اضطراب نشانه فشارخون بالا است نه علت آن
بر اساس مطالعه‌ای جدید، فشار خون بالا بر چگونگی برخورد افراد با اضطراب تاثیر منفی می‌گذارد.
به گزارش رادیونشاط، این پژوهش یافته‌های پیشین را مبنی بر این که اضطراب یکی از نشانه‌های فشار خون بالا است، کنار می‌گذارد.
این مطالعه که در مجله روانپزشکی عمومی (General Psychiatry) منتشر شد، دریافته است که میان فشار خون دیاستولیک (diastolic) - فشار در شریان‌ها هنگام استراحت قلب بین ضربان‌ها- و روان‌رنجوری (neuroticism) ارتباطی وجود دارد.
افرادی که بیشتر در معرض روان رنجوری‌اند، درگیر مقابله با اثرات منفی اضطراب مانند تحریک‌پذیری و ناپایداری عاطفی خواهند بود.
کارشناسان در دانشگاه شانگهای جیائو تونگ در چین هشت مطالعه‌ای را که فشار خون ۷۳۶ هزار و ۶۵۰ نفر را در اروپا اندازه‌گیری کرده بود، تجزیه‌وتحلیل کردند.
آن‌ها این مطالعات را با سطح اضطراب، افسردگی، روان‌رنجوری و رفاه عمومی شرکت‌کنندگان مقایسه کردند.
درحالی که پژوهش‌های پزشکی مدت‌ها است که فشار خون بالا، اضطراب و دلشوره را با هم مرتبط می‌داند، اما مشخص نیست که آیا این احساس‌های منفی‌اند که ابتدا وجود داشته‌اند، یا اثرات فیزیکی.
پژوهشگران روشی به نام تصادفی‌سازی مندلی (Mendelian randomisation) را به کار گرفتند که از تنوع ژنتیکی برای تعیین خطرهای خاص استفاده می‌کند.
آن‌ها دریافتند که فشار خون دیاستولیک «اثرات اتفاقی چشمگیری» بر روان‌رنجوری دارد. آن‌ها هیچ اثری بر میزان اضطراب یا افسردگی پیدا نکردند.
نویسندگان در توضیح نتایج این مطالعه گفتند فشار خون، مغز و قلب را به هم مرتبط می‌کند. از این رو، فشار خون ممکن است باعث افزایش بعضی از ویژگی‌های شخصیتی شود.
با این حال، آن‌ها خاطرنشان کردند که این یافته‌ها ممکن است در مورد افرادی که اجداد اروپایی دارند درست نباشد.
نویسندگان می‌گویند: «افراد مبتلا به روان‌رنجوری ممکن است به انتقاد دیگران حساس باشند، اغلب از خود انتقاد می‌کنند و خیلی زود دچار اضطراب، خشم، نگرانی، خصومت، خودآگاهی و افسردگی می‌شوند.»
به گزارش ایندیپندنت، روان رنجوری را به‌عنوان عامل اصلی ایجاد‌کننده اضطراب و اختلالات خلقی در نظر می‌گیرند. افراد مبتلا به روان‌رنجوری بیشتر استرس روانی بالایی را که می‌تواند به افزایش فشار خون و بیماری‌های قلبی عروقی منجر شود، تجربه می‌کنند.
«نظارت و کنترل مناسب فشار خون می‌تواند برای کاهش روان‌رنجوری، اختلالات خلقی ناشی از روان‌رنجوری و بیماری‌های قلبی عروقی مفید باشد.»