گزارش ای‌بی‌سی از پیاده‌روی ۶۵۰ کیلومتری زنان پناهنده برای کسب ویزای اقامت دائم استرالیا
گروهی از زنان پناهنده در استرالیا تصمیم گرفتند با پیاده‌روی در مسیر 650 کیلومتری بین ملبورن تا کانبرا،از دولت فدرال بخواهند تا در جهت صدور ویزای اقامت دائم برای پناهندگانی که سال‌ها است در بلاتکلیفی بسر می‌برند، اقدامات لازم و مقتضی صورت گیرد.
به گزارش رادیونشاط، راهپیمایی کنندگان شامل 22 زن با ملیت‌های ایرانی و سریلانکایی همچنین خواستار اقدام سریع دولت فدرال در جهت برابری ویزا، حق کار و تحصیل برای همه پناهندگان، اسکان دائم در استرالیا برای کلیه پناهندگانی که از مراکز پردازش در نائورو و پاپوآ گینه نو به داخل خاک استرالیا منتقل شده‌اند و لغو عملیات مرزهای مستقل هستند.
این گروه از زنان، پیاده روی خود را از 22 سپتامبر از ملبورن آغاز کرده و انتظار می‌رود تا روز 18 اکتبر خودشان را به پارلمان فدرال در کانبرا برسانند.
هر چند دولت آنتونی آلبانیز در ماه فوریه تسهیلاتی را برای 19000 پناهنده دارای ویزای حفاظتی موقت و ویزای سازمانی پناهگاه امن به منظور کسب ویزای اقامت دائم تعیین کرد، اما این گروه از زن دارای ویزاهای موقت، بریجینگ یا لغو شده، در واقع جزو ده هزار پناهنده‌ای هستند که از این قاعده مستثنی شدند.
اخیرا یک پناهجوی سریلانکایی تبار موفق شد پس از راهپیمایی از بالارات تا سیدنی،ویزای اقامت دائم استرالیا را دریافت کند.
یکی از زنان راهپیمایی کننده سریلانکایی تبار که در سال 2006 به دلیل دور ماندن از جنگ داخلی این کشور را ترک کرده و در سال 2013 از طریق هند خودش را به استرالیا رسانده بود، هدف از این راهپیمایی را جلب توجه دولت به وضعیت پناهندگان بلاتکلیف مانند خودش و همچنین رهایی از نگرانی و اضطراب از زندگی در شرایط عدم اطمینان به آینده عنوان کرد.
به گفته یکی از اعضای شبکه حمایت از پناهندگان، بسیاری از پناهجویانی که تا اواسط سال 2013 از طریق دریا وارد استرالیا شده‌اند، بیش از ده سال است که در وضعیت بلاتکلیفی در این کشور زندگی می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد، برای پناهندگان مانند زنانی که اقدام به پیاده روی کرده‌اند، امیدوار بودن آن هم برای مدت زمان طولانی به ویژه چنانچه در پایان چشم انداز ضعیفی برای آینده وجود داشته یا اصلاً وجود نداشته باشد، بسیار دشوار و جان‌فراسا است. این افراد همچنین از حمایت‌های سنترلینک نیز محروم هستند.
این در حالی است که سخنگوی وزارت کشور استرالیا اظهار داشت، دولت قصد دارد فرصتی را جلب توجه دولت به وضعیت پناهندپر برای دولت استرالیا زندگی می مانند خودش و همچنین رهایی از نگرانی و اضطراب از زندگی در شرایط عدم برای ادامه زندگی توام با اطمینان و امنیت در اختیار کسانی که تعهدات حفاظتی این کشور را رعایت کنند،قرار دهد.
غزاله قائد رحمتی،پناهنده ایرانی، که با ویزای بریجینگ در استرالیا زندگی می‌کند، یکی از زنانی است که در این راهپیمایی مشارکت دارد.
وی گفت، به تلاش خود تا دریافت ویزای اقامت دائم این کشور ادامه خواهد داد.
خانم رحمتی به مدت یک سال و نیم در رشته علوم بهداشتی در دانشگاه مشغول به تصیل بود، اما به دلیل ریجکت شدن درخواست ویزای اقامت دائم، از ادامه تحصیل باز ماند.
برای کسب اطلاع از روند پیاده‌روی زنان پناهنده و همچنین حمایت از آن‌ها بر روی لینک کلیک کنید.
از مسیحیانی که مایل به حمایت از تلاش‌های زنان پناهنده راهپیمایی کننده و همچنین سایر پناهندگان هستند خواسته شده با مراجعه به این لینک برای سیاستمداران استرالیایی نامه بنویسند.