پیامدهای ناشی از تغییر ساعت روی سلامت
در استرالیا از روز یکشنبه آینده، ساعت رسمی کشور یک ساعت به جلو کشیده خواهد شد.
به گزارش رادیونشاط، اما در ایالات متحده در صورت تصویب نهایی لایحه Sunshine Protection Act ، ساعت رسمی در سراسر این کشور، به غیر از هاوایی و آریزونا که از مقررات تغییر ساعت پیروی نمی‌کنند، به ساعت تابستانی تنظیم شده و دیگر به دو نوبت در سال تغییر نخواهد کرد.
سناتور مارکو روبیو(Marco Rubio) از ایالت فلوریدا که یکی از حامیان این طرح است، معتقد است کنار گذاشتن رویه فعلی تغییر ساعت دو بار در سال، کاهش آمار سکته قلبی، تصادفات رانندگی، جرم و جنایت، چاقی در کودکان و افسردگی فصلی را در پی خواهد داشت اما دانشمندان دیدگاه متفاوتی در خصوص ثابت ماندن ساعت در طول سال دارند.
دکتر الیور راواشده (Oliver Rawashdeh) از دانشگاه کوئینزلند که روی پیامدهای حاصل از عدم کارکرد ساعت های بیولوژیکی بدن تحقیق می کند و همچنین دکتر شین کین(Sean Cain) از دانشگاه موناش، تصمیم سنای آمریکا را تعجب‌آور توصیف کردند.
تاکنون، تحقیقات گسترده‌ای پیرامون تاثیر تغییر ساعت تابستانی بر روی سلامتی افراد صورت گرفته است.
هنگامی که ساعت تغییر کرده و به جلو کشیده می شود، کسانی که مجبور هستند راس ساعت مشخص از خواب بیدار شوند، معمولا یک ساعت از خواب روزانه خود را از دست داده و به همین دلیل تا عادت کردن به وضعیت جدید و برطرف شدن احساس خستگی و کسالت، چند هفته وقت لازم است.
براساس گزارش بنیاد سلامت خواب در سال 2017 ، حدود 40 درصد از استرالیایی ها به نوعی از کم خوابی مبتلا هستند. بنابراین کم شدن فوری یک ساعت از خواب افرادی که در حالت عادی کم خوابی دارند، تاثیرات منفی کوتاه مدت مانند سکته قلبی و حوادث مشابه در سطح جامعه را افزایش می دهد.
با این حال تثبیت و عدم تغییر ساعت در طول سال نمی‌تواند تاثیرات چندان مثبتی در دراز مدت به دنبال داشته باشد.
در بدن هر فرد تعداد زیادی ساعت، در میان اندام‌های مختلف پراکنده شده‌اند که وظیفه به اصطلاح روشن یا خاموش کردن ژن‌ها و ارسال فرمان برای اندام‌ها و وادار کردن آن‌ها به انجام کارهای متفاوت در ساعات خاصی از روز را برعهده دارند.
دسته‌ای از سلول‌های عصبی به نام سوپراکیاسماتیک (Suprachiamatic) وظیفه هماهنگ کردن ساعت‌های فیزیولوژیک بدن را برعهده دارند.
در طول تابستان که خورشید زودتر طلوع می‌کند، سلول‌های حسگر دریافت‌کننده نور که در پشت چشم قراردارند، نیز زودتر فعال شده و فعالیت‌های بدن برای یک روز تازه آغاز می‌شود.
اما یک ساعت زودتر بیدار شدن در طول زمستان، به ویژه در نواحی قطبی که تغییرات فصلی در طول روز بارزتر است، بیدار شدن و رفتن به سر کار و مدرسه در زمانی که هوا هنوز روشن نشده، باید انجام شود.
به همین دلیل بدن نمی‌تواند از آمادگی کافی برای از سرگیری فعالیت، حتی در صورت قرار داشتن در معرض نور مصنوعی برخوردار باشد.
مقایسه ساعت بدن با ساعت استاندارد درک بهتر مضرات ثابت ماندن ساعت تابستانی در طول سال را آسان تر می کند.
ساعت استاندارد با حرکت خورشید در آسمان هماهنگ است. بنابراین می توان چنین برداشت کرد که کارکرد ساعت استاندارد با ساعت فیزیولوژیک هم سو است. به بیانی دیگر برای بدن انسان فرق نمی کند که ساعت چند است، زیرا قادر است خود را با وضعیت خورشید در آسمان تنظیم کند.
اما در صورت ثابت ماندن ساعت تابستانی در طول سال، بدن مجبور می شود در عملکرد خود از یک روند خاص و روتین که ممکن است الزاما با حرکت خورشید مطابقت نداشته باشد، پیروی کند. در چنین شرایطی امکان ابتلا به پدیده جت زدگی(Jet Lag) پیش می‌آید. جت زدگی به بی خوابی و ناراحتی ناشی از مسافرت طولانی با هواپیما گفته می شود.
پیامد چنین رویدادی این است که در اوقات زمستان، وقت رفتن به محل کار با زمانی که بدن همچنان به خواب نیاز دارد، تداخل پیدا می کند.
از سوی دیگر نظم موجود در عملکرد بدن نیز مختل می شود. به عنوان مثال، قلب انسان در طول روز سخت فعالیت کرده و در طول شب به استراحت و بازیابی می‌پردازد. بنابراین به هم خوردن نظم در ساعات خواب، ساعت های کار قلب و در نتیجه ناراحتی های ناشی از آن را افزایش می دهد.
حتی صرف صبحانه زمانی که هوا هنوز تاریک است ، غذا را در دستگاه گوارش که آمادگی شروع فعالیت ندارد، انباشته می کند. این امر به نوبه خود بر متابولیسم گلوکز و سطح انسولین بدن تاثیر گذار است.
صرف غذا زودتر از وقت معمول نیز برای بدن زیان‌آور است. زیرا در حالت عادی، نور عامل اصلی تنظیم ساعت بدن است، نه خوردن غذا. هنگامی که فرد زودتر شروع به صرف غذا می کند، به جای نور، food-entrainable oscillator شروع به فعالیت کرده و بخش هایی از بدن از جمله لوزالمعده، کبد، و غیره را برای در اختیار گرفتن ساعت بدن، وادار به واکنش می کند. در چنین وضعیتی بدن از دو منبع برای تنظیم خود، فرمان دریافت می کند که این چنین اتفاقی برای سلامت خطرناک است.
هنگامی که قرار گرفتن در معرض نور خورشید در صبح کاهش پیدا می کند، ساعت بیولوژیکی بدن، دیرتر تغییرات را احساس کرده و بیدار شدن از خواب سخت تر می شود.
دکتر کین عقیده دارد ، حتی در صورتی که قانون Sunshine Protection Act تصویب شود، باز امکان دارد واکنش عموم مردم در نهایت به تغییر آن منجر شود.
هنگامی که زمستان فرا می رسد، برای بسیاری از مردم زودتر بیدارشدن از خواب چندان لذت بخش نخواهد بود.
سرانجام باید براین نکته تاکید شود که تغییر ساعت در طول سال، علاوه بر سلامت مردم برای کشور نیز پرثمر و سودمند است.