترض معروف به ريبون گنگ(Ribbon Gang) در كنار برست ارست (Burst urst) در سال 1829 و فرو نشاندن آتش نا آرامي هاي معدنچيان يوركا استاكيد(Eureka Stockade) در منطقه طلا خيز بالارت (Ballart) در 4 دسامبر 1854 با مهاجران درگير شدند.
با اوج گيري جنگ هاي مابين بوميان نيوزيلند و نظاميان ( Anglo-Maori Wars) در طول سواحل درياي تاسمان (Tasman Sea) ، سربازان انگليسي مستقر در استراليا نيز روانه اين منطقه شدند. مقاومت بوميان در مقابل گسترش مناطق مهاجرنشين منجر به آغاز نخستين درگيري در طول سالهاي 1845 و 1846 شد. از آنجائيكه در نيوزيلند نيروي نظامي كافي براي ايستادگي در مقابل بوميان وجود نداشت، هنگ پنجاه و هشتم پياده نظام در فوريه سال 1845 به اين جزيره اعزام شد( اين هنگ پس از اتمام ماموريت در استراليا مستقر گرديد). در نهايت اين نبردها به نفع انگليس به پايان رسيد. اما چند سال بعد در سال 1860 آتش جنگ بار ديگر در اين منطقه شعله ور شد.
New Zealand during the New Zealand Wars - North Island
در سال 1863 بخشي از يگان هاي نظامي بريتانيايي از استراليا راهي جبهه هاي نبرد در نيوزيلند شده ودر جولاي همان سال وارد وايكاتو(Waikato) گرديدند.انتشار اخبار مربوط به برتري و پيشروي سربازان بريتانيايي باعث شد تا حدود 2500 استراليايي داوطلب به شرط كسب اجازه سكونت در زمين هاي تصرف شده بوميان به سربازان انگليسي در نيوزيلند ملحق شدند.يك گروه از اين داوطبان به شبه نظاميان وايكايتو ؛ گروه ديگر به رنجرهاي جنگل پيوسته و گروه سوم به جبهه نبرد اعزام شدند تا در درگيري با بوميان از نيروهاي بريتانيايي پشتيباني كنند. از ميان اين افراد حدود 20 نفر در جريان اجراي عمليات جنگي جان خود را از دست دادند.
An officer of the 50th Regiment of Foot who was stationed at Victoria Barracks, Sydney, between 1866 to 1869, following service in the New Zealand wars. Insignia on cuff and collar indicates the rank of captain and the medals are for service in the Crimean War. C719
با اينكه نيروهاي نظامي انگليسي مستقر در استراليا توان كافي براي محافظت از مستعمره را داشتند؛ اما در اوايل دسامبر سال 1788 فيليپ سيدلي كينگ(Phillip Cidley King) – فرماندار نظامي منطقه نورفولك(Norfolk) فرمان جذب سرباز از ساكنان محلي را صادر كرد.بر اين اساس مردان مقيم مستعمره – كه با عدد 6 روي لباسشان شناخته مي شدند - موظف بودند روزهاي يكشنبه در برنامه هاي آموزش كار با اسلحه و تيراندازي شركت كنند.متعاقبا در سپتامبر سال 1800 نخستين واحد نظامي محلي متشكل از يكصد مستعمره نشين بنام يگان وفاداران(Loyal Association) بنا به دستور فرماندار هانتر(Hunter) ، با هدف مقابله با شورشهاي داخلي بويژه اعتراضات ايرلندي هاي تبعيدي ؛ تشكيل گرديد. شش سال بعد فرماندار هانتر 6 نفر از محكومان را به سمت فرمانده و هسته اصلي نيروهاي ويژه انتخاب كرده و پايه گذاري نخستين يگان نظامي محلي با كادر ثابت را بنام خود ثبت كرد. در جريان سركوبي شورش معروف كسل هيل(Castle Hill) هر دو گروه بالا حضور داشتند.
An informal group photograph of spectators and competitors taken during a rifle shooting competition between ten men of the Hobart Town Volunteers Artillery and ten men from the First Rifles. The men are all holding pattern 1853 .577 inch Enfield rifles. Tasmania, 17 October 1863. C194582
از سال 1854 سرباز گيري و سازماندهي نيروهاي داوطلب در سرتاسر مستعمره دوباره از سر گرفته شد. از طرف ديگر با آغاز جنگ كريمه بين دول متخاصم روسيه و بريتانيا و نياز به نيروي نظامي اين امر سرعت بيشتري بخود گرفت. در بعضي از نواحي مستعمره جذب، آموزش و اعزام سربازان داوطلب در قالب گروههاي سازماندهي شده به جبهه هاي جنگ در كريمه آغاز شد. در سال 1856 اين جنگ تمام شد و سربازان داوطلب به خانه هاي خود بازگشتند. اما بدنبال تهديد ناپلئون سوم براي حمله به خاك انگلستان، بار ديگردستور فراخواني مجدد اين افراد و اعزام آنها به انگليس صادر گرديد.در اويل سال 1860 بيشتر نواحي و شهرهاي استراليا داراي يك واحد نظامي داوطلب معروف به تفنگداران داوطلب بودند.
بتدريج وتا پايان قرن سپاهيان داوطلب مناطق مختلف تحت نظر مربيان حرفه اي تعليم ديده و سازماندهي شدند تا در صورت نياز از آنها استفاده شود. در جريان اعتصابات و اعتراضات گسترده دهه 1890 هزارا نفراز اين نيروها جهت پشتيباني نيروهاي نظامي به مناطق آشوب زده اعزام شدند. همچنين تعدادي از اين داوطلبان براي كمك به سربازان استراليايي به جبهه هاي جنگ بور(Boar War) فرستاده شدند تا ميزان آمادگي و مهارت خود را مورد ارزيابي قرار دهند. بدنبال تشكيل فدراسيون استراليا در اول مارس سال 1901، فرماندهي نيروهاي نظامي مسعتمره به دولت فدرال واگذار گرديد.
هر چند در ابتدا ساكنان مستعمره صرفا با هدف مقابله با تهديدات خارجي آموزش مي ديدند؛ اما بروز جنگ داخلي پيش بيني نشده و طولاني بين مهاجران و بوميان همه چيز را تغيير داد. در طول دهه 1930 در چندين نوبت درگيرهاي متناوب و پراكنده اي بين بوميان از يك طرف و مهاجران با همكاري پليس محلي از طرف ديگردر نواحي مختلف وحتي مناطق دوردست مركزي و غربي استراليا بوقوع پيوست. از آنجائيكه سربازان بريتانيايي بوميان را تهديد نه چندان جدي اي بشمار نمي آوردند، بنابراين تمايل چنداني به مداخله در اين جنگ ها نداشتند. با اينحال در جريان برقراري حكومت نظامي در تاسماني در فاصله سالهاي 1828 تا 1832و نيو سوث ويلز در اواسط دهه 1920 و اواخر دهه 1930 از اين نيروها به منظور كنترل امنيت و برگرداندن نظم استفاده گرديد.
مهاجران اروپايي در ابتداي ورود به زمين هاي بوميان در مناطق مختاف هيچ مشگلي با آنان نداشتند. حتي در بعضي از نواحي مورد استقبال نيز قرار مي گرفتند. اما زماني كه بوميان احساس مي كردند مهاجران هر روز زمين هاي بيشتري را براي چراي احشامشان تصرف مي كنند ؛ دوستي و همزيستي جاي خود را به جنگ و نزاع مي داد. با كشته شدن يك نفر از يك طرف آتش انتقام در طرف ديگر شعله ور شده و بدين ترتيب دامنه درگيري ها گسترده تر مي شد.هرگاه جنگ در زمين هاي هموار و باز صورت مي گرفت ، پيروزي با مهاجران بود. اما در كوهها و مناطق ناهموار بوميان بدليل تسلط بر فنون كمين و غافلگيري فاتح ميدان مي شدند. همچنين بوميان به شيوه هاي ديگر از جمله كشتن احشام،آتش زدن انبارها، حمله به دليجان ها واز بين بردن خطوط تلگراف- بويژه در طول دهه 1890 در استرالياي غربي – به مهاجران خسارت مي زدند.
Three officers of the South Australian Company, c. 1899, wearing full dress. The helmet with feather hackle was worn in India and Australia in place of the traditional feather bonnet, as a concession to the climate. In the centre is Lieutenant James Stevenson-Black. The uniform he is wearing is held by the Memorial. C662
در جريان اين كشمكش ها حدود 2500 نفر از ساكنان مهاجر و نيروهاي پليس و همچنين نزديك به 20000 بومي كشته شدند.اما اسناد موجود نشان مي دهند كه ميزان تلفات بوميان به مراتب بيشتر از اين تعداد مي باشد ؛ زيرا تعداد ديگري در طول جنگ به دلايل مختلف از جمله بيماري جان خود را از دست دادند. مهاجران بدليل در اختيار داشتن نفرات و تجهيزات جنگي در بيشتر نبردها به پيروزي مي رسيدند.
قسمت اول - خدمات نظامي بوميان استراليا در دوران جنگ و صلح
برداشت از
Australians at war / Australian military history overview