اجتماعی

چطور یک رستوران خوب پیدا کنیم؟

media.news.imagealternatetextformat.details


کدام رستوران خوب است؟ کجا غذا بخوریم؟ این‌ سوالاتی ست که معمولا وقتی به یک شهر غریبه سفر میکنیم برای ما پیش می‌آید.

 

شیرین سمامی

 رادیو نشاط - گرچه گشتن در محله‌های جدید و پیدا کردن رستوران میتواند جالب باشد ولی وقتی شما گرسنه هستید ترجیح میدهید که هر چه سریعتر رستورانی پیدا کنید که نه تنها غذای بی کیفیت به شما ندهد بلکه قیمت‌های نا معقول هم نداشته باشد.

آیا اصول اقتصادی میتواند در این راه به ما کمک کند؟ ما اینجا تئوریهای اقتصادی را با اطلاعاتی که از بعضی شبکه‌های اجتماعی در مورد امتیازبندی رستوران‌ها به دست آمده ترکیب کرده تا بتوانیم یک رستوران خوب پیدا کنیم.

نکته کلیدی در این جستجو موقعیت مکانی است. معمولاً موقعیت مکانی یک رستوران از این جهت که در مناطق شلوغ و گران‌قیمت شهرقرار گرفته باشد با کیفیت غذا و قیمت آن رابطه معکوس دارد.

هزینه جستجو

اینجا اولین اصل اقتصادی مهم « هزینه جستجو» است. اگر شما از شهر دیگری آمده‌اید، احتمالا برای پیدا کردن یک رستوران دنبال جایی در نزدیکی محلی که ساکن شده‌اید میگردید. از هتل بیرون آمده و شروع به قدم زدن میکنید تا رستورانی که غذاهایش خوب به نظر می‌آید را پیدا کنید. حال فرض کنید که با قدم زدن و پیدا کردن یک رستوران، غذای آن دقیقا آن چیزی نیست که شما به دنبالش بودید، آیا باید باز به جستجوی خود ادامه دهید؟ خوب، این یک ریسک است چرا که ممکن است شما مدت طولانی پیاده روی کرده و دوباره سر از رستوران اول در بیاورید. در اینجا رفتن به همان اولین رستوران هزینه‌های جستجو را پایین می‌آورد.

تئوریهای اقتصادی، در مورد هزینه‌های جستجو میتواند به مشتریان کمک کند. رستوران‌ها و البته همه بیزینس ها هم از این تئوری‌ها در مورد هزینه جستجو استفاده کرده و قیمت محصولات خود را بالا میبرند یا کیفیت آنها را پایین می‌آورند. آنها بخاطر عدم آگاهی مشتریان قادر به چنین کاری هستند.

شهری بزرگ را در نظر بگیرید که هم مناطق توریستی دارد و هم مناطق غیر توریستی.

در مناطق غیر توریستی، رستوران‌ها متکی به مشتریان محلی هستند، اگر کیفیت غذا خوب نباشد و یا قیمت بالا باشد مشتریان برای بار بعد به رستوران مراجعه نمی‌کنند پس رستوران مجبور است که خدمات خوب ارائه دهد.

اما در مناطق توریستی و پر رفت و آمد شهر، وضعیت متفاوت است. مردم در این مناطق اطلاعاتی از کیفیت غذا ندارند و اغلب مشتریان توریستهایی هستند که احتمالا فقط یک بار به یک رستوران مراجعه می‌کنند. در نتیجه رستوران‌ها بدون توجه به زیاندهی در طولانی‌مدت، قادر هستند تا با ارائه غذای کم کیفیت تر، قیمت بالاتری هم مطالبه کنند.

ما برای مطالعه بیشتر در این مورد از یک پلتفرم آنلاین به نام  Yelp استفاده کردیم، در این پلتفرم مشتریان می‌توانند در بیشتر نقاط دنیا به هر رستوران بر اساس کیفیت آن امتیاز بدهند. در این تحقیق ۳ شهر پاریس، لندن و سیدنی بررسی شد.

نتایج تحقیق ما نشان داد که پیش‌بینی که از طریق اصول اقتصادی انجام میشد دقیقا درست است، یعنی امتیازات رستوران‌هایی که در مناطق توریستی این شهرها هستند در سیستم امتیازدهی، پایین‌تر از رستوران‌هایی هستند که در نقاط خلوت تر شهر قرار دارند.

مثلاً در سیدنی رستوران‌های مرکز شهر و اطراف اپرا هاوس امتیازات بالایی ندارند.

این الگو در شهر لندن خیلی واضح تر است. در لندن رستوران‌هایی که امتیازات بالا دارند از نقاط توریستی شهر فاصله دارند. اگر دنبال رستوران خوب در لندن هستید پیشنهاد میکنیم که در اطراف ایستگاه ویکتوریا، نزدیک کاخ باکینگهام و یا نزدیک موزه بریتانیا غذا نخورید.

در مورد پاریس هم توصیه میشود به دنبال غذای خوب فرانسوی در اطراف تقریبا همه جاهای دیدنی پاریس نباشید. جاهایی مثل برج ایفل، موزه لوور و کاخ  Sacre-Coeur . و مخصوصاً از محدوده ایستگاه قطار پاریس-لیون فاصله بگیرید.

تله در دید بودن

تله گذاشتن برای جلب مشتری بیشتر در نقاط توریستی یک واقعیت است. اگر شما به تورهای شهری رفته باشید حتما متوجه شدید که رستوران‌هایی وجود دارند که اساس کارشان، گردشگران هستند و معمولا غذای معمولی با قیمت‌های گزاف در اختیار آنان قرار می‌دهند.

در علم اقتصاد، هرگاه یک بیزینس با مشتریانی مواجه میشود که اطلاعات کمی در مورد محصولات دارند، احتمال فروختن اجناس بی کیفیت تر با قیمت بالاتر وجود دارد.

یکی از عوامل مهم در جذب مشتریان کم اطلاع «در دید بودن» است. مثلاً رستورانی که در یک خیابان شلوغ و یا گذر پر رفت و آمد قرار دارد براحتی توسط عابران دیده میشود.

برای فهمیدن اینکه آیا چنین رستوران‌هایی کیفیت خدمات پایین‌تری دارند یا نه، ما رستوران‌هایی را در نظر گرفتیم که قابلیت دیده شدن بیشتری داشتند ولی الزاما در نقاط توریستی نبودند. ما بیشتر بر روی رستوران‌های دو نبش تمرکز کردیم که از دو طرف در دید هستند. با نگاه کردن به امتیازات، مجددا به همان نتایج رسیدیم. رستوران‌های دو نبش امتیازات پایین‌تری داشتند، و البته رستوران‌های دو نبش در نقاط توریستی بدترین وضعیت را داشتند.

رستورانهای زنجیرهای

در مورد ارتباط مکان رستوران‌ها و کیفیت خدمات آنها صحبت کردیم ولی باید به چند نکته هم توجه کرد.

بر اساس اصول اقتصادی، رستوران‌های زنجیره‌ای باید کیفیت غذای خود را در حد استاندارد آن رستوران‌ها حفظ کنند، چرا که اولا مشتریان با کیفیت این غذاها از قبل آشنا هستند و ثانیا هرگونه مشکل عدم کیفیت در هر شعبه میتواند تاثیر منفی روی بقیه شعبات هم داشته باشد. به همین خاطر همه این رستوران‌ها از طرف مدیریت اصلی تحت نظارت قرار دارند. در نتایج ما هم رستوران‌های زنجیره‌ای در مناطق پر تردد و توریستی، امتیاز پایین‌تری نداشتند.

و اما توصیه نگارنده به شما. از جستجو در نقاط شلوغ اجتناب کنید. اگر به صورت آنلاین دنبال یک رستوران خوب میگردید و یا با قدم زدن در خیابان، همیشه از رستوران‌هایی که تابلوهای پر زرق و برق دارند دوری کنید. به دنبال « رستوران‌های پنهان» باشید، یعنی رستوران‌هایی که زیاد در دید نیستند و در خیابان‌ها و کوچه‌های فرعی قرار دارند.

انتخاب بعدی شما می‌تواند یک رستوران زنجیره‌ای در نقاط توریستی شهر باشد.

 

برداشت از

How to find a good restaurant? Economists can help

نظر خود را ارسال نمایید