افزایش بی‌خانمانی در استرالیا
بی‌خانمانی در استرالیا در حال افزایش است، و سازمان‌های خدمات رسانی در مضیقه قرار گرفته‌اند.
کوکوز، یا خدمات کمک‌رسانی کامیونیتی ارتدکس قبطی، یکی از سازمان‌هایی است که بیست سال است به بی‌خانمان‌های سیدنی کمک می‌کند.
به گزارش رادیو نشاط به نقل از تارنمای اس بی اس ، پیتر رز، یکی از مدیران این تشکیلات، به کسانی که در منطقۀ داخلی شهر هستند، کمک می‌کند و می‌گوید که افزایش تعداد این افراد مشهود است.
او می‌گوید: "در مدت 13 سالی که من در این منطقه‌ام، بی‌شک شاهد افزایش زیادی بوده‌ام. این تعداد کم و زیاد می‌شود اما به یقین رو به افزایش بوده است.
در مورد خدمات ما، ما از 10 نیروی داوطلب که کافی هم بودبه 50 یا 60 نفر رسیده‌ایم و همه هم سرشان شلوغ است."
کوکوز در سال گذشته 14هزار وعده غذایی و 18هزار نوشیدنی را توزیع کرده است.
ضمن آن که لباس هم پخش کرده و به تازگی هم کیسه‌خواب‌هایی هم به عنوان اعانه دریافت کرده است.
این کیسه‌خواب‌ها به ابتکار مردی به نام دیو دروری تامین شده اند.
آقای دروری می‌گوید: امشب من با ده کیسه‌خواب آمده‌ام که از سوی تعدادی از کسانی اهدا شده که پوینت‌های خود را برای هدفی داده‌اند. من به این منطقه آمده‌ام و با موسسه کوکوز کار می‌کنم."
آقای دروری می‌گوید که این فکر در پی آن به ذهنش خطور کرد که دوستی از انگلستان در فیسبوکش نوشته بود که می‌خواهد 68هزار پوینت فریکوئنت فلایر کانتاس خود را به خاطر این که در آستانۀ رسیدن به تاریخ انتقضاء هستند، به کسی بدهد.
او می گوید: "من در پستی مستقیم برایش نوشتم که فکر نمی‌کنم کسی بخواهد آشغال بیشتری در زندگی‌اش داشته باشد، چرا آن را به نیازمندان نمی‌دهی؟
حالا مطمئن هستنم که عده دیگری آن موقع فکر کرده‌اند که چرا این سامری نیکوکار دارد روز ما را خراب می‌کند؟ اما همه به میدان آمدند."
تیر او به هدف خورد. پوینت‌ها به او انتقال داده شدند و او هم به وبسایت کانتاس رفت. خودش این طورتوضیح می‌دهد:
"می‌دانستم نمی‌توانیم از آن‌ها برای پرواز استفاده کنیم، برای همین فکر کردم بهتر است به فروشگاهشان سربزنم و ببینم چه چیزی آن جا هست. به کالاهای برقی نگاه کردم، به خیلی چیزهای دیگر هم که بود نگاه کردم. دیدم که کیسه‌خواب هم دارند وبه آن فکر کردم، هوا خیلی سرد بود. به کسانی فکر کردم که در خیابان می‌خوابند این که چه قدر خوب است اگر آن ها شب را راحت بخوابند."
درخواستی که در پی آن در رسانه‌های اجتماعی مطرح شد، نظرهای بیشتری را به خود جلب کرد، و پیت ساندرز یکی از دوستان او بود که در این کار مشارکت کرد.
او می‌گوید: "من هم مثل خیلی‌های دیگر کلی از این پوینت‌ها را داشتم و خیلی معنادار بود که بخواهم آن‌ها را اهدا کنم. برای همین تصمیم گرفتم که یک کیسه‌خواب بفرستم. و خیلی آسان بود. و پشت سر دِیو همه به نوعی عزمشان را برای این کار جزم کردند، و برایمان خیلی اهمیت داشت."
دیو دروری بیش از 340هزار پوینت را تا کنون جمع کرده که با آن‌ها 30 کیسه‌خواب خریده است.
شانی اوینگتون یکی از مدیر گروه‌های کوکوز از اقدام او این طور با تقدیر صحبت می‌کند که: "خیلی کار جالبی است. نمی‌دانم چرا قبل از آن به فکر کسی نرسیده بود. من کاملاً تحت تاثیر قرار گرفتم. وقتی که او با من تماس گرفت و گفت که آیا این‌ها به درد می‌خورند؟ فکرکردم، داشتم با خوشحالی می‌رقصیدم."
برای کسانی که آنقدر خوش‌شانس بودند که یکی از این کیسه‌خواب‌ها بهشان برسد، شب‌های سرد اندکی قابل تحمل‌ترشده اند.
یکی از این افراد می‌گوید: "ما شب‌های سردی داشتیم و من هم الان سرماخورده‌ام، و حالا این کمک می‌کند و من را گرم نگه می‌دارد. امیدوارم که بهتر بشوم و حالا کمی احساس گرما بکنم."
برای دیو دروری، این انگیزه به تازگی پدید آمده است.او می‌گوید: "من امسال شرکت خودم را فروختم. من دنیا را گشته‌ام، به کشورهای بسیار فقیری سفر کرده‌ام. بعد از آن بود که فهمیدم که لازم نیست که ابرانسان باشم برای این که بتوانم کار فوق‌العاده‌ای انجام دهم. باید فقط یک کاری بکنیم."
شانی اوینگتون، از کوکوز، می‌گوید که این "یک کاری" لازم نیست که حتماً بزرگ باشد.
او می‌گوید: "ما همیشه به اسباب حمام احتیاج داریم. جاهای زیادی هستند که ما می‌توانیم به دوش دسترسی داشته باشیم، اما ذخیرۀ وسایل استحمام، هوله و چیزهای ابتدایی‌ای از این دست که اغلب از نظر دور می‌مانند، نداریم."