اجتماعی

نتیجه یک تحقیق: احتمال چینی بودن بومیان آمریکایی

media.news.imagealternatetextformat.details


تاکنون با گذشت زمان و انجام تحقیقات مختلف مشخص شده که مبدا برخی از اقوام انسانی در محلی بسیار دورتر از محل زندگی آ‌ن‌ها بوده است.

 

به گزارش رادیونشاط، حالا نیز دانشمندان طی پژوهش جدیدی این احتمال را مطرح کرده‌اند که بومیان آمریکا احتمالا از جنوب چین به این قاره رفته‌اند.

پژوهشگران چینی در تحقیقات خود گفته‌اند یک فسیل انسانی 14,000 ساله‌ای که کشف کرده بودند، متعلق به شاخه‌ای منقرض شده از والدهای مادر و احتمالا به بومیان آمریکا است. گفتنی است که قدمت این فسیل به اواخر دوره پلیستوسین باز‌می‌گردد که در سطح بین‌المللی یک دوره زمین‌شناسی غیر رسمی تلقی می‌شود.

دانشمندان جهت مطالعه سوابق این فسیل، ژنوم آن را با ژنوم مردم مختلفی از سراسر جهان مورد مقایسه قرار دادند. نتایج نشان دادند که استخوان‌ها به فردی تعلق داشته که از خانواده آسیای شرقی بومیان آمریکا بوده است.

این یافته‌ها با داده‌های مطالعات پیشین ترکیب شدند تا دانشمندان درک کنند مردم آسیا چگونه در نهایت سر از قاره آمریکا در آوردند؛ امری که از قرار معلوم به واسطه سفرهای دور و دراز از مناطقی چون ژاپن، سیبری، تنگه برینگ و چین به سوی قاره آمریکا صورت گرفته است.

مطالعات تازه در زمینه تبار بومیان آمریکا در واقع زمانی آغاز شد که حدود 30 سال پیش باستان‌شناسان به استان یونان چین رفتند تا فسیل «مردمان غار رد دیر» (Red Deer Cave People) را بیابند. فسیل‌های یافت شده جمجمه‌‌ای از انسان‌تباران را شامل می‌شدند که هم شبیه جمجمه انسان مدرن و هم شبیه به انسان‌های کهن بود.

این جمجمه مشابه موارد یافت شده در فسیل نئاندرتال‌ها بود، با این وجود مغز آن از انسان‌های امروزی کوچک‌تر بوده است. در ادامه دانشمندان چنین نتیجه گرفتند که جمجمه مذکور احتمالا به اجتماعی ترکیبی از انسان‌ها تعلق داشته که متشکل از هر دو گروه انسان مدرن و کهن بوده است.

سال 2018، «ژیوپینگ جی»، باستان‌شناس موسسه میراث فرهنگی یو-نان به همراه «بینگ سو» از انستیتوی حیوان‌شناسی کان‌مینگ موفق شدند تا DNA این جمجمه باستانی را استخراج کنند. ژنوم بدست آمده مشخص کرد که فرد مذکور جزو گروهی منقرض شده از انسان مدرن بوده که نسل‌های بعدی آنها امروزه در شرق آسیا، شبه‌جزیره هندوچین و همینطور جزایر جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند.

آنها در ادامه جهت بالا بردن سطح پوشش تحقیقات خود تصمیم گرفتند تا DNAهای باستانی بیشتری را ترتیب‌گذاری کنند، به خصوص آنهایی که قدمت‌شان به قبل دوره مردمان غار رد دیر بازمی‌گردد.

در پایان و به گفته بینگ سو، این داده‌ها نه تنها به درک بهتر از چگونگی مهاجرت پیشینیان‌مان منتهی خواهند شد، بلکه می‌توانند حاوی اطلاعات مهمی در خصوص نحوه تغییرات فیزیکی انسان‌ها مانند تغییر رنگ پوست در تقابل با محیط زندگی‌شان باشد.

نظر خود را ارسال نمایید