موفقیت دو کارآفرین پناهنده افغانستانی در استرالیا جنوبی
کارآفرین افغانستانی با برداشتن موانع از سر راه شان، به بخش متروکه ای از شهر ادلاید ایالت استرالیای جنوبی که حدود دو دهه پیش ساکن آن شدند، جان دوباره بخشیده اند.
رادیو نشاط استرالیا- براساس گزارش مشترک دانشگاه‌های ساوت آسترالیا و چارلز استوارت با همکاری شورای جوامع چندفرهنگی ایالت استرالیای غربی نشان می‌دهد که پناهندگان هزاره از افغانستان مناطق مربوط به حکومت‌داری محلی «پورت ادلاید انفیلد» را از نگاه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی دگرگون ساخته و دوباره احیا کرده‌اند.
در این گزارش به مزیت‌هایی که پناهندگان هزاره افغانستانی همراه خود به محل زندگی جدیدشان آورده و همچنین چالش‌هایی که در جریان اسکان خود تجربه کرده، پرداخته شده است.
حنیف رحیمی و حسن ورسی، دو کارآفرین موفق افغانستانی بعد از پناهنده شدن در استرالیا در اوایل دهه ٢٠٠٠ در این منطقه ساکن شدند، چهره آن زمان آن‌جا را به‌خوبی به خاطر دارند.
آقای رحیمی به اس‌بی‌اس دری می‌گوید: «در سال ٢٠٠۱ که ما به این منطقه آمدیم، اکثر دکان‌های این‌جا خالی بودند و اکثر دکان‌ها هم شیشه‌های شان شکسته بودند، به خاطری که امنیت نبود، به خاطر این‌که هیچ‌کس دوست نداشت در این منطقه تجارت کند».
«و همچنان خانه‌های مسکونی‌اش، اکثرشان یا خالی بودند، یا اگر خالی هم نبودند، ساکنان شان کسانی بودند که کار نداشتند، افراد بیکار بودند، یا مثلاً کسانی بودند که وابسته به کمک حمایتی دولت بودند».
این تاجر ٥۱ ساله هزاره افغانستان می‌گوید پناهندگانی چون خودش به این دلیل به این منطقه رو آوردند که «ارزان» و «قابل استطاعت» بود، اما به لطف سخت‌کوشی ساکنان جدید آن، آن‌جا اکنون منطقه‌ای آرام و مرفهی می‌باشد که قیمت خانه‌های آن «سه‌برابر» و مغازه‌هایش «پنج‌برابر» شده است.
دیوید رادفورد، جامعه‌شناس دانشگاه ساوت استرالیا و نویسنده اصلی گزارش گفت «مهاجران به‌شدت کارآفرین افغان» با وجود «رویارویی با موانع 'چشم‌گیر' زبانی و فرهنگی، انزوای اجتماعی و تبعیض»، اقتصاد محلی را به‌خوبی رونق داده‌اند.
او گفت که حدود ٢٠٠٠ مهاجر هزاره افغان ساکن شهرداری پورت ادلاید انفیلد، از طریق ساخت‌وساز، خرید و فروش املاک، ایجاد رستوران‌ها، نانوایی‌ها، فرش‌فروشی‌ها و دیگر تجارت‌های خاص این منطقه را دوباره «زنده» کرده‌اند.
دکتر رادفورد گفت: «گزارش‌های منفی رسانه‌ها پناهندگان و پناهجویان را بار دوش، هزینه یا تهدید به جوامع استرالیایی معرفی کرده‌اند، اما تمام پژوهش‌ها خلاف آن را می‌رسانند».
«پانزده سال پیش، پورت ادلاید رو به زوال بود، اما مهاجران هزاره در تبدیل کردن این منطقه به یک مرکز پررونق، چندفرهنگی و پویا کمک کرده‌اند».
آقای ورسی، ٤٧ ساله، می‌گوید وقتی او در ٢٠٠٢ وارد پورت ادلاید انفیلد شد، خیابان پروسپکت که اکنون به یکی از خیابان‌های پرجنب‌وجوش و شلوغ ادلاید تبدیل شده، «تقریباً یک خیابان مرده بود».
آقای ورسی می‌گوید: «خوب، یکی از دلایلی که در آن زمان کم کم مهاجرین افغانستان تلاش کردند وارد تجارت شوند، احتمالاً این بوده که کار به آسانی نمی‌توانستند
پیدا کنند. بهمین دلیل کم کم به این فکر افتادند که خودشان شغل ایجاد کنند».
از میوه‌چینی تا کارآفرینی
آقای رحیمی که اکنون حدود ٤٥ نفر را در استخدام خود دارد، قبل از این‌که گواهی‌نامه تاکسی‌رانی بگیرد، به عنوان یک میوه‌چین و کارگر کارخانه تولید وسایل اتومبیل کار می‌کرد.
او پس از شش ماه تاکسی‌رانی، تصمیم گرفت تاکسی خودش را بخرد و در عرض چندسال توانست امپراتوری کوچک متشکل از حدود ٤٠ تاکسی و بیش از ٩٠ راننده خودش را بسازد و در کنار آن کارگاهی مکانیکی و تایر/لاستیک‌فروشی نیز احداث نماید.
اما در ٢٠۱٢، وقتی شایعات آمدن غول مسافربری دنیا، اوبر، در کشور پخش شدند، آقای رحیمی انگیزه خود را برای تشکیل یک شرکت بزرگ ترانسپورتی از دست داد و تصمیم گرفت در بخشی سرمایه‌گذاری کند که «حداقل یک آینده مطمئن و آسیب‌پذیری و ریسک کمتر داشته باشد».
به این ترتیب، در کنار اداره شرکت تاکسی و کارگاه میکانیکی، سوپر مارکت کوچک خراسان را باز کرد.
در ٢٠۱٦، وقتی تأثیرات اوبر بر صنعت تاکسی‌رانی بیش‌ازپیش مشهود شدند، رحیمی تصمیم به گسترش سوپر مارکت و گسترش دامنه مشتریان و جلب مشتری از جامعه بزرگ‌تر استرالیایی گرفت.
او با فروشگاه زنجیره‌ای آی‌جی‌ای وارد گفت‌وگو شد و توانست در سال ٢٠۱٧ در شراکت با این شرکت، فروشگاه «منحصربه‌فرد» آی‌جی‌ای خراسان را باز کند.
آقای رحیمی می‌گوید که جوامع پناهنده افغانستان، به‌ویژه هزاره‌ها، چهره شهرداری پورت ادلاید انفیلد را «به کلی» تغییر داده و آن را به منطقه «خوب، امن، باصفا» و یک آدرس و مقصد غذایی برای کل شهر تبدیل کرده‌اند.
از مبارزه برای پناهندگان تا بازرگانی
آقای ورسی می‌گوید او از بازداشتگاه مهاجرت به مبارزه برای حقوق خود و پناهندگان همراهش دست زد و یکی از مدیران اعتصاب غذایی معروف سال ٢٠٠٢ در بازداشتگاه «وومیرا» (Woomera) بود که در نهایت به تعطیلی آن منجر شد.
بعد از سپری کردن نُه ماه در بازداشتگاه مهاجرت، او و پناهندگان همراهش آزاد شدند و ورسی به مبارزه خود علیه «سیاست سخت‌گیرانه و خیلی خشک و سنتی» حکومت جان هاورد در برابر پناهندگان و پناهجویان ادامه داد.
اما بعدها که سیاست دولت در قبال پناهندگان نرم‌تر شد، فعالیت اجتماعی را کنار گذاشت و خواست وارد فعالیت‌های اقتصادی شود.
برای این‌که به عنوان فروشنده در یک شرکت استرالیایی استخدام شود، مدت دو هفته را در منطقه‌ای که دو ساعت از ادلاید فاصله داشت، به صورت رایگان کار کرد.
در ٢٠۱٠، بعد از چندسال کار به عنوان فروشنده، وارد کار واردات وسایل خانگی شد و «فروشگاه کوچک» خودش را که بعدها به پنج شعبه گسترش یافت، در این منطقه تأسیس کرد.
او به اس‌بی‌اس دری می‌گوید: «هدفم هم این بوده که غیر از این‌که کار ایجاد کنیم، برای دیگران زمینه کار فراهم شود، یک فروشگاه زنجیره‌ای در سراسر استرالیا ایجاد کنم. اصل هدفم این بود، روی این هدف حرکت می‌کردم».
همزمان با این، آقای ورسی در سال ٢٠۱٠ برای تحصیل در رشته مدیریت تجارت وارد دانشگاه شد، اما به دلیل «سختی» بعد از دو سال آن را رها کرد. در ٢٠۱٥ دوباره به دانشگاه برگشت و این‌بار تحصیلاتش را تا دریافت مدرک ماستری پیش برد.
ورسی نیز می‌گوید بعد از آن‌که متوجه شد بازاری را که هدف قرار داده، «بسیار کوچک» است، تلاش کرد وارد کار واردات مواد ساختمانی شود و حدود ۱٤ ماه قبل فروشگاه کاشی «پلاسکو/پلاسکو تایلز» را به راه انداخت.
او اکنون سه کارمند تمام‌وقت و چندین کارگر قراردادی غیرمستقیم دارد.
گزارش مشترک دانشگاه‌های ساوت آسترالیا و چارلز استوارت افغانستانی های هزاره را به عنوان «یکی از آزاردیده‌ترین، به حاشیه رانده‌شده‌ترین و محروم‌ترین اقوام در جهان» شناسایی کرده که به گفته داکتر رادفورد، هنوز در زمینه «تلفیق» در بدنه اصلی جامعه استرالیا با چالش روبه‌رو هستند.
دکتر رادفورد می‌گوید: «آن‌عده از اعضای جامعه افغان که ما با آن‌ها مصاحبه کردیم، همگی انگیزه شان را برای ساختن یک زندگی جدید، کاریابی و خودکفایی، و پس دادن به جوامع خود، شریک کردند».
«هنوز چالش‌هایی در زمینه تلفیق افغان ها با جامعه در سطح بزرگ‌تر و تمایل آن‌ها به زندگی در درون یک حباب وجود دارند، اما این نشان‌دهنده ترسِ از دست دادن هویت شان است، نه عدم تمایل آن‌ها به ادغام/سازگاری».
بر اساس یافته‌های این گزارش، ورزش، آموزش، حمایت‌های خانه‌یابی، فرصت‌های داوطلبی و ارائه خدمات ترجمه نقش عمده‌ای را در ایجاد یک شبکه گسترده‌تر اجتماعی و احساس تعلق هزاره‌ها به خانه جدیدشان بازی کرده‌اند.
برداشت خبر از اس بی اس دری
-----------
هشدارها درخصوص بیماری کووید-19 را جدی بگیرید
استفاده از ماسک به اندازهٔ فاصله‌گیری اجتماعی یا حتی خیلی بیشتر از آن مؤثر است.
شما باید حداقل ۱/۵ تا 2 متر از دیگر افراد فاصله داشته باشید. در فضاهای سرپوشیده، نباید بیش از یک نفر در هر چهار متر مربع از سطح زمین قرار داشته باشید.
اگردر استرالیا هستید واحساس میکنید به کروناویروس مبتلا شده اید با پزشک خانوادگی خود تماس گرفته و یا با شماره تلفن ملی خط ویژه اطلاعات سلامتی کروناویروس به شماره 1800020080 ارتباط برقرار کنید.
اگر در تنفس با مشکل روبرو می شوید و یا در شرایط اورژانس قرار گرفته اید می توانید با شماره 000 ارتباط برقرار کنید.
دانلود اپ کووید سیف (COVIDSafe)
دریافت جدیدترین اخبار و اطلاعات در مورد تصمیمات کروناویروس در استرالیا توسط رادیو نشاط
خبرهای بیشتر را در کانال تلگرام رادیو نشاط دنبال کنید
رادیو نشاط استرالیا را در اینستاگرام دنبال کنید
توجه:برای مشاهده سریع جدیدترین خبرها،برنامه ها و دایرکتوری مشاغل استرالیا ،بهتراست اپلیکیشن radio neshat را نصب کنید
