ویزاهای "تعطیلات کاری" موتور محرک رشد مهاجرت به استرالیا
پس از فروکش کردن همه‌گیری کووید-۱۹، استرالیا شاهد افزایش بی‌سابقه شمار دارندگان ویزای "تعطیلات کاری" بوده است، پدیده‌ای که به موتور محرک رشد خالص مهاجرت در این کشور تبدیل شده است.
به گزارش رادیونشاط، این روند، با وجود تعهد هر دو حزب اصلی به کاهش مهاجرت، چالش‌هایی را پیش روی دولت قرار داده است.
بر اساس آمار ، در سال‌های مالی ۲۰۲۲-۲۰۲۳ و ۲۰۲۳-۲۰۲۴، به‌ترتیب 89.950 و 72.480 نفر از دارندگان ویزای "تعطیلات کاری" به آمار مهاجرت خالص استرالیا افزوده شده‌اند. این ارقام در مقایسه با دوره پیش از کووید-۱۹ که میانگین سالانه این گروه حدود ۲۵,۰۰۰ نفر بود، جهشی چشمگیر را نشان می‌دهد.
کارشناسان دلیل اصلی این افزایش را در سیاست‌های اتخاذ شده توسط دولت ائتلافی پیشین می‌دانند. از جمله این سیاست‌ها می‌توان به افزایش سقف سنی ویزای تعطیلات کاری (ساب‌کلاس ۴۱۷) از ۳۰ به ۳۵ سال، معرفی امکان دریافت ویزای سوم برای این گروه از مهاجران، و همچنین توافق‌های جدید با کشورهایی نظیر هند اشاره کرد. در همین راستا، ویزای جدید M.A.T.E.S. که برای جذب ۳۰۰۰ متخصص جوان هندی طراحی شده ، نیز به این روند کمک کرده است.
دولت حزب کارگر نیز با حفظ این سیاست‌ها، به تداوم این روند دامن زده است. پیش‌بینی می‌شود تعداد بالای این مهاجران در سال‌های مالی ۲۰۲۴-۲۰۲۵ و ۲۰۲۵-۲۰۲۶ نیز ادامه یابد، به‌ویژه که افزایش درخواست‌ها برای ویزاهای دوم و سوم به معنای اقامت طولانی‌تر این افراد در استرالیا خواهد بود.
این در حالی است که هر دو حزب اصلی استرالیا، یعنی ائتلاف و حزب کارگر، تعهد خود را برای کاهش مهاجرت خالص به ۲۳۰۰۰۰ نفر در سال اعلام کرده‌اند. اما به نظر می‌رسد نبود سیاست‌های محدودکننده جدید و وجود بازار کار قوی و نیازمند نیروی انسانی در استرالیا، دستیابی به این هدف را با چالش‌های جدی مواجه کرده است.
دو نوع ویزای تعطیلات کاری وجود دارد که عبارتند از ویزای SC 417 که بر اساس تقاضا و توافق‌نامه‌های قدیمی‌تر با کشورهایی مانند بریتانیا، کانادا، فرانسه، ژاپن و کره جنوبی صادر می‌شود، و ویزای کار و تعطیلات SC 462 که به‌طور کلی محدودتر است و برای کشورهای دارای توافق‌نامه‌های جدیدتر ارائه می‌شود.