کاهش خطر مرگ زودرس با مصرف بیشتر روغن زیتون
محققان در دانشگاه هاروارد آمریکا در مطالعه‌ای جدید دریافته‌اند کسانی که مقادیر بیشتری روغن زیتون مصرف می‌کنند، کمتر دچار مرگ‌زودرس، بیماری‌های قلبی و عروقی، سرطان و دیگر بیماری‌های دستگاه عصبی می‌شوند.
به گزارش رادیونشاط، این پژوهشگران همچنین می‌گویند کسانی که روغن زیتون را به جای چربی حیوانی مصرف می‌کنند، کمتر در معرض خطر مرگ و میر قرار می‌گیرند.
مارتا گواش-فره، محقق ارشد در بخش تغذیه دانشگاه هاروارد، می‌گوید: «ارتباط مصرف روغن زیتون با کاهش خطر بیماری‌های قلبی-عروقی پیشتر نشان داده شده بود، اما ارتباط آن با مرگ زودرس نامشخص بود. یافته‌های ما توصیه‌های رژیم غذایی فعلی را برای جایگزینی چربی‌های حیوانی با روغن‌های گیاهی برای پیشگیری از بیماری‌های مزمن و مرگ‌های زودرس تأیید می‌کند.»
پژوهشگران در تحقیق خود از داده‌های سلامت جمع‌آوری شده مربوط به بیش از ۹۰ هزار مرد و زن در حد فاصل سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۸ استفاده کرده‌اند. در این تحقیق از شرکت‌کنندگان خواسته شده بود هر چهار سال یک بار (برای مدت حدود ۳۰ سال) پرسش‌نامه‌های غذایی خاصی را تکمیل کنند و برای مثال بگویند چقدر از زیتون در سس‌های سالاد، نان، پخت یا سرخ کردن استفاده می‌کنند.
بر اساس یافته‌ها افرادی که بالاترین میزان روغن زیتون را مصرف می‌کردند (بیش از ۷ گرم در روز)، ۱۹ درصد کمتر در معرض خطر مرگ و میر کلی و بیماری‌های قلبی-عروقی، ۱۷ درصد کمتر در معرض خطر مرگ و میر ناشی از سرطان و ۲۹ درصد پایین‌تر در معرض خطر مرگ و میر در اثر زوال عصبی (شامل بیماری‌هایی همچون پارکینسیون و آلزایمر) بودند.
دانشمندان می‌گویند استفاده از روغن زیتون در مقایسه با مارگارین، کره، سس مایونز و چربی لبنیات به مراتب خطر کمتری برای مرگ و میر کلی و مرگ‌های دارای علت خاص دارد. خانم گواش-فره در این باره افزود: «توصیه پزشکان باید به بیماران این باشد که چربی‌های خاصی مانند مارگارین و کره را با روغن زیتون جایگزین کنند تا سلامت خود را بهبود بخشند.»
این برای نخستین بار است که یک آزمایش انسانی طولانی‌مدت اثر مثبت مصرف روغن زیتون بر مرگ و میر را در آمریکا اثبات می‌کند. مطالعات پیشین عمدتا بر روی جوامع اروپایی و مدیترانه‌ای متمرکز بود جایی که مصرف سرانه زیتون به طور معمول بالاتر است.
به گزارش یورونیوز، نتایج مطالعات تازه که از طرف موسسه سلامت ایالات متحده انجام گرفته در نشریه کالج قلب و عروق آمریکا منتشر شده است.