افزایش میزان فقر در استرالیا
نتایج تحقیقات جدید حاکی از این است که نابرابری مالی و اجتماعی هنوز در بسیاری از بخش های زندگی در استرالیا رواج دارد.
رادیو نشاط - به گزارش sbsفارسی ، تجزیه و تحلیل بررسی های سالانه "خانوار، درآمد و دینامیک نیروی کار در استرالیا" موسوم به HILDA بین سال های ۲۰۰۱ و ۲۰۱۷ حاکی از این است که فقر افزایش یافته است و زنان بیشتر تحت تاثیر این وضعیت قرار دارند.
بررسی سالانه هیلدا (HILDA) از سال ۲۰۰۱ شروع شد و هر سال وضعیت زندگی بیش از ۱۷ هزار و ۵۰۰ نفر از استرالیایی ها را بررسی می کند.
حال تجزیه و تحلیل آمار و ارقام این بررسی ها از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۷ نشان می دهد میزان فقر در استرالیا، پس از چند سال کاهش، دوباره در حال افزایش است.
در سال ۲۰۱۷، در استرالیا میانگین درآمد قابل تصرف (disposable oncome) 80 هزار دلار بوده است که این ۵۰۰ دلار کمتر از ۱۰ سال پیش است.
در همین دوره نرخ افرادی که زیر خط فقر یعنی ۵۰ درصد درآمد متوسط زندگی می کنند از ۹/۶ درصد به ۱۰/۴ رسیده است.
راجر ویلکینز معاون مدیر گزارش هیلدا می گوید: "تا همین اخیرا، وضعیت به طور کلی مثبت بود. ما در حال کاهش فقر در این کشور بودیم. اما در طول چند سال گذشته ما در این مطالعه شاهد افزایش فقر بوده ایم و ما امیدواریم این یک افزایش مقطعی باشد و شروع یک روند طولانی مدت نباشد."
این گزارش در حالی مطرح شده است که فشارها روی دولت فدرال استرالیا برای افزایش میزان حقوق بیکاری موسوم به Newstart افزایش داشته است.
اخیرا یک گزارش اعلام کرده بود که بسیاری از دریافت کنندگان حقوق بیکاری مجبور هستند گرسنگی را تجربه کنند چون باید برخی از وعده های غذایی خود را حذف کنند تا بتوانند با روزی حدود 40 دلاری که دریافت می کنند زندگی کنند.
پرفسور ویلکینز می گوید دلیل تقاضاها برای افزایش حقوق بیکاری را درک می کند.
وی می گوید: "در حال حاضر اگر برای یک سال کامل دریافت کننده حقوق بیکاری باشید واقعا در فقر فرو می روید. بهمین دلیل فکر می کنم این تقاضا برای افزایش حقوق بیکاری منطقی است بویژه برای افرادی که برای طولانی مدت دریافت کننده این حقوق هستند."
این بررسی جدید نشان می دهد شمار زوج هایی که بیش از یک منبع درآمد دارند در مقایسه با سال ۲۰۰۱ به طور قابل ملاحظه ای افزایش پیدا کرده است.
اما تعداد زنانی که درآمدشان بیشتر از شوهرشان است در سال ۲۰۱۷ در مقایسه با سال ۲۰۰۱ فقط سه درصد رشد داشته است.
در بین اکثر زوجها، حداقل یک نفر سطح بالای تضاد کار و خانواده را تجربه می کند چرا که فشارهای کاری زیاد روی زندگی خانوادگی تاثیر منفی می گذارد.
اینگا لاس (Inga Lass) یکی از تهیه کنندگان این گزارش در موسسه ملبورن (Melbourne Institute) است.
وی می گوید در این خصوص نوعی شکاف جنسیتی وجود دارد که با بررسی ساعت های کاری می توان آن را بهتر درک کرد.
خانم اینگا لاس می گوید: "ما این را بررسی کردیم که زندگی کاری افراد چطور روی زندگی خانوادگی آنها تاثیر می گذارد. چیزی که دیدیم این بود که درگیری زندگی کاری و خانوادگی در پدرهای خانواده بیشتر از مادرهاست ولی در زوج هایی که ساعت های کاری پدر و مادر خانواده برابر است، این درگیری در مورد مادران بیشتر است چون مادران ساعت های کاری بیشتری را بدون حقوق صرف انجام کارهای خانه و مراقبت از کودکان می کنند."
آمار و ارقام مربوط به سال ۲۰۱۷ همچنین نشان داد احتمال این که زنان در قالب "اشتغال غیر استاندارد" مشغول به کار باشند بیشتر از مردان است.
اشتغال غیراستاندارد به فعالیت کاری کارگران نیمه وقت و افرادی که برای مدتی محدود و پاره وقت کار می کنند گفته می شود و با اشتغال به صورت خود اشتغالی و یا کار آزاد تفاوت دارد.
در دوره ۱۶ ساله منتهی به سال ۲۰۱۷ سهم مردان در اشتغال غیر استاندارد از ۳۴ درصد به ۳۷ درصد افزایش یافت. این میزان در مورد زنان از ۵۸ درصد به ۶۱ درصد افزایش یافته است.
خانم لاس می گوید: "ما شاهد این هستیم که زنان بیشتری کار می کنند و بسیاری از آنها در جستحوی کارهای نیمه وقت هستند. احتمال این که زنان در قالب استخدام غیر استاندارد و یا به صورت پاره وقت کار کنند بیشتر است. بهمین دلیل چون زنان بیشتری کار می کنند، کار نیمه وقت هم رواج بیشتری پیدا کرده است."
نرخ ابتلا به بیماری های روانی نیز در زنان بیشتر است.
زنان در همه گروه های سنی شاهد افزایشی قابل توجه در نرخ ابتلا به اختلالات افسردگی و اضطراب بوده اند ولی بیشترین افزایش مربوط به گروه سنی ۱۵ تا ۳۴ سال بوده است که از سال ۲۰۰۱ بیست درصد رشد داشته است.
پرفسور ویلکینز می گوید این آمار و ارقام نگران کننده است ولی می تواند حاکی از یک تغییر مثبت هم باشد.
وی می گوید: "این لزوما یک داستان بد نیست، از این لحاظ که چون ما از موارد تشخیص داده شده این اختلال ها صحبت می کنیم به این معنی است که زنان بیشتری درخواست کمک کرده اند و تحت درمان قرار گرفته اند."
این بررسی همچنین نشان داد در یک زوج از هر چهار زوجی که در استرالیا زندگی می کنند، یک نفر در خارج از این کشور متولد شده است.
خانم لاس می گوید شیوع چنین زوج هایی نشان می دهد استرالیا پذیرای تنوع است.
وی می گوید: "استرالیا در طول دهه های گذشته تنوع بیشتری پیدا کرده است. این که مردمی که در کشورهای مختلف متولد شده اند با هم ازدواج می کنند نشانه مثبتی است. من فکر می کنم این علامت خوبی است که نشان می دهد استرالیا جامعه بازی است."
یکی دیگر از یافته های این بررسی این است که جوانان استرالیایی برای مدت طولانی تری با والدین خود زندگی می کنند.
حدود نیمی از افراد بین ۱۸ تا ۲۹ ساله استرالیایی هنوز با والدین خود زندگی می کنند.
این میزان در بین مردان ۷ درصد و در بین زنان ۱۷ درصد افزایش یافته است.
برخی کارشناسان می گویند دلیل این امر سخت بودن پیدا کردن کار تمام وقت و پرداخت هزینه های زندگی توسط جوانان است.
برداشت از