گردشگری استرالیا/ ایالت تاسمانیا...بزرگترین جزیره استرالیا ( Tasmania )
گردشگری استرالیا/ ایالت تاسمانیا...بزرگترین جزیره استرالیا ( Tasmania )
بزرگترین جزیره استرالیا، کوچکترین ایالت آن است
رادیو نشاط استرالیا...
تاسمانیا 60 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد و پایتخت آن هوبارت در جنوب و در ساحل رود دِروِنتDervent و دیگر شهر بزرگ آن لانسِستون Launceston در شمال و در امتداد رود تِیمار Tamar قرار گرفته است. این جزیره توسط کاشف هلندی آن Abel Tasman در سال 1642 سرزمین وَن دیمَن Van Diemen نامیده شد.
بزرگترین جزیره استرالیا، کوچکترین ایالت آن است. تاسمانیا 60 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد و پایتخت آن هوبارت در جنوب و در ساحل رود دِروِنتDervent و دیگر شهر بزرگ آن لانسِستون Launceston در شمال و در امتداد رود تِیمار Tamar قرار گرفته است. این جزیره توسط کاشف هلندی آن Abel Tasman در سال 1642 سرزمین وَن دیمَن Van Diemen نامیده شد.
دریانوردان بسیاری در طول زمان از این جزیره نام بردند که جیمز کوک در 1777 و William Blight در 1788 از آن جمله بودند؛ اما علاقه کاشفان فرانسوی به این جزیره باعث شد که دولت بریتانیا به تکاپو بیفتد و منطقه ای مسکونی را در حاشیه رود دِروِنت تاسیس کند.
فرماندار نیوساوت ولز، گروهی متشکل از نقشه برداران و مقامات دولتی را در نوامبر 1802 به جزیره وَن دیمِن فرستاد تا امکان تاسیس محل زندگی در آن را بررسی کنند تا از مسکونی کردن و تصرف آن توسط فرانسوایان جلوگیری کنند. سرانجام در 11 سپتامبر 1803، گروهی 48 نفره در Risdon Cove کنار رود دِروِنت مستقر شدند تا یک کلونی بسازند.
در ابتدای سال 1804، William Collins که در پی کسب اجازه شاه برای تغییر برنامه اسکان از Port Phillip به وَن دیمِن لَند بود، سفری دریایی را به جایی که اکنون لانسِستون نامیده می شود، انجام داد. پنج هفته بعد، یک Collins دیگر که اسم کوچکش دیوید بود، از Port Phillip به آنجا رسید و تصمیم گرفت که Sullivan’s Cove یعنی هوبارت کنونی برای تاسیس محل اقامت جدید بهتر از Risdon Cove است. پنجاه بومی منطقه که به محل مهاجران جدید در Risdon Cove نزدیک شده بودند، در سوم می 1804 توسط آنها کشته شدند. نام هوبارت از سال 1881 برای این منطقه مورد استفاده قرار گرفت.
در سال 1818، جاده ای بین هوبارت و لانسِستون ساخته شد که در کنار دیگر امکانات، منجر به تاسیس خدمات پستی شد. در سال بعد، هوبارت و New Norfolk با جاده به یکدیگر مرتبط شدند.
با توجه به علاقه ساکنان تاسمانیا به قایقرانی تفریحی، از 3 ژانویه سال 1827 در دِروِنت مسابقه قایقرانی برگزار می شود. در همان سال 1827 هم نخستین موسسه مکانیک ها در استرالیا در هوبارت تاسیس شد.
مستعمره جزیره ای استرالیا در پذیرش فرهنگ هم کند نبود و اولین نمایش تئاتری هوبارت هم در Freemasons Tavern در 17 دسامبر 1833 بر صحنه رفت.
تالار هوبارت در سالهای 1864 تا 1866 بنا شد و موزه و گالری هنر آن در سال 1863 ساخته شد. موزه Queen Victoria شهر لانسِستون هم در اپریل 1891 افتتاح شد.
در حالیکه ساختمان سازی زیادی در حال انجام بود، گهگاه خرابی هایی هم رخ می داد. در نخستین ساعات روز 21 ژانویه 1854، کل فضای شهری بین خیابانهای Liverpool، Collins و Elizabeth به علت یک آتش سوزی بزرگ از بین رفت. لانسِستون در سال 1887 و با شیوع بیماری آبله مشکلات متفاوتی داشت.
هوبارت اولین بار در 9 مارس سال 1857 توسط چراغهای گازی روشن شد، اما اولین لامپهای برقی آن در روز 18 نوامبر به بهره برداری رسید. برق لانسِستون اما کمی زودتر وصل شد، یعنی در 10 دسامبر 1895. هر دو شهر هوبارت و لانسِستون، در نیمه دوم سال 1883، مرکز تلفن داشتند.
در اوایل قرن نوزدهم، علیرغم مشوقهای زیادی که برای ساکنان آزاد سرزمین وَن دیمِن در نظر گرفته شده بود، محکومان تبعیدی سهم جمعیتی زیادی از سرزمین را به خود اختصاص داده بودند. انتقال افراد به جزیره تا سال 1853 ادامه یافت و دو سال بعد نام جزیره به یاد کاشف آن، Abel Tasman، به تاسمانیا تغییر یافت. این مستعمره در سال 1856 دارای دولت پاسخگو شد و مدرسه Friends School در هوبارت در سال 1887 افتتاح شد. دانشگاه تاسمانیا هم در 1890 تاسیس شد.
بحران اقتصادی که از اواخر دهه 1850 تا اوایل دهه 1870 ادامه داشت، زندگی را برای بسیاری از مردم که برای معاش به محصولات پایه وابسته بودند، سخت کرد. بسیاری از مردم در جستجوی زندگی بهتر به سرزمین اصلی استرالیا رفتند و برخی دیگر به شمال غرب جزیره رفتند که در آنجا مواد معدنی مثل قلع، نقره، طلا و مس کشف شده بود.
کار معادن، به خصوص مس، تا قرن بیستم به خوبی از اقتصاد تاسمانیا پشتیبانی کرد. معدن مس Mount Lyell در اوایل دهه 1890 در اوج خود بود.
راه آهن در تاسمانیا بسیار قبل تر از پایان قرن نوزدهم تاسیس شد. این جزیره پیش قراول تاسیس راه آهن بود و شروع این کار با راه اندازی تراموا با ریل های چوبی از Port Arthur به Norfolk Bay بود که در سال 1836 انجام شد. واگنهای این سیستم تراموا توسط محکومان تبعیدی کشیده می شدند. در سال 1871 یک شرکت خصوصی، دِلورِین Deloraine را به لانسِستون با ریل متصل کرد و این خط آهن در 31 اکتبر سال 1873 به کنترل دولت در آمد. هوبارت و لانسِستون تا 1 نوامبر سال 1876 ارتباط ریلی نداشتند. خط بین اِستِریهَن Strahan در ساحل غربی به شهر معدنی Zeehan هم در 4 فوریه 1892 افتتاح شد. خدمات حمل مسافر با قطار در تاسمانیا هم در 28 جولای سال 1978 شروع شد.
در ابتدای قرن بیستم، تولید سیب و صنایع وابسته به آن، صنایع تولید چوب و کاغذ، لبنیات و کشاورزی باعث شد که زندگی بسیاری از ساکنان تاسمانیا شکوفا شود. از سال 1955 تولید آلومینیوم در Bell Bay موج جدیدی از ظهور صنایع درجه دوم ایجاد کرد که به واسطه دسترسی بیشتر نیروی برق امکان پذیر شده بود.
تاسمانیا از نظر زیبایی طبیعی اش بسیار مورد توجه بوده است و با اینکه بیشتر نقاط جزیره کوهستانی است، بلندترین قله آن Mount Ossa فقط 1617 متر ارتفاع دارد. بخش ساحل غربی به خصوص سنگلاخی است و همین امر باعث جلوگیری از اسکان شده است.
اگرچه بسیاری از زیبایی های تاسمانیا به خاطر معادن، استفاده از چوب جنگلها و توسعه نیروگاه های برقآبی از بین رفته است، این جزیره هنوز هزاران هکتار منطقه حفاظت شده با عنوان پارک ملی و پناهگاه حیات وحش دارد.
درست مثل سیدنی که با هاربر بریجش شناخته می شود، Tasman Bridge هوبارت هم سالها نقطه ای کلیدی از این شهر بوده است. در 22 دسامبر سال 1943، پلی شناور روی رود دِروِنت افتتاح شد. این پل در آگوست سال 1964 با Tasman Bridge جایگزین شد. این پل که هنوز نسبتا تازه ساخت بود که بخشی از آن در 5 ژانویه سال 1975 به علت برخورد کشتی بزرگ Lake Illawarra به پایه هایش خراب شد. دوازده نفر در این حادثه جان باختند. پل تعمیر شد و در تاریخ 8 اکتبر 1977 بازگشایی شد.
بسیاری از مسابقات قایقرانی قابل توجه استرالیا هم در تاسمانیا به پایان می رسند. یکی از آنها مسابقه سالانه سیدنی – هوبارت است که در سال 1945 شروع شد، دیگری رویداد ملبورن-دیون پورت و مسابقه دیگر، مسابقه ملبورن-لانسستون است.
تاسمانیا بازدیدکنندگان بسیاری را از دیگر ایالت های استرالیا و نیز از دیگر کشورها به خود جذب می کند و صنعت گردشگری فعالی برای پاسخگویی به نیاز گردشگران دارد. هر دو جنبه جغرافیایی و تاریخی تاسمانیا بسیار پر طرفدار هستند. بازمانده های اقامتگاه تنبیهی قرن نوزدهمی Port Arthur در شبه جزیره تاسمان در صد کیلومتری جنوب شرق هوبارت توسط بسیاری از گردشگران مورد بازدید قرار می گیرد.
اگر شما در این ایالت زندگی می کنید یا سری به آن زدید، سعی کنید در کنار زیباییهایی طبیعی آن از بناهای تاریخی این منطقه شگفت انگیز از خاک استرالیا هم لذت ببرید.
اس بی اس ...منبع