انتقاد شدید برجسته ترین مقام حقوق بشر سازمان ملل متحد از استرالیا
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، میچل باچله، استرالیا را در زمینه حقوق زنان، پناهجویان و بومیان مورد انتقاد قرار داد.
رادیو نشاط - به گزارش sbsفارسی، کمیسر عالی حقوق بشر از سیاستمداران استرالیا خواست تا مواضع انسانی در قبال پناهجوبان اتخاذ کند. در روز گذشته، میچل باچله قانون مدیوک را« گامی کوچک به سمت پیشرفت » خواند و خواستار عدم لغو قانون مدیوک (انتقال پناهجویان بیمار از جزایر مانوس و نارو) شد.
او دولت اسکات موریسون را در نحوه برخورد با پناهجویان در داخل استرالیا و بازداشتگاه های برون مرزی مورد انتقاد قرار داد.
او که در کنفرانس آزادی و مساوات که توسط کمیسیون حقوق بشر استرالیا ترتیب داده شده بود سخنرانی می کرد گفت:«سیاست بازداشت اجباری پایه اصلی سیستم مهاجرت و پناهجویی در استرالیا است».
او اضافه کرد:«افرادی که قربانی این سیاست شده اند در اکثر موارد جرمی مرتکب نشده اند، آنها در شرایط آسیب پذیری هستند، برخی از آنها کودک هستند و با این حال اسیر بازداشت های طولانی مدتی و نامحدودی شده اند که عملا حبسی غیر قابل بازنگری به شمار می آید».
وی گفت:«این مسئله شامل کسانی نیز می شود که در نارو و مانوس زندانی هستند. ما مدارک بیشماری در دست داریم که نشانگر تاثیر مخرب این سیاست بر روح و جسم این افراد می باشد».
خبرهای بیشتر را در کانال تلگرام رادیو نشاط دنبال کنید
خانم باچله از نمایندگان پارلمان خواست تا جلوی اسکات موریسون بایستند و مانع لغو قانون مدیوک که به پزشکان قدرت اظهار نظر در مورد انتقال پناهجوبان بیمار در شرایط اضطراری به استرالیا را می دهد، شوند. دولت اسکات موریسون درصدد است تا این قانون را لغو کند.
او گفت:«قانون موسوم به مدیوک که از ماه مارس امسال به اجرا در آمده مثال دیگری از پیشرفت عملی است که می توان در سیستم پناهجویی استرالیا اعمال کرد تا این کشور بتواند به اجرای تعهدات بین المللی اش نزدیک تر شود و بلکه بتواند کمی از تاثیرات مخربی که بازداشت کردن پناهجوبان در پی دارد را کاهش دهد».
خانم باچله اضافه کرد:« نگرانی من این است که برنامه لغو این قانون باعث رقابت دادگاهی هزینه آوری شود و زندگی انسان ها را بیشتر در معرض خطر قرار دهد. من از نمایندگان پارلمان درخواست می کنم که این گامهای کوچک به سمت پیشرفت را متوقف نکنند».
اما او همچنین اشاره ای به نیاز به ارتقای درک همه جانبه در گفتمان مهاجرت کرد. او گفت:«به جای اینکه به افرادی که موافق راندن پناهندگان هستند لقب متعصب و نژادپرست بدهیم، بهتر است ترس ها، اضطراب ها، احساس عدم امنیت ها و غیره را که عامل این نوع تفکر هستند را بشنویم».
رادیو نشاط استرالیا را در اینستاگرام دنبال کنید
سخنرانی خانم باچله در کمتر از یک هفته از روزی صورت گرفت که اسکات موریسون از «جهانی شدن منفی» و بروکراسی غیر مسئول بین المللی سخن گفت. هنگامیکه از آقای موریسون خواسته شد تا مثالی بیاورد، او مسئله اظهار نظرهای بین المللی در مورد سیاست محافظت از مرزها را پیش کشید. از زمان تصویب قانون مدیوک، دولت ادعا می کند این قانون استرالیا را یک قدم به نرم شدن در سیاست های خود نزدیک کرده است.
رویکرد متعصبانه زن ستیز رجال سیاسی استرالیا
سخنرانی خانم باچله محدود به موضوع پناهجویان نبود. او دغدغه های دیگری نیز در مورد مسئله حقوق بشر در استرالیا داشت. او گفت که تلاش های استرالیا در خصوص برابری حقوق زن و مرد بیشتر از «خیلی از کشورهای دیگر است، اماهنوز زنها با مشکلات زیادی از جمله دستمزد کمتر، تبعیض در محیط کاری و آزار جنسی فراگیر دست و پنجه نرم می کنند».
او اضافه کرد:« من بسیار درباره رویکرد متعصبانه زن ستیز رجال سیاسی استرالیا و حتی رویکرد جامعه علیه زنان سیاستمدار شنیده ام».
او همچنین اشاره ای به رفتار با بومیان استرالیا کرد. او گفت:« وقتی شنیدم در استرالیا یک بچه ده ساله می تواند مجرم شناخته شود، شوکه شدم. سالانه حدود ششصد کودک کمتر از ۱۴ سال در سراسر این کشور در زندان مخصوص جوانان به سر می برند. هفتاد درصد آنها بومیان استرالیا هستند».
او افزود: «معاهده با بومیان استرالیا و به رسمیت شناختن صدای آنها در امور ملی می تواند گامی تاریخی برای دولت استرالیا باشد».
سرگذشت خانم باچله:
خانم باچله در زمان دیکتاتوری آگوستو پینوشه در دهه هفتاد میلادی از شیلی به استرالیا گریخت و در استرالیا مستقر شد. او و دیگر کنشکران اهل شیلی توجه استرالیا را به آزار مردم در دوره دیکتاتوری پینوشه جلب کردند.
بعد از گذشت چند سال خانم باچله به شیلی بازگشت و اولین رئیس جمهور زن شیلی شد. او بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ رئیس جمهور آن کشور بود.
او اشاره ای هم به زندگی اش در استرالیا کرد:« بسیار خرسندم که به کشوری بازگشتم که برای اولین بار به من پناه داد. من همدردی، خونگرمی و بخشندگی استرالیایی ها را در آن زمان هرگز فراموش نخواهم کرد، هرچند لحظه ای هم نمی توانم تصور کنم تجربه متفاوتی را که پناهجوبان امروزه در استرالیا با آن مواجه می شوند».
برداشت از