علمی

شناسایی پادتن‌هایی که ویروس اومیکرون را خنثی می‌کند

media.news.imagealternatetextformat.details


محققان پادتن‌هایی را شناسایی کرده‌اند که می‌تواند بخش‌های ثابت ویروس کرونا را در فرایند ادامه‌دار جهش و تکاملش هدف قرار دهد.

 

به گزارش رادیونشاط، این پیشرفت علمی می‌تواند به کشف روش درمانی جدیدی برای خنثی کردن سویه اومیکرون و سایر سویه‌های کووید‌ـ‌۱۹ منجر شود.

دیوید ویسلر، از دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن آمریکا، گفت کشف این پادتن‌های خنثی‌کننده پروتئین تاجی، بخشی که ویروس برای ورود به سلو‌ل‌های انسان از آن استفاده می‌کند، می‌تواند در تولید واکسن‌ و پادتن‌های بهتری مفید باشد که نه‌ تنها بر اومیکرون بلکه بر سایر سویه‌های احتمالی آینده اثرگذارند.

دکتر ویسلر در بیانیه‌ای گفت: «از این یافته‌ها درمی‌یابیم که با تمرکز بر پادتن‌هایی که این نقاط به‌شدت محافظت‌شده پروتئین تاجی را هدف قرار می‌دهد، می‌توان راهی برای غلبه بر تکامل مداوم ویروس پیدا کرد.»

بررسی‌ها تاکنون بروز ۳۷ جهش در پروتئین تاجی سویه اومیکرون را نشان داده‌اند. این یکی از علت‌های سرایت‌پذیری سریع این سویه است که می‌تواند افراد واکسینه‌شده و مبتلا‌شده‌ را دوباره مبتلا کند.

در این پژوهش جدید که در نشریه نیچر منتشر شد، محققان ویروسی غیرفعال و تکثیرناپذیر، موسوم به ویروس‌نما، تولید کردند تا بر سطح خود پروتئین تاجی‌ بسازد و بدین ترتیب، اثر این جهش‌ها را ارزیابی کردند.

آنان ویروس‌‌نماهایی ساختند که هم پروتئین تاجی‌ جهش اومیکرون را داشتند و هم پروتئین تاجی‌ که در دوره همه‌گیری، در سویه‌های قبلی کشف‌ شده بود.

هم‌زمان با شیوع سریع سویه اومیکرون خیل مقاله‌های تحقیقی درجه‌یک در حال انتشار است. امروز نشریه نیچر از فرار این ویروس از دستگاه ایمنی از جمله از اکثر پادتن‌های مونوکلنونال و کارهایی که بر خنثی‌سازی گسترده با پادتن‌ها تمرکز داشته است، خبر داد‌.

این محققان بررسی کردند که این گونه‌های مختلف پروتئین تاجی‌ چقدر محکم می‌توانند به گیرنده‌ ای‌سی‌ای ۲ (پروتئینی که بر سطح یاخته‌های بدن انسان وجود دارد و ویروس از آن‌ها به‌مثابه دری برای ورود و آلوده کردن بافت‌ها استفاده می‌کند) بچسبند.

آنان دریافتند پروتئین تاجی‌ اومیکرون می‌تواند ۲.۴ برابر محکم‌تر از پروتئین تاجی‌ ویروسی بچسبد که از همان ابتدای همه‌گیری جداگانه نگهداری شده بود.

دکتر ویسلر خاطرنشان کرد: «البته این افزایش خیلی زیادی نیست؛ اما در دوره شیوع سارس در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳، علت سرایت‌پذیری و انتقال سریع‌تر ویروس جهش‌های پروتئین تاجی‌ اعلام شد که چسبندگی را افزایش می‌داد.»

محققان نحوه واکنش دستگاه ایمنی به ویروس‌های اولیه که در تماس با اومیکرون قرار نگرفته بودند، ارزیابی کردند و دریافتند پادتن‌های افرادی که به سویه‌های اولیه ویروس مبتلا شده بوده‌اند و کسانی که یکی از شش واکسن پرمصرف موجود را زده بوده‌اند، قدرت کمتری در جلوگیری از ابتلا دارد.

به گزارش ایندیپندنت، فرار سویه #اومیکرون #سارس‌ـ‌کوو۲ از دستگاه ایمنی فعالیت خنثی‌کنندگی را برای پلاسما تا ۵۷ برابر (به‌گرایی) و برای واکسن‌های فایزر، مدرنا یا آسترازنکا تا ۳۰ تا ۴۰ برابر کاهش می‌دهد. در صورت تزریق واکسن جانسون‌ اند جانسون، اسپوتنیک و سینوفارم در بیشتر زمینه‌های بررسی‌شده، فعالیت خنثی‌کنندگی اصلا باقی نمی‌ماند.

نظر خود را ارسال نمایید