مغز انسان در لحظات آخر نزدیک به مرگ چه عملکردی دارد؟
مغز انسان حتی زمانی که به پایان عمر خود نزدیک میشود، بسیار فعال و راهبری شده است.
به گزارش رادیونشاط، حالا در مطالعهای گروهی از محققان امواج مغزی فردی را در لحظه مرگش ثبت کردند و فعالیت شناختی مشابهی با خواب دیدن یا حالت مراقبه مشاهده کردند.
ممکن است فناوری به ادامه زندگی ما حتی پس از مرگ کمک کند، اما هنوز مطمئن نیستیم که وقتی کسی میمیرد چه اتفاقی برای او میافتد. حالا این احتمال وجود دارد که بتوانیم نیم نگاهی به فعالیت مغز هنگام مرگ بیندازیم.
در این مطالعه، مردی ۸۷ ساله پس از سقوط به مرکز اورژانس استونی منتقل شد. این بیمار بلافاصله به اتاق عمل منتقل شد، اما پس از جراحی ۱۲ حمله تشنجی را تجربه کرد. پزشکان این بیمار برای نظارت او از الکترواسفالوگرافی پیوسته یا EEG استفاده کردند تا تشنجها را قبل از حمله تشخیص دهند. اما متاسفانه بیمار در این بین دچار حمله قبلی شد و از دست رفت.
با این حال، EEG پیوسته از مغز این پیرمرد ۸۷ ساله اولین اطلاعات از فعالیت مغزی انسان حین مرگ را در اختیار ما گذاشت. فعالیت مغزی با نوسانهایی در EEG ثبت و بررسی میشود و در دستههای متفاوتی به نام آلفا، بتا، دلتا، تتا، گاما و گروههای دیگر قرار میگیرد. نوسانهای دسته گاما به فعالیتهای شناختی سطح بالاتر مثل تمرکز کردن، خواب دیدن، مراقبه، یادآوری خاطرات، پردازش اطلاعات و ادراک آگاهانه مربوط میشود.
محققان در EEG این بیمار تمام انواع امواج مغزی را مشاهده کردند، اما امواج گاما بسیار قویتر از سایر دستهها پیدا شد. محققان این مطالعه احتمال میدهند که علت قوی بودن امواج گاما در لحظات آخر زندگی، یادآوری خاطرات بوده است.
مغز ممکن است در این لحظات آخر اتفاقات مهم زندگی را یادآوری کند، درست مثل تجربه نزدیک به مرگی که برخی از افراد داشتند. با اینکه نتایج این مطالعه اولین نمونه از ثبت امواج مغزی انسان قبل از مرگ است، محققان قبلا چنین امواجی را در موشها نیز دیده بودند.
با توجه به تغییرات گسترده امواج مغزی قبل از مرگ، دانشمندان طبق نظریهای احتمال میدهند که مغز مسئول تمام فعالیتهای بیولوژیکی بدن باشد و حتی مغز تمام گونههای جانوری با چنین دقتی عمل میکند. البته از آنجایی که هر سلول داخل بدن روزی میمیرد، این فرضیهای دور از ذهن نیست.
با این حال، محققان هنوز نتیجهگیری کلی نکردهاند و تا امروز این مطالعه تنها مدرک تایید این نظریه است. به علاوه، از آنجایی که بیمار دچار مرگ مغزی و قبل از مرگ چندین تشنج را تجربه کرده است، نتیجهگیری کلی بر اساس آن عجولانه خواهد بود.