ساخت تراشه الکترونیکی با استفاده از عسل
مشکل کمبود جهانی تراشه چند سالی است که دنیا را دچار چالش کرده و با جنگ میان روسیه و اوکراین شرایط بدتر هم شده است. اما محققان به‌تازگی نشان داده‌اند که با عسل هم می‌توان تراشه‌های کامپیوتری ساخت به گونه‌ای که با محیط زیست سازگار باشند.
به گزارش رادیونشاط، پژوهشگران دانشگاه ایالت واشنگتن (WSU) در مطالعه‌ای اثبات کردند که می‌توان از عسل برای شبیه‌سازی عملکرد مغز و تولید و ذخیره‌سازی اطلاعات در تراشه‌های کامپیوتری استفاده کرد.
محققان می‌گویند توانسته‌اند از عسل برای ساخت ممریستور – قطعه‌ای شبیه ترانزیستور که نه تنها قادر به پردازش اطلاعات بلکه ذخیره‌سازی آن‌هاست – کمک بگیرند.
«فنگ ژائو»، استادیار دانشگاه ایالت واشنگتن و نویسنده این مقاله می‌گوید: «این دستگاه بسیار کوچک است و معماری ساده‌ای دارد، اما عملکرد آن بسیار شبیه عصب انسان است. این یعنی اگر بتوانیم میلیون‌ها یا میلیاردها ممریستور عسلی را کنار هم قرار دهیم، می‌توانیم یک سیستم نورومورفیک بسازیم که تا حد زیادی شبیه مغز انسان عمل می‌کند.»
محققان برای این مطالعه عسل را به شکل جامد درآوردند و آن را میان دو الکترود فلزی قرار دادند تا شبیه سیناپس در انسان‌ها شود. سیناپس فاصله کوچکی میان نورون‌هاست که اطلاعات را از یک عصب به عصب دیگر منتقل می‌کند. پژوهشگران می‌گویند ممریستورهای عسلی شبیه سناپس‌های انسان عمل می‌کنند و می‌توانند ضمن حفظ اطلاعات با سرعت زیاد روشن و خاموش شوند. اندازه این ممریستورها به اندازه موی انسان است.
میلیون‌ها یا میلیاردها ممریستور را کنار یکدیگر قرار دارد و یک سیستم نورومورفیک ساخت. گفتنی است که مغز انسان بیش از 100 میلیارد عصب با بیش از 1000 تریلیون سیناپس دارد.
تاکنون شرکت‌های زیادی از جمله اینتل و IBM تراشه‌های نورومورفیک خود را با بیش از 100 میلیون عصب در هر تراشه ساخته‌اند. اما این رقم هنوز فاصله زیادی با تعداد اعصاب موجود در مغز دارد. ژائو و تیمش همچنین به دنبال استفاده از پروتئین‌ها و سایر شکرها از جمله شکرهای موجود در آلوئه‌ورا برای ساخت تراشه هستند.محققان می‌گویند ممریستورهای عسلی می‌توانند مقدار کم حرارت حاصل از سیستم‌های نورومورفیک را تحمل کنند. به‌علاوه، این روش می‌تواند به کاهش زباله‌های الکترونیکی کمک کند.