"لایحه کمک به مرگ داوطلبانه" در مجلس اعلی ویکتوریای استرالیا
در صورت تصویب "لایحه کمک به مرگ داوطلبانه" یا یوتنیژیا در مجلس اعلی ویکتوریا، بیماران لاعلاج 18 سال به بالا که با وجود داشتن درد غیرقابل تحمل کمتر از 12 ماه زنده خواهند ماند، امکان دسترسی به داروهای کشنده را، به منظور خاتمه دادن به زندگی شان بطور داوطلبانه، پیدا خواهند کرد.
به گزارش رادیو نشاط به نقل ازاحمدغفاری وکیل رسمی دادگستری استرالیا ، این لایحه روز گذشته ، بعد از بیش از 24 ساعت مناظره بی وفقه در مجلس سفلی ویکتوریا، با رای وجدان 47 نماینده، شامل اکثریت نمایندگان حزب حاکم کارگر، دو نماینده از سبزها، دو نماینده مستقل و تعدادی نماینده از حزب لیبرال، در مقابل 37 رای مخالف به تصویب رسید.
رای وجدان ، رائ است که طی آن به نمایندگان پارلمان اجازه داده می شود که براساس وجدان فردی خود و فارغ از سیاستهای حزبی رای دهند. رای وجدان معمولا در مواردی مانند ازدواج همجنسگرایان و یوتنیژیا کارآیی دارد که از حساسیت بسیار بالایی در جامعه برخوردارند و مخالفان و موافقینی در گستره احزاب مختلف دارند. البته دولت فدرال در مورد ازدواج همجسنگرایان تصمیم گرفت که از گزینه تقریبا بدون هزینه رای وجدان صرف نظر کرده و تعیین تکلیف در این زمینه را به رای گیری از مردم از طریق پست موکول کند.
مخالفان این لایحه از دولت ویکتوریا انتقاد کرده اند که حتی یک مورد از بیش از 150 اصلاحیه درخواستی را نپذیرفته است. این اصلاحیه ها تقریبا تمام ابعاد این لایحه را از سقف 12 ماه زندگی گرفته تا اختیارات نظارتی محکمه تجدیدنظر اداری و مدنی ویکتوریا (ویکت)، هدف گرفته بودند.
با این حال هنوز در مورد نوع داروهای مجاز برای استفاده بدین منظور تصمیم گیری نشده است. داروهایی مانند نمباتال که معمولا در یوتنیژیا کاربرد دارند برای استفاده انسانی در استرالیا غیرقانونی اعلام شده است. وقتی اتحادیه اروپا صادرات نمباتال به ایالات متحده را به دلیل بکارگیری آن در اعدام محکومین منع کرد، داروی دیگری با ترکیبی از مورفین و یک داروی صرع جایگزین شد. دولت ویکتوریا به دانشکده داروسازی دانشگاه موناش مراجعه کرده تا درباره ترکیبی از داروهای قانونی برای کاربرد در یوتنیژیا تحقیق کند.
در صورتی که لایحه مذکور در مجلس اعلی رای لازم را بیاورد، که احتمال آن کم هم نیست، داروهای مورد نظر ظرف مدت 18 ماه توسط یک هیئت اجرایی بطور کامل مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
بیش از 22 سال قبل سرزمین شمالی برای اولین بار در تاریخ 25 می 1995 قانون یوتنیژیا را به تصویب رساند. این قانون از اول جولای 1996 به اجرا درآمد. در همان سال فردی به نام باب دنت که به سرطان پروستات مبتلا بود اولین کسی بود که با استفاده از این قانون به زندگی اش خاتمه داد. با این حال مدت زیادی نگذشت که لایحه ای به ابتکار کوین اندروز، وزیر دفاع کنونی، از حزب لیبرال و با پشتیبانی تونی برک از حزب کارگر، که در آن زمان مدیر "گروه نه به یوتنیژیا" بود، در پارلمان فدرال به تصویب رسید و عملا مانع از اجرای این قانون در سرزمین شمالی شد.
مالکولم تورنبل مخالف یوتنیژیا است ولی قدرتی برای جلوگیری از تصویب این قانون در ویکتوریا ندارد. قوانین فدرال فقط در مواردی بر قوانین ایالتی ارجحیت دارند که دولت فدرال هم صلاحیت قضایی در آن را داشته باشد. وی در پی تصویب این لایحه در مجلس سفلی اعلام کرد که شخصا مخالف یوتنیژیا است ولی مناظره های پارلمان ویکتوریا را از نزدیک دنبال کرده و برایش جالب است که ببیند مجلس اعلی در نهایت چه تصمیمی در اینباره خواهد گرفت.
این لایحه مخالفان جدی داشت. نخست وزیر پیشین پاول کیتینگ تصویب این لایحه در مجلس سفلی را لحظه ای بسیار غمگین برای کشور دانست و از نمایندگان مجلس اعلی درخواست کرد که به این لایحه رای ندهند. حتی جیمز مرلینو، معاون رئیس دولت ویکتوریا، از مخالفان جدی این لایحه بود.
موافقین این لایحه به حق بیمار لاعلاج برای تصمیم گیری شخصی در مورد خاتمه دادن به درد و رنج غیرقابل تحمل اش تاکید می کنند. در مقابل کسانی مثل پاول کیتینگ با چنین استدلال هایی به مخالفت با این لایحه می پردازند: "منسوخ کردن اصلی ترین غریزه بشر، یعنی میل به بقا و زنده ماندن، مثل این است که به اجباری که برپایه صدها هزار سال سیرتکاملی ایجاد شده پشت کنیم."
رئیس دولت ویکتوریا، دنیل اندروز، بعد از تصویب این لایحه در مجلس سفلی گفت: "گام بسیار بزرگی برداشتیم تا به تعداد زیادی از ساکنان ویکتوریا شان و شفقتی را بدهیم که برای مدت زیادی از آن دریغ شده بودند."
طبق این لایحه، بطور خلاصه، فرد تحت شرایط زیر می تواند به داروی کشنده دسترسی پیدا کند:
- فرد باید بالای 18 سال باشد
- شهروند یا دارای اقامت دائم استرالیا باشد
- بطور معمول در ویکتوریا اقامت داشته باشد
- از لحاظ قانونی از ظرفیت تصمیم گیری در ارتباط با "کمک به مرگ داوطلبانه" برخوردار باشد
- بیماری ای داشته باشد که
الف- لاعلاج باشد؛ و
ب- پیشرفته باشد؛ و
ج- ظرف مدت چندین هفته یا چندین ماه ولی نه بیشتر از 12 ماه باعث مرگ شود؛ و
د- بقدری باعث رنج شود که بیمار آن را غیرقابل تحمل تشخیص دهد
- بیمارانی که تحت "قانون سلامت روانی مصوب 2014" به عنوان بیمار روانی تشخیص داده شده اند واجد صلاحیت برای دسترسی به "کمک به مرگ داوطلبانه" نیستند
- بیمارانی که تحت "قانون معلولیت مصوب 2006" به عنوان معلول تشخیص داده شده اند واجد صلاحیت برای دسترسی به "کمک به مرگ داوطلبانه" نیستند
- بیمار باید سه بار درخواست دهند و متعاقبا سه پزشک معالج که بطور خاص در اینباره آموزش دیده اند در سه مقطع جداگانه بیمار را ملاقات و صلاحیت وی را مورد بررسی قرار خواهند داد
- دوز داروی کشنده توسط خود بیمار اعمال می شود، مگر در مواردی که بیمار نتواند این کار را انجام دهد که در این صورت پزشک مداخله می کند.
- وادار کردن بیمار به درخواست یوتنیژیا جرم محسوب می شود.
منابع:
http://www.theaustralian.com.au/…/ec70c5edbdb24c721aa82889d…
http://www.abc.net.au/…/voluntary-assisted-dying-bi…/9066506
http://www.abc.net.au/…/euthanasia-advocates-call-f…/6493034
http://www.legislation.vic.gov.au/…/d162e1f2fcc3f7c3ca2581a…