مطالبی شنیدنی درباره لهجه استرالیایی
به گزارش رادیو نشاط و به نقل از بخش فارسی اس بی اس :
درباره لهجه استرالیایی و گویش خاص مردم استرالیا حرف بسیار است. استرالیایی ها به طنز می گویند که گرده زیاد گلها باعث شده که تودماغی صحبت کنند و یا می گویند که موقع حرف زدن دهانشان را خوب باز نمی کنند تا مگسی وارد دهانشان نشود.
حال، دانشمندان پروژه ای تحقیقاتی را با نام Australian Voices آغاز کرده اند که هدف آن جمع آوری هزار لهجه مختلف گذشته و حال انگلیسی استرالیایی است تا دلیل اینکه استرالیایی ها اینگونه حرف می زنند مشخص شود.
دکتر Felicity Cox، دانشیار زبان شناسی دانشگاه Macquarie سیدنی است که یکی از مدیران این پروژه تحقیقاتی است، می گوید: «زبان، نشان دهنده هویت اجتماعی است و به همین دلیل مردم مثل کسانی که به الهام بخش آنها بوده اند، آنها را دوست دارند و یا دوست دارند با آنها باشند، صحبت می کنند».
لهجه افراد پس از نخستین سالهای نوجوانی به تدریج تغییر می کند و سپس تا پایان عمر ثابت می ماند. بنابراین ضبط صدای افراد، می تواند اطلاعات خوبی درباره هویت آنها و محیط اجتماعی که در کودکی در آن زندگی می کردند ارائه دهد. این بدین معنی است که گوش دادن به صدای پدر بزرگها و مادر بزرگهای دهه 1950، می تواند سرنخ هایی از لهجه استرالیایی ها در دهه 1870 ارائه کند و به علاوه داستانهای جالبی را از آن روزگار بازگو کند.
دکتر Cox می گوید که در چند نوار، صدای افرادی را شنیده که درباره Ned Kelly صحبت می کردند و یکی از آنها درباره گفتگویش با خواهر Ned Kelly در یک میخانه صحبت کرد.
جنبه های خاص لهجه استرالیایی
لهجه استرالیایی به خاطر صداهای کشیده اش و نبود صدای «ر» قوی مشهور است. یکی دیگر از ویژگیهای این لهجه تغییر لحن صدا در آخر جمله است که باعث می شود که جملات خبری مثل جملات سوالی به گوش برسند.
به گفته دکتر Cox، خاصترین بخش لهجه استرالیایی، نحوه کشیدن حروف صدادار و به اصطلاح کشدار صحبت کردن استرالیایی هاست. او مثالی می آورد که از زنی که گفت می خواهد به خانه برود تا بمیرد، ولی در واقع منظورش این بود که می خواهد امروز به خانه برود و به خاطر لهجه اش، قید زمانی today یعنی امروز را مانند فعل مردن یعنی to die تلفظ می کرد!
او معتقد است که لهجه استرالیایی با تولد اولین کودکان در مستعمرات سیدنی در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم شکل گرفت. این کودکان شکل خاصی از صحبت کردن را در گروه خود ابداع کرده بودند و بدین وسیله فکر می کردند که پیوندشان با گروهشان محکمتر می شود. نوجوانان امروزی هم همچین کارهایی می کنند. کودکان دوران اولیه مهاجرتها به استرالیا، تحت تاثیر گویشهای بسیار متفاوت انگلیسی بزرگسالان اطرافشان بوده اند و کلمات و نحوه گویش را از میان این گویشها انتخاب کرده اند.
زمانی که مهاجران نخستین از بریتانیا به استرالیا آمدند هم عامل مهم دیگری است که بر گویش امروز استرالیا تاثیر گذاشته است. از آنجایی که لهجه انگلیسی بریتانیایی در طول زمان دستخوش تغییر بوده است، مستعمرات مختلف امپراتوری بریتانیا مثل ایالات متحده آمریکا، کانادا و آفریقای جنوبی که دوره های مهاجرت آنها در زمانهای مختلف روی داده است، نسخه های مختلفی از لهجه انگلیسی را در بدو تاسیس داشته اند که رد پای آن لهجه در زبان امروز آنها دیده می شود.
انگلیسی استرالیا و نیوزیلند بیش از بقیه لهجه های انگلیسی به هم شباهت دارد چون این دو کشور در زمانهای نزدیک به هم و توسط گروههای زبانی شبیه به هم مسکونی شدند.
لهجه امروز انگلیسی استرالیا به طرز عجیبی در سراسر کشور یکنواخت است، اما بیشتر استرالیایی ها می توانند تفاوتهای بسیار جزیی را در آن تشخیص دهند. Bruce Moore که سردبیر دیکشنری آکسفورد استرالیاست، می گوید که اگر از هر استرالیایی درباره لهجه فرد خاصی بپرسید، به شما با اطمینان خواهد گفت که مثلا آن شخص اهل کویینزلند یا تاسمانیاست، اما خیلی وقتها این حدسیات درست نیست.
به طور کلی می توان گفت که لهجه استرالیایی فاقد تنوع به خاطر جغرافیای متفاوت است و دلیل آن این است که با اینکه اسکان مهاجران در مناطق جدا از هم شکل گرفت، اما مهاجرتهای زیادی در داخل کشور انجام شد. بیشتر این مهاجرتهای داخلی از سیدنی که خواستگاه لهجه بود به نقاط دیگر بود و سبب شد که لهجه مادر در سراسر کشور پخش شود.
لهجه و طبقات اجتماعی
در قرن بیستم، یک طبقه بندی اجتماعی بر اساس لهجه روی داد. در کنار لهجه معمولی کوچه و بازاری استرالیایی، یک لهجه شیک از انگلیسی استرالیایی که بسیار شبیه انگلیسی بریتانیایی بود شکل گرفت و در واکنش به آن، یک لهجه پرخاشگرانه و عامی تر هم به وجود آمد.
این دو نوع خاص از صحبت کردن در حال حاضر در استرالیا وجود ندارد و شاید دلیل آن این باشد که تغییرات در نحوه صحبت کردن مردم، به تغییرات جامعه و تحولات اجتماعی مرتبط است.
البته این به این معنی نیست که انگلیسی استرالیایی گویشهای خاص و جدید را تولید نمی کند. انگلیسی بومیان استرالیا، نوعی جدید از گویش انگلیسی است که در آن لغات بومی زیادی وارد شده است و گروه های مختلف فرهنگی استرالیا نیز انگلیسی را با گویش خود صحبت می کنند و این گویشها رفته رفته رایجتر می شوند.
و در پایان اینکه بزرگترین دغدغه حال حاضر زبان شناسان در استرالیا، آمریکایی شدن بیش از انگلیسی استرالیایی است، اما دکتر Cox معتقد است که تا وقتی مردم بخواهند که هویت استرالیایی خود را حفظ کنند، رسانه ها نمی توانند بر لهجه استرالیایی تاثیر قابل توجهی گذارند.