مقابله با خطر آلودگی ناشی از بطری‌هاو ذرات کیسه‌های پلاستیکی دراسترالیا
نتیجه یک مطالعه که به درخواست سنای استرالیا انجام گرفته نشان می‌دهد حدود 35 میلیارد قطعه پلاستیک قابل رویت در آب‌های اطراف استرالیا وجود دارد که این منطقه را به «سوپ پلاستیک» تبدیل کرده است.
به گزارش رادیو نشاط ، فعالان زیست محیطی و سناتورها بر اساس نتایج این مطالعه خواستار اقدام فوری دولت و مردم برای مقابله با خطر آلودگی ناشی از بطری‌ها، کیسه‌های پلاستیکی و ذرات پلاستیکی (قطعات پلاستیکی کوچکتر از یک میلی متر) شده‌اند.
این کمیسیون آلودگی اقیانوس ها با مواد پلاستیکی را یک مشکل بحران ساز برای سلامت انسان و زیست بوم دانسته و هشدار داده که آلاینده‌های ریز و میکروسکوپی وارد چرخه غذایی انسان شده اند.
به گزارش بی‌بی‌سی، از این رو بحث ممنوع کردن ریزدانه‌های پلاستیکی (microbead) که در محصولاتی مثل خمیردندان و صابون های مایع و شامپو به کار می روند دوباره مطرح شده است.
«هایدی تیلور»، مدیر یک انجمن غیرانتفاعی محیط زیستی و مدیر کارگروه مقابله با ضایعات دریایی دولت استرالیا می گوید: 75 درصد قطعاتی که در اقیانوس ها یافت می شوند پلاستیکی هستند.
وی گفت: مهمترین مسئله این است که این آلودگی در آب‌های اطراف استرالیا و حتی دیگر کشورهای جهان محصول عملکرد بشر است.
بنابر این گزارش، ریزدانه های پلاستیکی که در محصولاتی مثل خمیردندان یا شامپوهای مایع بکار می روند برای این است که سلول های مرده را با سایش از پوست جدا کنند یا پاره شوند و مواد داخل خود را روی پوست رها کنند تا پوست نرم تر و شفاف تر شود.
برخی منتقدان معتقدند که هیچکدام از این دو مورد با استفاده از ریزدانه های پلاستیکی محقق نمی شوند چون این ریزدانه ها نرم‌تر از آن هستند که باعث ریزش سلول های مرده پوست شوند و برای اینکه پاره شوند هم به فشاری احتیاج دارند که هنگام شستشو به آنها وارد نمی شود. اما این ریزدانه ها از تمام صافی ها و فیلترهای آب رد شده و وارد چرخه غذایی انسان ها و حیوانات می شوند.
به عقیده تیلور، یکی از بدترین آلودگی های محیط زیست در حال حاضر و آینده، یکی از ساده ترین راه حل‌ها را دارد که تغییر رفتار بشر است.
وی همچنین تولیدکنندگان، مصرف کنندگان، کشتی های باری و کشتی های ماهیگیری را از علل پخش شدن پلاستیک و دیگر ضایعات در دریا دانست و گفت به دلیل اینکه منشا آلودگی این همه متنوع و متغیر است برای غلبه بر مشکل به راه حل‌های جامع و فراگیر نیاز است.
تیلور گفت که تا به حال تشویق به رفتار داوطلبانه برای پرهیز از استفاده بی رویه از محصولات پلاستیکی و بازیافت مناسب آن بی نتیجه بوده و اکنون باید به منشا برگشت یعنی اینکه آلاینده ها از کجا وارد آب‌ها می شوند.
گروه های محیط زیستی تخمین می زنند در صورتی که اقداماتی موثر و هماهنگی اجرا شوند میزان این آلودگی در یک مقطع سه تا پنج ساله به نصف کاهش خواهد یافت.
به گفته تیلور، پاکسازی محیط از این محصولات پلاستیکی همچنان باید انجام گیرد اما راه حل موثر، پیشگیری از ورود این آلاینده ها به اقیانوس ها است.