اجتماعی

استرالیا؛ مملکت کودتاخیز



 

در سال‌های اخیر در استرالیا واژه کودتا به وفور شنیده می‌شود، گرچه که هیچ نشانه‌ای از ورود نیروهای نظامی به خیابان‌ها و تیراندازی پیدا نمی‌کنید و زندگی روال عادی خود را طی می‌کند. اما کودتاها رخ می‌دهند. محل وقوع آن‌ها شهر کنبرا و نیروهای عمل کنننده، همگی نمایندگان پارلمان هستند. وقایع لحظه به لحظه کودتا نیز از طریق دوربین‌های تلویزیونی برای مردم پخش می‌شود.

به گزارش رادیو نشاط و به نقل از بی بی سی فارسی ، درآخرین کودتای پارلمانی که روز دوشنبه ۱۴ سپتامبر ساعت ۹ شب رخ داد، در جریان رای گیری درون حزبی، مقام تونی ابوت به عنوان رهبر حزب لیبرال و نخست وزیر استرالیا از او سلب شد و مالکوم ترنبول به عنوان رهبر جدید حزب و ۲۹مین نخست وزیر این کشور به جای او نشست.

تغییر رهبری حزب که در ساعات پایانی شب رخ داد از صبح دوشنبه که رسانه‌ها وقوع آن را حتمی می‌دانستند بارها از زبان تونی ابوت و حامیان او در حزب لیبرال تکذیب شد. اما آنطوری که امروز جان هوارد، نخست وزیر اسبق استرالیا، در مصاحبه مطبوعاتی خود به خبرنگاران گفت، آنچه رخ داد "مسیری بود که باید طی می‌شد". هوارد که از او به عنوان مرشد سیاسی حزب لیبرال یاد می‌شود به رسانه‌ها گفت که برای جلوگیری از به قدرت رسیدن حزب کارگر می‌بایست دست به هر اقدامی زد و او به ابوت و ترنبول کمک خواهد کرد که از این بحران حزبی عبور کنند.

اما موضوع اصلی کودتاهای پی در پی سال‌های اخیر در دو حزب بزرگ این کشور که به طور سنتی یکی پس از دیگری سکان هدایت دولت را به دست می‌گیرند، کاهش مزمن رشد اقتصادی و کسر بودجه است که پس از رکود اقتصاد جهانی همچنان گریبانگیر استرالیاست. علاوه بر این، قدرت اتحادیه‌های صنفی باعث شده نه تنها دستمزدها در استرالیا در مقایسه با کشورهای صنعتی دیگر بالاتر باشد، بلکه کارفرمایان بدون پرداخت خسارت‌های کلان حتی نتوانند کارکنان‌شان را کنار بگذارند. در نتیجه سرمایه گذاران خارجی شوق زیادی برای ورود به بازار استرالیا ندارند و در نهایت برای انجام پروژه‌های صنعتی بزرگ در این کشور، دفاتر و کارکنان اداری خود را به کشورهای جنوب شرق آسیا منتقل می‌کنند تا از مزایای نیروی کار ارزان قیمت بهره ببرند.

اضافه بر این، کاهش رشد اقتصادی چین به عنوان بزرگ‌ترین خریدار منابع معدنی استرالیا به صورت مستقیم اقتصاد این کشور را دچار بحران کرده است.

مالکوم ترنبول، نخست وزیر جدید استرالیا، در اولین مصاحبه مطبوعاتی خود که پس از انجام رای گیری صورت گرفت، به خبرنگاران گفت: "ما نیاز داریم چالش‌های اقتصادی پیش روی‌مان را مشخص کنیم و به جای حرف زدن از آن‌ها برای رفع‌شان راه حل پیدا کنیم". این گفته‌ها اشاره مستقیمی بود به شیوه برخورد تونی ابوت با مسائل اقتصادی دو سال نخست وزیری‌اش، و آنچنان که در ۲۴ ساعت گذشته همراه با منتقدان از گفته‌های بعضی وزرای دولت او نیز شنیده می‌شود، ابوت دولت را با شعار اداره می‌کرد.

نه تنها در حوزه اقتصاد بلکه پس از بحران اوکراین و سقوط هواپیمای مسافربری مالزی در شرق این کشور که منجر به کشته شدن ۳۹ مسافر استرالیایی شد، تونی ابوت بارها وعده داد در سفر ولادیمیر پوتین به استرالیا برای شرکت در اجلاس گروه ۲۰ با او برخورد خواهد کرد. اتفاقی که نه تنها رخ نداد، بلکه پس از استقبال گرم از رئیس جمهور روسیه واژه‌های ناشناخته و ساخته شده توسط ابوت برای توصیف رودرویی با پوتین تبدیل به مضمون کارتون‌های مطبوعاتی شد.

و به این‌ها می‌بایست موضوع پناهجویان را نیز اضافه کرد. شیوه به شدت تهاجمی وزارت مهاجرت در برخورد با پناهجویان باعث شد سازمان‌ها و وکلای حقوق بشری استرالیا دوره نخست وزیری ابوت را "دوره شیوه‌های غیرانسانی رفتار با پناهجویان" لقب بدهند. این رفتار پرونده حقوق بشری استرالیا در مجامع بین‌المللی را لکه دار کرد.

مالکوم ترنبول که در دوره نخست وزیری هوارد وزیر آب و محیط زیست و در دوره تونی ابوت وزیر ارتباطات بود تجربه همکاری با یک نخست وزیر دوره قدیم و یک نخست وزیر دوره جدید را دارد. اما آنچه در هر دو دوره در استرالیا دست نخورده باقی مانده تمایل این کشور برای ورود به حوزه‌های جدید فن‌آوری‌ست، موضوعی که ترنبول در مصاحبه مطبوعاتی‌اش به آن اشاره کرد. ترنبول با اشاره به شرایط فعلی جهان گفت که استرالیا می‌بایست در دوران پررقابت فعلی هوشیارانه از نوآوری‌های صنعتی حمایت کند. برای کشوری که از نظر اقتصادی به طور عمده متکی به استخراج و فروش منابع طبیعی و دامپروری‌ست، بی توجهی طولانی مدت به فن‌آوری باعث شده تا جذابیت‌های صنعتی کمتری داشته باشد و متخصصان تربیت شده داخلی‌اش به راحتی به کشورهای اروپایی و آمریکا مهاجرت کنند.

به نظر می‌رسد ترنبول که خود از جمله بانکداران و سرمایه گذاران شناخته شده حوزه ارتباطات در استرالیاست، نه تنها از عقب ماندگی صنعتی این کشور به خوبی مطلع است بلکه از قدرت رو به کاهش جذب نخبگان به این کشور مهاجرپذیر نیز آگاهی دارد. عقب افتادگی صنعتی استرالیا با تصویری که تونی ابوت در دو سال گذشته به عنوان نخست وزیر دوران جدید این کشور از خود ارائه کرد ضربه بیشتری نیز خورد. به عنوان مثال روز ۱۲ مارس امسال تونی ابوت که برای بازدید از یک مزرعه پیاز به ایالت تاسمانیا رفته بود، در حالی که لباس رسمی به تن داشت یک پیاز خام بزرگ را جلوی دوربین‌های خبرنگاران گاز زد و با پوست خورد. ماجرایی که حالا تبدیل به سوژه‌ای برای معرفی استرالیا به عنوان یک کشور کشاورزی با نخست وزیری بیگانه با آداب توسعه یافتگی شده است.

سال گذشته پس از چند خطای آشکار سیاسی در رهبری تونی ابوت، اعضای حزب لیبرال در یک گردهمایی به او یک سال وقت دادند تا جایگاه حزب در افکار عمومی را به شرایط موفق سال ۲۰۱۳ برگرداند. اعضای حزب نیز در همان گردهمایی از جایگزینی مالکوم ترنبول به جای تونی ابوت صرفنظر کردند. اما نظرسنجی‌های سه ماه اخیر نشان داد که حزب لیبرال تحت رهبری ابوت به پایین‌ترین جایگاه ممکن در افکار عمومی سقوط کرده و اگر همین شرایط ادامه یابد، حزب کارگر در انتخابات بعدی پیروز میدان خواهد بود.

دوشنبه صبح وقتی مالکوم ترنبول از سمت وزارت ارتباطات استعفا داد، موج عظیم نارضایتی در حزب در مسیر برخورد با نخست وزیر به حرکت درآمده بود. ساعت ۱۰ شب که موج فروکش کرد تونی ابوت در جمع بعضی حامیانش بدون آن که با خبرنگاران گفتگو کند در سکوت پارلمان را ترک کرد. صبح سه‌شنبه کسی باخبر نشد که چه وقت تونی ابوت استعفای خود از نخست‌وزیری را به فرماندارکل استرالیا تسلیم کرده است. ابوت پس از زمانی طولانی و غیرمعمول برای آخرین نطق خود در میان خبرنگاران حاضر شد و گفت وقتی در بازی شرکت می‌کنید قوانینش را هم می‌پذیرید.

اگر کودتا رخ نمی‌داد، تنها چهار روز مانده بود تا تونی ابوت دو سالگی نخست وزیری‌اش را جشن بگیرد. او دهمین نخست وزیر تاریخ استرالیاست که دوران صدارتش به دو سال نرسید.

 ..منبع بی بی سی فارسی

نظر خود را ارسال نمایید