مشکلات مسکن؛ عامل اصلی بحران هزینههای زندگی در استرالیا
در استرالیا تهیه یک سرپناه مناسب به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است.
به گزارش رادیونشاط، این معضل به نوبه خود عامل اصلی درگیری شهروندان استرالیایی با بحران هزینههای زندگی به شمار میرود.
به بیانی دیگر بین دسترسی به مسکن مناسب و افزایش میزان بدهی شخصی مردم، ارتباط نزدیک وجود دارد.
براساس تحقیقات انجام شده، طی ماه فوریه دریافتکنندگان وام مسکن مجبور بودند 30.9 درصد از درآمد خود را برای بازپرداخت اقساط بانکی هزینه کنند.در حالی که در ماه می سال 2022 یعنی آغاز روند افزایش نرخ بهره بانکی، این میزان فقط 26.4 درصد بود.
به گفته تحلیلگران، انتظار میرود بحران تهیه مسکن ارزان قیمت و مقرون به صرفه در طول سال 2023 نیز استمرار داشته باشد.
در سیدنی، قیمت خانه همچنان از شهرهای دیگر بالاتر بوده و خرید خانه در این شهر چندان سهل و آسان نیست.
با این حال نرخ اجاره مسکن در کشور به دلیل کاهش بیسابقه شمار خانههای خالی به شدت افزایش پیدا کرده است.این مشکل در کنار ایجاد استرس،به پریشانی و ناراحتی افراد نیز منجر شده است.
در واقع کسانی که در ورطه تامین هزینههای زندگی گرفتار هستند،از فرصت کافی برای دسترسی به مسکن مورد نظر برخوردار نبوده و به همین دلیل حمایت از این افراد به روشهای جایگزین قابل دستیابی، از اهمیت بالایی برخوردار است.
براساس آمار منتشر شده از طرف موسسه کورلاجیک،میانگین هفتگی قیمت اجاره خانه مستقل و آپارتمان، در سرتاسر کشور، 564 دلار است که در مقایسه با سال گذشته، 10 درصد رشد داشته است.
این در حالی است که در بریزبن مستاجران با بیشترین افزایش سالانه اجاره بها مواجه هستند.زیرا در طول 12 ماه گذشته میانگین نرخ اجاره واحدهای آپارتمانی دراین شهر با 15.6 درصد افزایش به 515 دلار رسیده است.
مشکل اینجاست که در بریزبن امکان عرضه مسکن کافی برای تعداد مستاجرانی که به دنبال سقفی بالای سر خود هستند، وجود ندارد.
چنین مشکلی در سایر نقاط کشور نیز مشهود است. از زمان شروع همهگیری کووید-19،در مجموع نرخ خانههای خالی اجارهای در شهرهای پایتختی به بیش از نصف کاهش یافته است.
به عبارت دیگر،نرخ خانه خالی از 3.2 درصد در مارس 2020 به 0.9 درصد در فوریه امسال رسیده است.
نرخ خانه خالی طی ماه گذشته در شهرهای پایتختی آدلاید، ملبورن، پرت و سیدنی به پایین ترین حد خود رسیده بود.
در سایر مناطق نیز نرخ خانههای خالی در ماه نوامبر سال گذشته به دلیل کاهش مهاجرت بهتر شده بود.
یکی دیگر از عوامل تشدید فشار مالی بر مستاجران، افزایش نرخ بهره بانکی طی چند ماه گذشته بوده است. بالارفتن نرخ بهره بانکی، افزایش میزان اقساط ماهانه وام مسکن صاحبخانهها را به دنبال دارد. صاحبخانهها نیز به نوبه خود برای پر کردن این شکاف و جبران مابهالتفاوت اقساط بانکی، مستاجران را بیشتر تحت فشار قرار میدهند.
استرالیا در ردیف برخی کشورها با بالاترین نرخ بدهی اشخاص در جهان قرار دارد. حال چنانچه کندی سرعت رشد دستمزدها و هماهنگ نبودن آن با هزینههای زندگی و همچنین مواردی از سودجویی بعضی شرکتها و تورم بالا نیز به آن اضافه شوند، دلیل سیل انتقادات از فیلیپ لو،رئیس بانک مرکزی استرالیا،مشخص میشود.
این در حالی است که به گفته رئیس کارگروه برابری اقتصادی زنان، بیشترین گروهی که در وضعیت فعلی از فقر شدید و بیخانمانی رنج میبرند، زنان بالای 50 سال هستند.
وی افزود، برخی از این زنان در ماشینها، کاروانها و خیابانها زندگی میکنند.
حزب سبزها پیشنهاد راهاندازی یک نهاد مستقل برای تعیین نرخ اجاره و جلوگیری از افزایش اجاره بها را مطرح کرده است.
دولت فدرال نیز برای از میان برداشتن این مشکل، گزینه افزایش کمک هزینه اجاره بها برای افراد با سطح درآمد پایین را در دست بررسی دارد.
از راهکارهای دیگر برای کمک به مستاجران و قراردادن مسکن ارزان قیمت یا رایگان در اختیار آنها میتوان به راهاندازی خانههای مشاعی، اسکان مستاجران در خوابگاههای بلااستفاده مدارس شبانهروزی و دانشگاهها اشاره کرد.
اما در سیدنی و ملبورن بهترین راه حل، احداث واحدهای مسکونی بیشتر پیشنهاد میشود.
این در حالی است که دریافتکنندگان وام مسکن میتوانند در خصوص نحوه بازپرداخت اقساط ماهانه و معوقات وام، با مدیر بانکی که وام دریافت کردهاند یا کارگزار مسکن مربوطه مشورت کنند.
علاوه براین، تغییر بانک نیز به یک استراتژی کارآمد برای دستیابی به وام مسکن با نرخ کمتر، محسوب میشود.
به گفته رئیس بانک مرکزی استرالیا امکان توقف روند صعود نرخ بهره بانکی در آینده نزدیک فراهم است.
این پیشنهاد از طرف بانکهای بزرگ سرمایهگذاری استرالیا ومدیران ثروت، مورد استقبال قرار گرفته است.
باید خاطرنشان کرد، استرالیا فاقد اصلاحات اساسی برای حداقل کاهش بخشی از استرس مالی میلیونها نفر از شهروندان است.به همین دلیل بسیاری از خانوارها در یافتن راه حلهای اساسی برای حل مشکلات جدی اقتصادی خودشان، سردرگم مانده اند.