قانون اساسی استرالیا

قوانین ازدواج در استرالیا/Marriage in Australia

توسط مدیر

تاریخ ارسال: Sunday, 19 July 2020

در استرالیا فقط ازدواج های بین دو فرد – از جمله ازدواج بین همجنسگرایان - به رسمیت شناخته میشوند و سایر شیوه های همسر گزینی مانند چند همسری و صیغه موقت ارزش قانونی ندارد.

رادیو نشاط استرالیا - بر اساس ماده 51 قانون اساسی استرالیا، دولت فدرال وظیفه تبیین و وضع قوانین مربوط به ازدواج در کشور را بر عهده دارد. در سال 1961 قانون جامع و یکپارچه ازدواج تصویب و برای اجرا در همه ایالت ها و مناطق استرالیا (از جمله قلمروهای بیرونی ) ابلاغ گردید.

مطابق این قانون ، در استرالیا فقط ازدواج های بین دو فرد – از جمله ازدواج بین همجنسگرایان - به رسمیت شناخته میشوند. بنابراین، سایر شیوه های همسرگزینی مانند نحوه ازدواج در میان بومیان استرالیا ،تعدد زوجات( چند همسری) و صیغه موقت ارزش قانونی ندارد.

سن قانونی ازدواج در استرالیا 18 سال تمام می باشد، اما افراد میتوانند حتی در سنین 16 یا 17 سالگی به شرط کسب رضایت والدین و کسب مجوز از دادگاه اقدام به ازدواج نمایند. زوجین موظف هستند تا حداقل یکماه پیش از برگزاری مراسم عقد، گواهی ازدواج را از محضر ازدواج ، دریافت کنند. در استرالیا، هیچ محدودیت یا پیش شرطی از جمله داشتن حق شهروندی یا اقامت دائم برای ازدواج وجود ندارد، بنابراین حتی کسانی که بطور موقت به این کشور مسافرت می نمایند، نیز می توانند با رعایت قوانین و مقررات و قبول شرایط مربوط (از جمله هماهنگی با عاقد، تهیه گواهی ازدواج) اقدام به ازدواج نمایند.

ازدواج هایی که در خارج ازاسترالیا اما مطابق با قوانین همان کشور خارجی صورت گرفته اند، در داخل این کشور نیز معتبر بوده و نیازی به ثبت مجدد آنها نیست. برای ساکنان و شهروندان استرالیایی هیچ مانعی برای ازدواج در خارج ازکشور، به هر دلیل ممکن، از جمله نداشتن حق ازدواج در این کشور، ازدواج در وطن اجدادی ،دور بودن مکان برگزاری جشن ازدواج در خارج از کشور، وجود ندارد.

در استرالیا نیز همانند سایر کشورهای غربی، ازدواج و همسر گزینی در بیشتر سالهای قرن بیستم بویژه بعد از جنگ دوم جهانی تا اوایل دهه 1970 در سنین پایین رایج بود. ازدواج در پایین تر از سن قانونی معمولا با رابطه جنسی منجر به حاملگی ،همراه بود . از طرف دیگر، پیشتر این باور وجود داشت که ازدواج برای زوجهایی که، با هم زندگی مشترک دارند، ضرورت داشت. البته هم منزل بودن زوجین پیش از اقدام برای ازدواج رسمی ، در بیشتر کشورهای غربی ، تا پیش از آغاز دهه 1950 بسیار نادر بود.

براساس بررسی های سازمان Relationship Australia در مورد دلایل تمایل افراد به داشتن زندگی مشترک، ، که در سال 2008 صورت گرفت، عشق وعلاقه ، میل به داشتن یک مصاحب و همراه و نشان دادن وفاداری و تعهد در طولانی مدت از عمده علت های گرایش افراد به ازدواج بود.

ماهیت ازدواج

شخصی که براساس قوانین استرالیا یا سایر کشورها ،قبلا ازدواج کرده و دارای همسر باشد، در صورتیکه دوباره اقدام به ازدواج نماید، طبق مقررات مربوط به ممنوعیت تعدد زوجات، علاوه بر ابطال ازدواج، مجرم شناخته شده و به حداکثر 5 سال حبس محکوم می گردد.

از سال 2017 ازدواج بین همجنسگرایان چه در داخل کشور انجام شود و چه در خارج، به رسمیت شناخته شده است. در قانون ازدواج مصوب سال 1961 تعریف مشخص و شفافی از ازدواج صورت نگرفته و این وظیفه رابه دادگاه محول نموده، تا براساس حقوق عرفی، آنرا تعریف نماید. در سال 2004 قانون ازدواج مورد بازنگری و اصلاح قرار گرفته و برای نخستین بار ،یک تعریف قانونی برای ازدواج پیشنهاد گردید که عبارت بود از "ازدواج ، یعنی پیوند بین یک مرد و یک زن به استثنای کسانی که بطور داوطلبانه باهم زندگی می کنند."

بعلاوه در اصلاحات جدید،صراحتا بر عدم رسمیت داشتن ازدواج بین همجنسگرایان که در خارج از استرالیا مرسوم بود، تاکید گردید.لازم به ذکر است که این اقدام در پاسخ به درخواست ثبت ازدواج دو زن همجنسگرا بود که در کانادا با هم ازدواج کرده و تقاضای به رسمیت شناخته شدن آن در استرالیا را داشتند. سرانجام در سال 2017 تعریف پیشین ازدواج دوباره مورد تجدید نظر قرار گرفته و عبارت " دو نفر" جایگزین یک "مرد و یک زن" ، گردید.

بدین ترتیب زمینه برای ازدواج تک جنسیتی بین همجنسگرایان کاملا مهیا شد. براین اساس، حتی ازدواج هایی از این دست که در خارج از کشور صورت گرفته شده بود نیز بشرط ثبت ، مطابق با قوانین و مقررات کشور متبوع به رسمیت شناخته شدند.

سن ازدواج

سن قانونی ازدواج در تمامی ایالت های استرالیا 18 سال تمام می باشد.اما در بعضی موارد استثنایی افراد 16 یا 17 سال نیز به شرط کسب رضایت والدین و اخذ حکم از دادگاه حقوقی، اقدام به ازدواج می نمایند. فرم درخواست برای ارائه به دادگاه باید توسط والدین تکمیل شود. قبلا حاملگی در سنین پایین بعنوان شرط صدوراجازه ازدواج مورد قبول دادگاه نبود، علاوه بر این در چنین شرایطی سن شریک جنسی بزرگتر، حتما باید بالای 18 سال باشد.

تا سال 1991 سن قانونی ازدواج برای دخترها 16 و برای پسرها 18سال بود. اما چنانچه دخترهای 14 یا 15 ساله که مایل به ازدواج با پسرهای 18 سال یا بالاتر باشند و همچنین پسرهای 16 یا 17 ساله که دوست داشتند با دخترهای 16 ساله یا بالاتر ازدواج کنند، باید برای کسب اجازه ازدواج به دادگاه مراجعه می کردند.در سال 1991 سن ازدواج برای دختر و پسر یکسان گردید.

ازدواج های غیر قانونی و قابل فسخ

ازدواج هایی که شرایط زیر را داشته باشند، در استرالیا غیر قانونی و باطل می باشند.

- چنانچه هر یک از طرفین دارای همسر باشند(چند همسری یا تعداد زوجات)

- چنانچه ارتباط خویشاوندی داشته باشند مانند نکاح با محارم اجداد پدر و مادر ، نکاح با برادر یا خواهر (چه خونی یا رضاعی و چه فرزند خوانده قانونی) باشند.

- خطبه عقد توسط فرد صلاحیت دار جاری نشده باشد.

- چنانچه ازدواج با عدم رضایت طرفین صورت گیرد مانند، ازدواج اجباری، تقلب در ازدواج، عدم احراز هویت جسمی، اشتباه در ماهیت اجرای مراسم عقد، مجنون بودن (نداشتن تعادل روانی) هر یک از زوجین، ازدواج پایین تر از سن قانونی.

ازدواج افراد فاقد اجازه اقامت دائم

داشتن حق شهروندی و تابعیت استرالیا نمیتواند الزامی برای ازدواج در استرالیا یا به رسمیت شناختن ازدواجی باشد که خارج از کشور صورت گرفته است.

چنانچه یکی از زوجین تبعه استرالیا یا نیوزیلند بوده طرف دیگر تبعه کشورثالث باشد، لازمست این فرد برای ادامه زندگی در استرالیا نسبت به دریافت ویزای اقامت به تبعیت از همسر اقدام نماید.

چنانچه برای مقامات و مسئولان این امر مسجل شود که عقد انجام شده، چه در داخل کشور وچه در خارج ، صرفا با هدف کسب مجوز ورود یا اقامت در استرالیا صورت گرفته و صوری و جعلی بودن این امر اثبات شود، این ازدواج از لحاظ قانونی منسوج و فرد (افراد) خاطی ممکن است به تحمل ده سال زندان محکوم شود، با اینحال چنین عملی هیچ تاثیری در ماهیت و ذات پیوند ازدواج ندارد.

تشریفات رسمی ازدواج در استرالیا

چنانچه مراسم و تشریفات ازدواج در استرالیا توسط فرد(عاقد) دارای صلاحیت قانونی ومعتبر انجام نشود، اینگونه عقد ها فاقد اعتبار بوده و باطل است. در استرالیا فقط افراد( عاقدهای) دارای صلاحیت قانونی اجازه تایید و ثبت ازدواج را دارند. در استرالیا این افراد به سه دسته تقسیم میشوند: روحانی مذهبی، سردفترداران رسمی منطقه و دفتر ثبت قانونی، شرایط لازم برای رسیدن به اخذ مجوز فعالیت بعنوان روحانی مذهبی عبارتست از :

معرفی از طرف یکی از فرق یا گروههای مذهبی به رسمیت شناخته شده ،
شهروند استرالیا بودن،
داشتن حداقل 21 سال سن.

درسال 2017، قانون ازدواج بین یک زن با یک مرد مصوب 1984؛ برای قانونی کردن ازدواج بین همجنس گرایان مورد بازبینی و اصلاح قرار گرفت. بدین ترتیب کشیش های مذهبی که به تضاد جنسیتی در ازدواج معتقد و با ازدواج بین همجنسگرایان مخالف بودند، از ثبت اینگونه ازدواج ها معاف شدند.

عاقدهای رسمی ایالتی و منطقه ای نه تنها براساس قانون ، اجازه ثبت ازدواج، بلکه برگزاری مراسم ازدواج را نیز دارند. این افراد لازمست برای کسب مجوزفعالیت ، شرایط زیر را دارا باشند:

- حداقل سن 18 سال

- داشتن توانایی و شایستگی

- برخورداری از معلومات و دانش کافی در حوزه فعالیت مورد نظر

- توانایی و قابلیت ارائه مشاوره به زوجین

- شخصیت اجتماعی

- عدم سوء پیشینه کیفری

- پیروی از آیین نامه ها ، مقررات و قوانین

- دارای توانایی حرفه ای و شغلی

برگزاری تشریفات و مراسم بیشتر ازدواج ها در استرالیا بر عهده عاقدهای رسمی می باشد.

اطلاعیه نامزدی

فرم مخصوص اعلام نامزدی تا حداقل یکماه پیش از تاریخ تعیین شده برای برگزاری مراسم، باید به عاقد صلاحیت دار تحویل گردد. اعتبار این اطلاعیه 18 ماه است. همچنین در شرایط خاص، زوجین حق تقاضا برای لغو مدت یکماه انتظار را دارند.

این اطلاعیه به معنای سند ازدواج نیست. زوجین برای ازدواج نیازی به اخذ مجوز رسمی ندارند. با اینحال، ازدواج اشخاص زیر 18 سال منوط به کسب رضایت والدین و اجازه دادگاه می باشد.

برگزار کننده مراسم ازدواج (عاقد) موظف است خطبه عقد را با صدای بلند قرائت کند، مراسم ازدواج می تواند در هر مکان ،چه داخل یا بیرون منزل، در هر روز و ساعت، بر اساس پیروی هر سنت یا آئینی – یا بدون هیچ گونه اعتقاد – صورت بگیرد.

رسمیت ازدواجهایی که در خارج از کشور صورت می گیرند

کلیه شهروندان و ساکنان استرالیا می توانند بنا به هر یک از دلایل زیر ازدواج خود را در خارج کشور انجام دهند :

- برگزاری مراسم در سرزمین اجدادی خانواده،

- مکان برگزاری مراسم در خارج از استرالیا باشد

- زوجین مجاز به ازدواج در استرالیا نباشند.

با اینحال در صورتیکه یکی از زوجین شهروند استرالیا نباشد ، در اینصورت ممکن است ازدواج به قصد اقامت در این کشور صورت بگیرد.ازدواج با یک فرد غیر استرالیایی تضمینی برای اخذ ویزا ایجاد نمیکند تا چه برسد به اخذ اقامت و زندگی دائم در این کشور.

وزارت امور خارجه و تجارت استرالیا (DFAT ) وظیفه تائید و گواهی امضاء ها و مهرهای روی اسناد دولتی استرالیا ( Apostle and Authentication ) و همچنین صدور گواهی در مورد صحت مدارک ( CNI ) - از جمله شهود و امضاهای روی فرم - را برعهده دارد.

بطور کلی ، ازدواج در هر کشوری که بر اساس قوانین و مقررات حاکم معتبر باشد، در استرالیا نیز دارای اعتبار بوده و قانونی تلقی میشوند. با اینحال چنانچه ازدواجی یکی از شرایط زیر را نداشته باشد، مطابق قوانین و مقررات استرالیا، فاقد هر گونه ارزش و اعتبار قانونی تلقی می گردد:

- هر یک از طرفین قبلا ازدواج کرده و دارای همسر باشند( موضوع تعدد زوجات)

- سن هر یک از طرفین پایین تر از سن قانونی باشد.

- رابطه بین زوجین از انواع ارتباطات ممنوع باشد.

- زوجین فاقد رضایت و میل باطنی برای ازدواج باشند.

از طرف دیگر ،بعنوان مثال ، چنانچه زوجین در کشوری ازدواج کنند که در آن نکاح برای افراد کمتر از سال18 قانونی باشد، اینگونه ازدواجها بر طبق قوانین استرالیا فاقد اعتبار می باشد، حتی اگر فرد مورد نظر در شرایط فعلی به سن قانونی هم رسیده باشد.

ازدواج هایی که در خارج استرالیا صورت می گیرند، نیازی به ثبت مجدد در این کشور را ندارند، اما به زوجین توصیه میشود که مدارک و اسناد مربوط را از مراجع ذیصلاح کشور محل ازدواج دریافت نموده و نزد خودشان نگهدارند.

ثبت ازدواج

ازدواج هایی که در استرالیا صورت می گیرند باید در یکی از دفاتر رسمی و معتبر ایالتی یا منطقه ای ثبت شوند. در استرالیا پس از اتمام مراسم عقد و ازدواج، فرد برگزار کننده مراسم (عاقد) موظف است یک نسخه از گواهی ازدواج را به اداره ثبت موالید، ازدواج و اموات ایالت یا منطقه ای که در آن پیوند ازدواج صورت گرفته، ارسال نماید. در این اداره، افراد ذیصلاح با توجه به اطلاعات موجود در گواهی، نسبت به ثبت جریان ازدواج اقدام می نمایند. البته ، عدم ثبت به معنی عدم اعتبار ازدواج نمی باشد، بلکه در چنین وضعیتی ، امکان صدور گواهی ازدواج وجود نخواهد داشت. ازدواج هایی که خارج از استرالیا صورت بگیرند ، نیازی به ثبت مجدد در استرالیا ندارند.

اثبات ازدواج

در استرالیا،فرد برگزار کننده ازدواج ( عاقد ) موظف است پس از انجام مراسم، گواهی مربوط را در سه نسخه برای بایگانی وارسال به اداره ثبت ایالت یا منطقه و ارائه به زوجین تهیه و آماده نماید . لازم به ذکر است که نسخه زوجین صرفا جهت اطلاع بوده و به هیچ عنوان یک سند رسمی قابل قبول تلقی نمی گردد.

زوجین می توانند برای دریافت سند رسمی ازدواج به اداره ثبت اسناد ایالت یا منطقه خود مراجعه نمایند. این گواهی می تواند بعنوان سند و مدرک قابل قبول برای هویت ثانویه در مواردی از قبیل تغییر نام، اخذ تعهد نامه ازدواج برای تقسیم اموال ،معمولا پس از ازدواج، کاربرد داشته باشد. این سند باید دردفتر خدمات تائید مدارک (Documentation Verifications Service ) دادستانی کل استرالیا مورد تایید قرار گیرد . در بعضی از ایالت ها و مناطق ،گواهی های ازدواج بصورت تشریفاتی صادر میشوند که هیچکدام فاقد هرگونه ارزش قانونی می باشند.

در استرالیا سند ازدواج صرفا بر تغییر نام ، اثبات وضعیت تاهل به منظور گواهی صحت وصیت نامه یا برای درخواست طلاق استفاده می شود. از طرف دیگر ، برای دریافت بعضی از انواع ویزا،مانند ویزای همسری ، ارائه گواهی ازدواج الزامی می باشد. با اینحال مواردی مشابه هم هستند که برای درخواست اخذ ویزای همسری نیازی به داشتن سند ازدواج احساس نمی شود.

گواهی و سند ازدواج هایی که در خارج از کشور ثبت میشوند در استرالیا نیز دارای ارزش و اعتبار می باشند.

تاریخچه ازدواج

درسالهای گذشته ازدواج در قلمرو نیوساوت ولز ، بیشتر جنبه مصلحتی داشت. بعنوان مثال ، برای زنان زندانی، ازدواج راهی برای خلاصی از زندان به شمار می رفت، بعلاوه صاحبخانه ها از اجاره منزل به زنان مجرد خودداری می کردند. از طرف دیگر در آن زمان عدم توازن و تبعیض جنسیتی قابل توجهی در این مستعمره وجود داشت.

تا سال 1961، هر یک از ایالتها و مناطق، از مقررات و قوانین ازدواج خاص خودشان پیروی می کردند. قانون ازدواج دولت فدرال ، مصوب سال 1961، نخستین قانون یکپارچه و لازم الاجرا برای تمامی مناطق و ایالت های استرالیا بود. در حال حاضر براساس این قانون، صرفا ازدواج های تک همسری ( بین دو جنس مخالف یا هم جنس) مورد تایید می باشد، بنابراین اشکال دیگر نکاح از جمله آنچه در میان بومیان مرسوم است، تعدد زوجات و صیغه موقت ، غیر رسمی و غیر قانونی تلقی میشود.

پس از تصویب قانون حقوق خانواده در سال 1975- طلاق، بدلیل اختلاف خانوادگی به طلاق توافقی که بر اساس آن زوجین مجبور بودند بمدت 12 ماه جدا از هم زندگی می کردند،تبدیل گردید. در دهه 1970 نرخ طلاق در استرالیا بشدت افزایش یافت. علت این امر هم بیشتر به تغییر دیدگاههای اجتماعی در آن دوره نسبت داده میشود. بدین ترتیب، پیشتر در صورتی که اختلافات بین زوجین تشدید و غیر قابل تحمل میشد، طلاق صورت میگرفت، در حالیکه اکنون طلاق بیشتر به صلاحدید طرفین وابسته بود، و جنبه توافقی بخود گرفته بود.

در سال 2004، دولت لیبرال هووارد( Howard ) به منظور ممنوعیت ازدواج بین همجنسگرایان اصلاحیه قانون ازدواج 2004 را به تصویب رساند. تعریفی که در این قانون از ازدواج ارائه شده بود، عبارت بود از "ازدواج یعنی پیوند بین یک مرد و یک زن که بطور داوطلبانه زندگی مشترک را آغاز می نمایند". تا پیش از این تنها تعریفی که از ازدواج وجود داشت مربوطه به تعریفی بود که لرد پنزانس(Lord Penzance) در سال 1866، در زمان بررسی پرونده معروف به هاید وی هاید(Hyde V Hyde) ارائه داد. براساس این تعریف "ازدواج ،پیوند بین یک زن و یک مرد-نه فرد دیگر- درست همانطورکه در مسیحیت بدان معتقد هستند، گقته میشد". بعلاوه در اصلاحیه سال 2004، هرگونه ازدواج همجنسگرایان در خارج از استرالیا نیز غیرقانونی تلقی شده بود. همچنین اجرای مراسم ازدواج و جاری نمودن خطبه عقد نیز بعنوان یکی از شرایط لازم برای قانونی بودن آن مطرح گردید.

در سال 2009، دولت حزب کارگر راد(Rudd)، قانون حقوق خانواده سال 2009 را بتصویب رساند. در قانون جدید، حقوق، اموال و دارایی هر یک از زوجین که عملا باهم رابطه زناشویی دارند، از جمله ازدواج بین همجنسگرایان ، با درنظر گرفتن قانون حقوق خانواده مصوب سال 1975 به رسمیت شناخته شد.

در سال 2014، قانون ازدواج مصوب سال1961 در ارتباط با موضوع برگزارکننده های مراسم ازدواج( عاقد ) ، هزینه و سایر موارد مربوط، مورد تجدیدنظر قرار گرفت.

همچنین در سال 2017 بار دیگر قانون ازدواج مصوب سال 1961 مورد بازنگری قرار گرفته و بجای عبارت "یک مرد و یک زن"، عبارت "2نفر" جایگزین گردید. بدین ترتیب راه برای ازدواج بین همجنسگرایان هموار شد. بعلاوه در قانون جدید، مواردی از اصلاحیه قانون ازدواج مصوب سال 2004 نیز مورد تجدیدنظر قرار گرفت. براین اساس کلیه ازدواج های بین همجنسگرایان که در خارج از استرالیا صورت گرفته بودند، قانونی تلقی شوند، بشرط اینکه چنین ازدواج هایی براساس قوانین کشور مبدا صورت گرفته باشد.

تحولات اجتماعی

در سال 2009، دفتر آمار استرالیا اعلام کرد که نسبت بزرگسالانی که شریک زندگی داشتند طی دو دهه از 65 درصد(سال 1986) به 61 درصد(سال2006) کاهش پیدا کرده است. همچنین نرخ ازدواج نیز طی این مدت سیر نزولی داشته است و از 62 به 52 درصد رسیده است.

ازدواج سفید (Common-law )، طی بازده زمانی 1986 تا 2006 افزایش یافته و از درصد4 به 9 درصد افزایش یافت. در واقع اغلب زندگی اشتراکی مقدمه ای می شود برای ازدواج رسمی و گویای این واقعیت است که موضوع داشتن استقلال مالی تا پیش از صاحب فرزند شدن، از اهمیت بیشتری برخوردار است.در سال 2015، 81 درصد زوجینی که باهم ازدواج کرده بودند، از میان کسانی بودند که پیش از آن نیز باهم زندگی میکردند.

از سال 1999، بسیاری از تشریفات ازدواج، توسط عاقدهای رسمی صورت گرفته است. در سال 2018، برای9.7 7 درصد از ازدواج ها، توسط این افراد برگزار گردید.

اداره خدمات عمومی دولت فدرال در بدو تاسیس، از استخدام زنان متاهل خودداری می کرد. بنابراین زنان صرفا حق انجام کارهای موقت را داشتند. از طرفی هر بانوی شاغلی که ازدواج میکرد، مجبور بود تا از کار خود استعفا دهد. این محدودیت پس از مدتها مبارزه و کشمکش، سرانجام در سال 1966، از درجه اعتبار ساقط گردید.

در سال 1971، در گزارشی اعلام شد که سه چهارم از زنان مورد مطالعه، مادر بودن را به کارکردن ترجیح می دهند. در سال 1991، این میزان به 120 درصد رسید.

در دهه 1990، مشخص و آشکاری برای به تعویق انداختن زمان اولین ازدواج ( بالا رفتن سن ازدواج) وجود داشت. در سال 1989، یک زن از 5 زن مورد مطالعه تا 30 سالگی همچنان مجرد بود. از طرف دیگر از 1990 تا سال 2010، میانه سن افرادی که برای نخستین بار ازدواج کردند، با 3درصد افزایش از 24.3 سال به 27.9 سال ( در میان زنان) و از 26.5 به 29.5 (در میان جدا مردان) رسید.

طلاق در استرالیا

نرخ ازدواج و طلاق در استرالیا از سال 1901 تا سال 2005

نرخ تقریبی طلاق در سال 2014 و 2015 ، تنها دو مورد به ازای 1000 مورد ازدواج بود. در حالیکه در سال 2013 این میزان 201 مورد در هر 1000 مورد ازدواج بود. همچنین میانه طول زندگی مشترک در سال 2015 ؛ 12.1سال و میانه سن طلاق 45.3 برای مردان و 42.7 برای زنان بود.

ازدواج بین همجنسگرایان

در دسامبر سال 2017 ، قانون ازدواج مصوب سال 1961، از نظر تعاریف و آزادیهای مذهبی مورد بازبینی و اصلاح قرار گرفت.بدین ترتیب براساس قانون ازدواج سال 2017 تعریف ازدواج تغییر یافته و ازدواج بین همجنسگرایان( چه در داخل استرالیا صورت بگیرد چه در خارج ازاین کشور) ، رسمی و قانونی شناخته شد. در نخستین قانون ازدواج هیچ تعریفی برای ازدواج ارائه نشده و این امر را به دادگاهها واگذار کرده بود. اولین تعریف ازدواج در اصلاحیه قانون ازدواج مصوب سال 2004 ارائه گردید و آن عبارت بود از اینکه:" ازدواج پیوند بین یک مرد و یک زن ، نه فرد دیگر می باشد، که بطور داوطلبانه زندگی مشترک را آغاز کرده باشند. بعلاوه در این قانون، ازدواج های بین همجنسگرایان که در خارج از استرالیا اتفاق افتاده بود ، ارزش قانونی نداشت. البته علت اصلی اتخاذ این تصمیم به تقاضای دو زن همجنسگرا ( لزبین) که در کانادا ازدواج کرده و می خواستند این واقعه در استرالیا نیز به ثبت برسد، مربوط می شد.

از سال 2009، زوج های همجنسگرا نیز مشمول قانون روابط حقوقی ، شریک زندگی ، گردیده اند. بر این اساس برای زوجین همجنسگرا نیز همانند زوجین عادی ( زن و مرد) حقوق مساوی منظور گردید. بر این اساس، افراد هم جنس یا غیر هم جنس که روابط شریک زندگی دارند، میتوانند به دفاتر ثبت ازدواج در نیو ساوت ولز، تاسمانی، جنوب استرالیا و ویکتوریا مراجعه کنند. مشارکت های مدنی که در کوئینزلند، قلمرو پایتختی، استرالیای غربی و قلمرو شمالی فعالیت دارند، حق به رسمیت شناختن ازدواجهای سفید (civil union، civil partnership or a relationship register)را ندارند.اما می توانند در چهارچوب قوانین خودشان زندگی مشترک ثبت نشده زوجهایی که شریک زندگی هم هستند را مورد تایید قرار دهند.

منابع

Marriage Act 1961

Marriage in Australia

-----------------------

هشدارها درخصوص بیماری کووید-19 را جدی بگیرید

استفاده از ماسک به اندازهٔ فاصله‌گیری اجتماعی یا حتی خیلی بیشتر از آن مؤثر است.

شما باید حداقل ۱/۵ تا 2 متر از دیگر افراد فاصله داشته باشید. در فضاهای سرپوشیده، نباید بیش از یک نفر در هر چهار متر مربع از سطح زمین قرار داشته باشید.

اگردر استرالیا هستید واحساس میکنید به کروناویروس مبتلا شده اید با پزشک خانوادگی خود تماس گرفته و یا با شماره تلفن ملی خط ویژه اطلاعات سلامتی کروناویروس به شماره 1800020080 ارتباط برقرار کنید.

اگر در تنفس با مشکل روبرو می شوید و یا در شرایط اورژانس قرار گرفته اید می توانید با شماره 000 ارتباط برقرار کنید.

دانلود اپ کووید سیف (COVIDSafe)

https://www.covidsafe.gov.au/

دریافت جدیدترین اخبار و اطلاعات در مورد تصمیمات کروناویروس در استرالیا توسط رادیو نشاط