شکار بیش از یک میلیون پرنده در روز توسط گربه ها ی استرالیا
دانشمندان با ترکیب اطلاعات جمعیتی گربه سانان، نرخ شکار آنها و توزیع جمعیتی آنها دریافته اند که این شکارچیان قهار سالانه حدود 377 میلیون پرنده را در استرالیا می کشند.
به گزارش رادیو نشاط ، این بدان معنی است که روزانه یک میلیون پرنده توسط گربه ها در سراسر استرالیا شکار می شوند. نرخ شکار در بخش مرکزی و خشک کشور بیشترین مقدار را دارد و گربه های وحشی تهدیدی جدی برای گونه های پرندگان بومی به شمار می روند، تهدیدی که تا حد زیادی از نظرها به دور مانده است.
به نوشته تارنمای اس بی اس ، این مشکل در یکصد سال گذشته موضوع بحث بوده است، یعنی از زمانی که گربه های وحشی در سراسر سرزمین اصلی استرالیا پخش شدند. در سال 1906، A.J. Campbell که یک پرنده شناس بود دریافت که با رسیدن گربه های وحشی به یک منطقه، فورا تعداد بسیاری از پرندگان بومی کاهش می یابد و او خواستار اقدام فوری برای مبارزه با گربه ها شد.
این کمپین Campbell چندان مورد توجه قرار نگرفت و تاثیری در کاهش و یا کنترل تعداد گربه ها نداشت.
برآورد هزینه
برای برآورد ضرری که گربه های وحشی به پرندگان استرالیایی می زنند، نتایج صد تحقیق درباره جزییات رژیم غذایی گربه ها با هم ترکیب شد. این نتایج حاکی از آن بود که هر گربه وحشی به طور متوسط دو پرنده را در هر پنج روز شکار می کند. این اطلاعات نهایتا با اطلاعات جمعیتی گربه ها ترکیب شد تا آمار کل پرندگان شکار شده توسط گربه ها در سال محاسبه شود.
نرخ شکار پرندگان توسط گربه ها در در مناطق خشک به سیصد و سی پرنده در هر کیلومتر مربع در سال می رسد و در جزیره ها این نرخ کاملا به اندازه جزیره بستگی دارد.
این مطالعه همچنین برآورد می کند که در مناطقی که انسانها در طبیعت دست برده اند، مثل مکانهای اطراف شهرها، نرخ شکار پرندگان حدود 44 میلیون پرنده در سال است. گربه های خانگی هم مسئول شکار 61 میلیون پرنده در سال هستند.
گونه های در معرض خطر
در این مطالعه پرندگانی که بیشترین آسیب را از گربه ها می بینند هم مشخص شده اند. بر این اساس، گربه ها بیش از 330 گونه مختلف پرنده های بومی را شکار می کنند که بدین معنی است که نیمی از گونه های پرندگان استرالیا توسط گربه ها خورده می شوند. در مناطق دست نخورده و دورافتاده، 99 درصد پرندگان شکار شده، بومی استرالیا هستند. نتایج همچنان نشان می دهد که از 117 گونه پرنده در معرض خطر در استرالیا، 71 پرنده شکار گربه ها می شوند.
گربه ها بیشتر پرندگانی را شکار می کنند که روی زمین لانه می سازند، در جزیره ها زندگی می کنند و اندازه ای متوسط دارند و وزنشان در محدوده 60 تا 300 گرم است.
برای درک بهتر آمار یک میلیون پرنده شکار شده در روز، باید درکی از تعداد کل پرنده های استرالیا داشته باشیم. بر اساس تخمین ها، چیزی در حدود یازده بیلیون پرنده در استرالیا زندگی می کنند و این بدین معنی است که گربه ها سالانه 3 تا 4 درصد پرنده های استرالیا را شکار می کنند.
با این حال، بعضی از گونه ها بیش از بقیه در معرض آسیب هستند و قابلیت زیست برخی از گونه ها مثل quail-thrush ها، button-quail ها، و کبوترها و قمری هایی که غذای خود را از زمین می خورند، به طور خاص به شدت در معرض خطر است.
آمار مرگ پرندگان در استرالیا در مقایسه با دیگر کشورها تقریبا شرایطی یکسان دارد. این آمار کمی از آمار مرگ پرندگان در ایالات متحده کمتر است و کمی از کانادا بیشتر. به هرحال، آنچه که بدیهی است آن است که پرندگانی که توسط گربه ها از بین می روند از آنهایی که توسط انسان ها می میرند به مراتب بیشتر هستند.
در استرالیا، گربه ها احتمال انقراض نسل برخی از پرندگان را به شدت افزایش داده اند. در بسیاری از نقاط، پرندگان در معرض خطرات متعددی هستند و وقتی گربه ها هم در آن مناطق حاضر باشند، خطر نابودی آنها بیشتر است. در مناطقی با تعداد زیاد دام، مناطقی با مدیریت آتش سوزی ضعیف و مناطق جنگلی تخریب شده، تاثیر حضور گربه ها بیشتر است.
راه حل چیست؟
اما برای کاهش تاثیر نامطلوب گربه ها چه کار می توان کرد؟ راهبرد دولت فدرال برای گونه های در معرض خطر، تهدید گربه ها برای حیات وحش استرالیا را به رسمیت شناخته است، اما بیشتر به خاطر نقش آنها در انقراض پستانداران بومی.
این راهبرد، تلاش ها برای کنترل گربه های وحشی را در اولویت قرار می دهد و تاکید بیشتر آن بر از بین بردن گربه ها در جزایری است که ارزش و تنوع زیستی بالایی دارند. علاوه بر این، این راهبرد به دنبال گسترش شبکه ای ملی از مناطق محصور برای دور نگه داشتن گربه های وحشی و روباه هاست.
اما با اینکه حصار ها می توانند پناهگاه مهمی برای بسیاری از پستانداران در معرض خطر باشند، تاثیر آنها برای حفاظت از پرندگان ناچیز است. برای نجات پرندگان، گربه ها باید در مقیاس بسیار بزرگتری کنترل شوند.
این مساله را هم باید به خاطر سپرد که گربه ها، تنها مشکل جنگل های دور افتاده نیستند. تقریبا نصف گربه های استرالیا، خانگی هستند که همین گربه ها سهم مهمی در شکار گونه های بومی استرالیا دارند.
خوشبختانه سطح آگاهی عمومی درباره کنترل گربه های خانگی بالا رفته است و صاحبان آنها کمتر اجازه می دهند که گربه ها آزادانه به بیرون از خانه بروند. بدین ترتیب مردم خود به حفظ پرندگان حیاط پشتی خانه ها کمک می کنند اما برای حفظ گونه های بومی استرالیا قطعا باید اقدامات بزرگتری صورت گیرد.