نگرانی برای صاحب خانه شدن برای نسل جوان استرالیایی
بر اساس یکی از تازه ترین گزارش ها، رویای صاحب خانه شدن در استرالیا به ویژه برای نسل جوان کم رنگ تر و دست نیافتنی تر از پیش شده است.
تازه ترین گزارش های مربوط به وضعیت سلامتی و تندرستی استرالیایی ها نشانگر وابستگی بالای آنها به حمایت های رفاهی است به گونه ای که آمار موجود حاکی از افزایش وابستگی به حمایت های رفاهی در کشور آنهم به میزان چهل میلیارد دلار ظرف یک دهه گذشته است. میزانی که در واقع معادل 9.5 درصد تولید ناخالص ملی در کشور است.
به گزارش رادیو نشاط ، این در حالی است که بر اساس یکی از تازه ترین گزارش ها، رویای صاحب خانه شدن در استرالیا به ویژه برای نسل جوان کم رنگ تر و دست نیافتنی تر از پیش شده است.
به نوشته تارنمای اس بی اس ،کامرون ویکنز (Cameron Wickens) خریداری است که برای بازدید از یک خانه در شهر ملبورن که به معرض فروش گذاشته شد است به این خانه آمده است. او در پاسخ به پرسشی درباره آنکه آیا فرزندان او در آینده اصلا استطاعت خرید یک خانه را خواهند داشت یا خیر می گوید: "نمی توانم روزی را تصور کنم که آنها استطاعت خرید یک خانه را داشته باشند. من فکر می کنم این رویای استرالیایی که قادر باشید خانه خود را خریداری کنید و کل مبلغ آن را تسویه کنید این روزها و آنهم برای یک فرد متوسط در حال فراموشی است. درصد درآمد فردی در مقایسه با مبلغی که او آن را برای خرید خانه می پردازد دیگر با یکدیگر همخوانی ندارند".
این در حالی است که بنا به گزارش جدید انستیتوی بهداشت و رفاه استرالیا، درآمد سرانه قابل توزیع خالص در استرالیا ظرف سی سال گذشته به طور متوسط 1.9 درصد در سال افزایش داشته است.
اما این افزایش در واقع ظرف بیست و پنج سال گذشته شدیدا تحت الشعاع بازار مسکن قرار گرفته است.
زد سسلجا Zed Seselja)) دستیار وزیر خدمات اجتماعی استرالیا در زمان انتشار این گزارش در سخنرانی خود در پارلمان کشور گفت: "هیچ شکی نیست که اگر به بیست و پنج سال گذشته و یا حتی بیشتر از آن نگاه کنید، متوجه خواهید شد که مالکیت مسکن همواره تحت فشار شدید قرار داشته است. ما شاهد آن بوده ایم که جوانان دیر از زمان معمول، وارد بازار مسکن شده اند. ما شاهد افراد کمتری در گروه سنی بیست و پنج تا سی و چهار سال بوده ایم که مالک مسکن باشند. بنابراین ما این را می پذیریم که این موضوع، موضوع بسیار مهمی است".
در گزارش مذکور همچنین عنوان شده است که مالکیت مسکن در میان قشر جوان استرالیایی افت شدیدی را تجربه کرده است.
بین سال های هزار و نهصد و هشتاد و هشت تا هزار و نهصد و هشتاد و نه، شصت درصد از افراد بین بیست و پنج تا سی و چهار سال مالک خانه خود بودند.
این در حالی است که این درصد در دوره زمانی بین سال های دو هزار و سیزده تا دو هزار و چهارده به چهل درصد کاهش پیدا کرده است.
از سوی دیگر در بخش دیگری از این گزارش آمده است که در محدوده زمانی بین سال های هزار و نهصد و نود و چهار تا هزار و نهصد و نود و پنج، چهل و دو درصد از افراد در استرالیا مالک کامل منزل خود بوده اند.
این در حالی است که این درصد در محدوده زمانی بین سال های دو هزار و سیزده تا دو هزار و چهارده به سی درصد کاهش پیدا کرده است.
اد تامبز (Ed Tombs) کارمند یک بنگاه معاملات ملکی در شهر ملبورن می گوید او تا کنون شاهد بهبود این وضعیت هم نبوده است.
او می گوید: "به مجرد آنکه ما فکر می کنیم که شرایط موجود در حال ورود به یک سیر نزولی و یا حداقل مسطح شدن است، یک بار دیگر نتایج تاریخی را دریافت می کنیم. البته همیشه خوب است که بتوانیم دقیقا متوجه شویم که این شرایط چه زمانی بهبود پیدا می کند اما در حال حاضر ما شاهد هیچ نشانه ای مبنی بر کاهش این روند نیستم".
از سوی دیگر در گزارش مذکور همچنین آمده است که دولت نیز اکنون در مقایسه با ده سال پیش، هزار دلار بیشتر به ازای هر فرد در بخش خدمات رفاهی هزینه می کند. این یعنی افزایشی به میزان چهل میلیارد دلار.
و از سوی دیگر، این تصویر حتی در جوامع بومیان استرالیایی به مراتب تاریک تر از گذشته است.
بنا به گزارش مذکور، احتمال آنکه بومیان استرالیایی در مسکن دولتی زندگی کنند هفت برابر دیگران است. این در حالی است احتمال آنکه بومیان استرالیایی مالک مسکن خود باشند نصف دیگران است.
وال سینگ (Val Singh) کارمند سازمانی به نام First Home Buyers Australia است. سازمانی که به آنها که می خواهند نخستین گام برای ورود به بازار مسکن و صاحب خانه شدن را بردارند، کمک می کند.
او می گوید: "ظرف دو سال گذشته، شاهد وخیم تر شدن بحران استطاعت خرید مسکن در استرالیا بوده ایم. به طور ویژه در بخش خانه هایی که ما به آنها می گوییم entry-level homes. بخشی که در آن افراد در گذشته دنبال خانه هایی بودند که قیمت آنها در حدود پانصد هزار دلار بود اما اکنون آنها به دنبال خانه هایی هستند که حدود هفتصد هزار دلار است".
از سوی دیگر افزایش بهای اجاره در کشور نیز تلاش ها برای پس انداز پول به منظور تامین مبلغ پیش پرداخت خرید مسکن را تحت تاثیر قرار داده است.
بین سال های هزار و نهصد و نود و چهار تا هزار و نهصد و نود و پنج، هجده درصد از افراد در استرالیا در خانه های استیجاری زندگی می کردند.
اما تقریبا بیست سال پس از آن، این آمار اکنون به بیست و شش درصد افزایش پیدا کرده است.
و در حالیکه دولت می گوید از طریق معرفی راهکارهایی در حال تلاش برای یافتن راه حلی برای مشکل آن دسته از افرادی است که نخستین خانه خود را خریداری می کنند، اما به نظر می رسد که اقدامات دولت تا کنون تاثیر چندانی نداشته اند.