فراموش شدگان و گمشدگان استرالیا
در سراسر استرالیا صدها جسد ناشناس که یا در سردخانه نگهداری می‌شوند و یا به خاک سپرده می‌شوند وجود دارد.
شیرین سمامی
به گزارش رادیو نشاط ، در یک شب سرد زمستانی سال ۲۰۰۸ دوربین‌های امنیتی ایستگاه متروی ملبورن تصویر مردی را ضبط میکنند که در حال سوار شدن به متروی نیمه خالیست. او لباس جین پوشیده و بالاپوش چند سایز بزرگ‌تر به تن دارد؛ به نظر آرام می‌رسد. در ساعت ۹:۱۵ شب، قطار به ایستگاه پکنهام در ۵۶ کیلومتری جنوب شرقی ملبورن می‌رسد، مرد از قطار پیاده میشود؛ اما دقایقی بعد او با یک قطار دیگر برخورد کرده و در جا، جان می‌بازد.
او هیچگونه کارت شناسایی به همراه نداشت و حالا پلیس باید هویت او را تشخیص می‌داد.
در سراسر استرالیا صدها جسد ناشناس که یا در سردخانه نگهداری می‌شوند و یا به خاک سپرده می‌شوند وجود دارد.
گرچه از طریق دی ان ا میتوان هویت افراد را مشخص کرد ولی طبق گفته کارشناسان کلید شناسایی اجساد فقط از طریق دوستان و آشنایان است.
تشخیص هویت مرد پکنهام ابتدا ساده به نظر می‌رسید، در حالیکه جسد او به پزشکی قانونی منتقل میشد پلیس هم به دنبال گزارش‌های افراد گمشده بود.
به گفته دکتر جودی لدیچکه شناسایی بیشتر اجساد آسان است چرا که معمولا کارت شناسایی به همراه جسد پیدا میشود و فامیل و آشنایان هم به دنبال افراد گمشده خود هستند. ولی در مورد مرد پکنهام داستان فرق داشت.
پزشکی قانونی از او نمونه‌برداری کرد و تمام آزمایشات را انجام داد، در طول این مدت صدها جسد توسط آزمایشات و یا از طریق آشنایان شناسایی شد ولی جسد مرد پکنهام هنوز در سردخانه بدون هیچ سرنخی باقی مانده بود.
دکتر لدیچکه میگوید که باور نمیکنم که هیچ‌کس به دنبال پیدا کردن او نیست حتی بعد از گذشت چند ماه که عکس‌های او توسط پلیس منتشر شده است.
یک پزشک دیگر در پزشکی قانونی، دکتر بلائو میگوید: که تا بحال بر روی موارد بسیار زیادی کار کرده است ولی یکی از این موارد که هنوز به یادش مانده، بقایای استخوان‌های مردی بود که در سال ۲۰۰۶ در جنگل‌های دندنونگ ملبورن پیدا شده بود، از او فقط مشتی استخوان و یک شال بنفش به جا مانده بود. شناسایی این مورد هم به جایی نرسید.
به گفته دکتر بلائو مردم فکر میکنند که فقط با داشتن دی ان ا میتوان هویت را پیدا کرد ولی این فقط در مواردی راهگشاست که ما اطلاعاتی از خانواده و آشنایان فرد گمشده به دست آورده باشیم.
در مورد مرد پکنهام هم که دی ان ا او در دسترس بود فقط زمانی می‌توانستیم کشف هویت کنیم که یک نفر از خانواده او مراجعه میکرد و یا حتی وسایل شخصی او مثل مسواک یا شانه توسط خانواده‌اش به ما تحویل داده میشد. ما بانک اطلاعاتی دی ان ا همه افراد را نداریم.
بعد از تلاش نافرجام حدود ۴ ساله برای شناسایی مرد پکنهام، پلیس باید تصمیم می‌گرفت که آیا جسد او را در سردخانه تا پیدا شدن ردی از هویت او نگهداری کند و یا او را به خاک بسپارد، تصمیم سختی بود. بالاخره در سال ۲۰۱۲ او را در گورستان بوتانیکال اسپرینگویل دفن کردند. گور او بی نام و نشان است.
در سال ۲۰۱۶ یک بانک اطلاعاتی ملی از افراد گمشده در استرالیا ایجاد شد تا ایالت‌ها بهتر بتوانند تبادل اطلاعات انجام دهند.
در حال حاضر تعداد ۲۹۶۲ مورد در این سامانه ثبت شده است شامل افراد گمشده و بقایای پیدا شده انسان که گاهی میتواند فقط یک تکه استخوان باشد.
قبلاً پلیس فدرال اعلام کرده بود که بیش از ۵۰۰ جسد و بقایای انسانی بدون هویت در سردخانه ها وجود دارد.
به نظر می‌رسد که وجود بانک‌های اطلاعاتی بسیار مهم است.
پلیس برای پیدا کردن سرنخی در مورد هویت مرد پکنهام تحقیقات زیادی کرده است از جمله آنها لیستی از ۲۹۴ شهروند هندوستانی دارند که بطور غیر قانونی وارد استرالیا شده و هیچ اطلاعی از آنها در دست نیست، پلیس احتمال میدهد که مرد پکنهام یکی از همین افراد باشد.
برداشت از:
Gone and forgotten: Australia's lost souls